Βρε παιδιά!, που βρίσκονται σ΄ αυτό το forum τα άτομα με έντονα κινητικά και όχι μόνο, προβλήματα; Απ΄ όσο θυμάμαι, είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που κάποιος απ΄ αυτούς έχει θίξει κάποιο πραγματικά «ευαίσθητο» ή σοβαρό θέμα. Όσοι από τους παλαιούς έχουν απομείνει, αποκλείεται να μην θυμούνται το παλικάρι, που είχε θέσει «επί τάπητος», το υπερευαίσθητο ανδρικό θέμα της στυτικής δυσλειτουργίας που αντιμετώπιζε ή την κοπελιά που ανέφερε στα ίσα το πρόβλημα της ακράτειας κοπράνων που είχε. Θέλει τρομερό κουράγιο και τσαγανό για να τολμήσει κάποιος κάτι ανάλογο, αλλά αν καταφέρουμε και ξεπεράσουμε έστω και εν μέρει τις προκαταλήψεις μας και τα ταμπού μας, θα αλληλοβοηθηθούμε σε τεράστιο βαθμό. Αυτή τη στιγμή ολόκληρο το forum αναλώνεται σε προβληματισμούς του τύπου «κοκκίνισε το δέρμα μου γύρω από το σημείο της ένεσης, Θεέ μου πως θα το αντιμετωπίσω;!» ή « έκανα μαγνητική και μου βρήκαν μια καινούργια εστία, λέτε να μείνω ανάπηρος;!». Κατανοώ και αντιλαμβάνομαι τις ανασφάλειες κάθε νεοεισαγώμενου στο κλαμπ της πάθησης και φυσικά να τον συνδράμουμε, αλλά με μας τα «ερείπια», τι γίνετε;! Ας αρχίσουμε λοιπόν ν΄ ανταλλάσσουμε τις προσωπικές και πολύτιμες σκληρυντικές μας εμπειρίες κι΄ ας μην είναι «δύσκολες» σαν τις περιπτώσεις που προανέφερα. Πείτε πχ πως σηκώνεστε και ξαπλώνετε στο κρεβάτι, πως κάθεστε και σηκώνεστε από τη λεκάνη της τουαλέτας, με τι τρόπο μπαινοβγαίνετε στο αυτοκίνητο, πως πάτε μια απλή βόλτα, τι κάνετε με το θέμα της επιτακτικής ούρησης όταν βρίσκεστε σε δημόσιο χώρο και τόσα, μα τόσα, άλλα! Μονάχα έτσι θα αλληλοβοηθηθούμε πραγματικά. Άλλωστε στη θεματική ενότητα της παραπληγίας, αν θυμάμαι καλά, πρόσβαση έχουν μόνον τα μέλη του forum.
H μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση είναι να βλέπεις τη φωτεινότητα που εκπέμπει ένα ευχαριστημένο πρόσωπο και να ξέρεις ότι έχεις συμβάλλει κι΄ εσύ σ΄ αυτό.