kostasp έγραψε:
Εχεις απολυτο δικιο Κωνσταντινα Δινω πρωτευων σημασια στην κινηση διοτι αυτη βλεπω οτι δυσχαιρενει ειχα πει και σε προηγουμενη συζητηση οτι σιγουρα πιστευω οτι ο γενετιστης αν μη τι αλλο φτιαχνει ενα δυνατο οργανισμο μπορει να μην βλεπω το αποτελεσμα αλλα το πιστευω. Ομως ΤΟ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΩ ΚΙΝΙΤΙΚΑ. Η μουν ανθρωπος που στιριζομουν στον Κωστα τωρα βλεπω σιγα σιγα γινομαι βαρος στην γυναικα μου πανω απο ολα που με βοηθαει με ευχαριστηση μεν αυτη Αλλα εγω...... δεν εχω την δυναμη να συντηρηθω επαιζα 9 χρονια μπιτς βολλευ 7 με 8 ωρες μερα παρα μερα ενοιωθα οτι επιανα την πετρα και την ελιωνα τα ποδια μου ηταν πετρα και τωρα μετα βιας περπαταω 200 μετρα γι αυτο εχω δωσει τοση βαση στα κινητικα. Ισως να μην το εχω αποδεχτει ακομα. Ισως δεν ξερω τι να πω νιοωθω για πρωτη φορα στην ζωη μου τοσο μικρος τοσο αδυνατος δεν ξερω και το ασχημο ξερεις ποιο ειναι οτι αρχιζω και κουραζομαι βλεπω οτι τιποτα δεν γινεται θελω να απομακρυνθω απο ολα και αυτο το φοβαμαι διοτι ξερω τον εαυτο μου αν δεν δω κατι που να αλαζει το κλιμα θα αποδεχτω οτι εχασα και θα κλειστω στον εαυτο μου προσπαθω να τα ισσοροπησω μεσα μου λεω οτι εχω μια γυναικα που με αγαπαει δυο καλα παιδια δεν ξερω οσο δεν βλεπω φως ομως................
Κώστα Χριστός Ανέστη
,
ομολογώ ότι με προβλημάτισε η δημοσίευσή σου και δεν ξέρω πώς να σου μιλήσω επειδή μου είναι δύσκολο να αφήσω τα λεγόμενά σου χωρίς να πω αυτό που νιώθω.
Με μοναδικό σκοπό να βοηθήσω λίγο τις σκέψεις σου, επειδή από κει πέρασα κι εγώ
άκουσέ με αν θέλεις.
Η αρρώστια μάς παίρνει κομμάτια από το σώμα μας.Χάνοντας "some
body" πενθείς.Αισθάνεσαι αβοήθητος, απαισιόδοξος, λυπημένος, απελπισμένος και μόνος κι ας έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας αγαπούν και μας νοιάζονται.
Δυστυχώς για μας είμαστε θύματα μιας νόρμας, που θέλει τον άνθρωπο να αξίζει μόνο όταν είναι σωματικά ικανός.
Χρειαζόμαστε αναθεώρηση στα στερεότυπα και τις πεποιθήσεις που δυσκολεύουν τις ζωές μας.
Αν κλειστείς στον εαυτό σου όπως λες, εκτός από την αρρώστια θα έχεις κι άλλον έναν ακόμα εναντίον σου
.
Αν κατάλαβα καλά έχεις μια δουλειά που εσύ διευθύνεις(με βοήθεια τρίτων αν χρειάζεται), μια καλή σύντροφο και δυο υπέροχα παιδιά
Αν τα πόδια σου έπαψαν να είναι γερά κι αν δεν λιώνεις πλέον την πέτρα, προσπάθησε να έχεις ψυχραιμία, να κάνεις τις ασκήσεις σου, την διατροφή σου και τα συμπληρώματά σου και χτίζε τη ζωή σου με τα νέα δεδομένα.
Με το ίδιο ευρηματικό μυαλό που έφτασες ως εδώ, το ίδιο ακριβώς θα σε πάει και παρακάτω.
Εδώ που βρίσκεσαι τώρα Κώστα μου είμαστε όλοι μας.Δεν είσαι μόνος σου
.