passenger σε ευχαριστώ!!
ναι είναι πολύ ελπιδοφόρο!!
τα νέα μου είναι ότι χθες αφού πήγα στην θάλασσα μετα τις 6,30,και κολύμπησα, κατά τις 7.30 μου λεει η φίλη μου ότι, δεν πάμε στην αδερφή μου? - το σκέφτομαι το ξανασκέφτομαι και λέω οκ, θα τα καταφέρω, περνάμε απο το σπιτι μόνο να αλλάξω ρούχα,
φεύγοντας ένιωσα οτι καθυστέρησα και ....
άρχισα να βαδίζω γρήγορα... και το συνέχισα στις σκάλες....
έγινε αυτόματα και από μόνο του.. άρχισα να έχω συντονισμό.. μυαλού και κινήσεων...
Τα τελευταία χρόνια έπαιρνα το ασανσερ για ένα όροφο, και αν κατεβαινα τις σκάλες ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ήταν στα τελευταία σκαλοπάτια να μην τα ''χάσω'' γιατί δεν τα αντιλαμβανόμουνα... ήμουνα δηλ σαν ένα 60-70 ετών ...
Πήγαμε, γυρίσαμε, οδήγησα εγώ -γιατί είχα ιδιαίτερες φοβίες με το οδήγημα, πάνω από κάποια χιλιόμετρα είχα θέμα ότι θα φύγω από τον δρόμο..