Αρπάζω την ευκαιρία να αναλύσω το θέμα από την δική μου οπτική, ελπίζω να μην σε πειράζει
1. Οι ασθενείς με χρόνια νοσήματα είναι καταδικασμένοι να περιφέρονται, από γιατρό σε γιατρό.
Αρχικά ο λόγος είναι ότι τους δίνεται ο ανάλογος χρόνος να το πράξουν, δεν έχουν μόνο κάτι έκτακτο, όπως ίσως η σκωληκοειδίτιδα που θα πάς επείγοντα και σε ανοίγει όποιος βρεθεί να έχει βάρδια, είναι κάτι που μπορείς να ψαχτείς και οφείλεις να το κάνεις.
2 οι ασθενείς με χρόνια νοσήματα δεν ψάχνουν μόνο έναν θεραπευτή αλλά ούτε και φίλο. Ψάχνουμε έναν γιατρό που να αντιλαμβάνεται ότι η σχέση μας πρόκειται να κρατήσει κάποια χρόνια και κατά καιρούς θα επείγει η επικοινωνία μαζί τους οπότε και θα πρέπει να είναι "διαθέσιμοι".
Αυτή την ιδιαιτερότητα πρέπει να την σέβονται και οι ασθενείς, δλδ. να επιδιώκουν να επικοινωνούν με τον γιατρό τους μόνο όταν υπάρχει ανάγκη και να μην αναγάγουν κάθε θέμα του μικρόκοσμού τους σε μέγα ανάγκη.
3, Οι ασθενείς πρέπει να είμαστε ανεκτικοί με τη συμπεριφορά των ιατρών μας, ναί έχουμε ανάγκη αλλά ο γιατρός μας δεν είναι προσωπικός, έχει και άλλους ασθενείς και άλλες περιπτώσεις να φέρει εις πέρας, οφείλουμε να προσέχουμε το timing και να ξέρουμε πότε πρέπει να κάνουμε λίγο στην άκρη και πότε να επιμείνουμε.
4. Στην Ελλάδα υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στον γιατρό και τον ασθενή που στην περίπτωση των χρόνιων παθήσεων πρέπει να καλυφθεί επειγόντως. Στην Αγγλία συνάντησα το φαινόμενο Multiple Sclerosis Nurse και ενθουσιάστηκα. Στην ουσία είναι μία νοσοκόμα εξειδικευμένη στην Σκλήρυνση που αναλαμβάνει να γεφυρώσει αυτά τα κενά. Ξεκινώντας από την διάγνωση, φέρεται σαν κοινωνικός λειτουργός, αναλαμβάνει να ασχοληθεί με τον ασθενή ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ για να συστήσει κατά κάποιο τρόπο την νέα πραγματικότητα σε όλους τους εμπλεκομένους. Ακούει και απαντά σε όλα αυτά που συνήθως ένας γιατρός δεν έχει χρόνο να κάνει. Ενημέρωση αλλά και βοήθεια πρακτική, αυτή θα σου δείξει τους τρόπους να κάνεις τις ενέσεις, θα σου υπενθυμίσει τις μαγνητικές κλπ. κάτι που δίνει λύσεις στον ασθενή και χώρο στον γιατρό για να ασχοληθεί με άλλους ασθενείς και πρακτικές λύσεις.
Εγώ σε αυτό το θέμα στάθηκα πολύ τυχερός. Η νευρολόγος μου, ο ρευματολόγος μου, ο παθολόγος μου και ο καρδιολόγος μου είναι όλοι νέα παιδιά, χωρίς κομπλεξισμό, με διάθεση να συνεργάζονται και έχω τα κινητά και τα mail όλων τους.
Πρόσφατα, έπαθα αιφνίδια γαστρορραγία και βρέθηκα στη χειρουργική άλλου νοσοκομείου, πήρα 3 φιάλες αίμα και 2 πλάσμα και σταμάτησα τροφή, νερό, αγωγές, όλα με τη μία.
Οι γιατροί κάνανε πολύ καλοί δουλειά αλλά το προφίλ μου ως ασθενή έχει κάποιες ιδιαιτερότητες.
