• Καλησπέρα σας! - Μια γνώμη/συμβουλή

  • Συζητήσεις για ιατρικές, διαγνωστικές και άλλες απαραίτητες εξετάσεις της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Συζητήσεις για ιατρικές, διαγνωστικές και άλλες απαραίτητες εξετάσεις της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #132760  από stelios90
 Κυρ Απρ 26, 2020 6:02 pm
Καλησπέρα. Καταρχάς θα ήθελα να πω πως σας συγχαίρω όλους και σας θαυμάζω για τη δύναμη που έχετε και την αισιοδοξία , αντιμετωπίζοντας τις ασθένειες σαν να μην τις έχετε.

Θα παραθέσω εδώ την ιστορία μου που βιώνω τους τελευταίους 3 μήνες και περιμένω να ακούσω γνώμες και συμβουλές απ' όσους μπορούν να με βοηθήσουν.
Πέρασα μια δύσκολη περίοδο επίπονου χωρισμού σε συνδυασμό με απόλυση από δουλειά και απότομη αλλαγή περιβάλλοντος (επιστροφή στο πατρικό, μακριά απο φίλους κλπ.). Δεν μπόρεσα να το διαχειριστώ σωστά όλο αυτό κι έπεσα γρήγορα σε κατάθλιψη χωρίς όμως να την αντιμετωπίσω. Επί 3 μήνες περίπου ήμουν με 2 ώρες ύπνο κάθε μέρα και ο εγκέφαλος μου υπερλειτουργούσε, σκεφτόμενος τα λάθη, τα άν, τα αρνητικά μου κλπ. Δεν εκτονώθηκα καθόλου συναισθηματικά, τα κρατούσα όλα μέσα μου και προσπαθούσα με το υπεραναλυτικό μυαλό που έίχα να βγάλω και καλά άκρη. Τα βράδια είχα συχνά κρίσεις πανικού, ταχυκαρδίες και γενικότερα μια συνεχόμενη ταραχή. Προσπαθούσα να σταματήσω το μυαλό μου και δεν μπορούσα. Είχα τόσο λεπτομερή και δυνατή μνήμη που θυμόμουν με κάθε λεπτομέρεια τα πάντα απ' όλες τις στιγμές της σχέσης μου και της δουλειάς μου. Επίσης έχω την εντύπωση ότι ανέβαζα υψηλή πίεση κάτι το οποίο δεν το καταλάβαινα καθώς ποτέ δεν το είχα ξανανιώσει. Ένιωθα ότι το κεφάλι μου θα εκραγεί αλλά νόμιζα ότι ήταν απλά από τις υπερβολικές ασταμάτητες σκέψεις. Τα βράδια ενιωθα τους χτύπους της καρδιάς στο κεφάλι μου και όχι στο σημέιο της καρδιάς.

Ώσπου μια μέρα αποφασίζω να πάω σε ψυχολόγο καθώς ένιωθα ότι το κεφάλι μου θα εκραγεί πιο