Σε αυτές, μόνο οι άλλοι γιατροί μου μπορούσαν να με κουράρουν.
Απ την πρώτη στιγμή, η γυναίκα μου τους πήρε όλους τηλ. και τους λέει ο άντρας μου φαίνεται να έπαθε αυτό, παρακαλώ συμβουλέψτε μας.
Αυτοί μας είπαν τί να κάνουμε με τα φάρμακά μας.
Είχα μπεί Κυριακή και την Πέμπτη ακόμα δεν ήξερα τί ακριβώς κάνουμε, δλδ. η αιμορραγία είχε σταματήσει από μόνη της κλπ. αλλά κανένας γιατρός δεν μου είπε τί έπαθα, τί κάνουμε, πως τα πάμε, τί περιμένουμε κλπ.
Οι άλλοι γιατροί που σας προανέφερα όμως με παίρναν τηλέφωνο στο κινητό για να μαθαίνουν πώς τα πάω. Τόσο τυχερός.
Τώρα δες. Ο διευθυντής της Νευρολογικής που με παρακολουθεί θεωρώ ότι είναι κορυφή.
Μιά ξαδέρφη μου όμως θέλει να τον μυνήσει, γιατί φέρθηκε ελλιπώς στην περίπτωση της μητέρας της που είχε εγκεφαλικό.
Αυτό με κάνει να αποτρέπομαι να συστήσω γιατί ο γιατρός σωτήρας κάποιου είναι γιατρός σκουπίδι για κάποιον άλλον.
Επίσης όλοι οι δικοί μου είναι στον Έβρο.
Συνοψίζοντας:
1. Όταν μιλάτε με τον γιατρό σας να του δείχνετε και να του λέτε ότι ακριβώς σας απασχολεί ΙΑΤΡΙΚΑ, δεν ψάχνετε φίλο ούτε κάποιον να ακούσει πόση αδικία έχουν τα ΚΕΠΑ
2. Ψάξτε, μελετήστε για την ασθένειά σας ώστε να κατανοήτε εύκολα αυτά που θα σας πεί ο γιατρός σας, δλδ. μην τον πρήζετε να σας εξηγεί τί σημαίνει "ώση" κλπ., φροντίστε να είστε ενημερωμένοι.
3. Μην τους ζαλίζετε για τα φάρμακα που ακούσατε οτι είναι να βγούν κ.α. τρώτε τον χρόνο σας και τον δικό τους
4. Φυσικά, αφού επέλθει η γνωριμία, ζητήστε στοιχεία επικοινωνίας τύπου κινητό και email ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΤΕ ΑΣΚΟΠΑ. Αν γίνεται μην τα χρησιμοποιήσετε και ποτέ. Φροντίστε να εξαντλήσετε πρώτα όλους τους γνωστούς τρόπους επικοινωνίας, τηλ. στο νοσοκομείο, να πάτε από κει κλπ.
Προσωπικά, όποτε πήρα τηλ. είχα επεισόδιο οπότε καταλάβανε ότι δεν θα έπαιρνα ποτέ για ψύλου πήδημα.
5. Με θλίβει αλλα έχω δεί διαφορετική αντιμετώπιση από τους γιατρούς όταν συνοδεύομαι. Πάντα τείνουν να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή όταν έχεις κάποιον ή και κάποιους μαζί σου παρά όταν πηγαίνεις μόνος σου. Και όταν νοσηλεύεσαι; φρόντισε να πηγαίνει πάντα ένας δικός σου για να ενημερώνετε, ακόμα και εάν είναι μία απλή ώση, και άμα γίνεται ας πηγαίνουν διαφορετικοί κάθε φορά, μία μαμά, μία φίλη, ένας συγγενής, διαπίστωσα ότι πάντα δίνουν μεγαλύτερη προσοχή όταν βλέπουν ότι έχεις ένα κύκλο.
Η περιφορά στα ιατρεία είναι απαραίτητη μέχρι να βρεθεί κάποιος να κουμπώσεις, αυτό είναι σίγουρο.
Καλή δύναμη παίδες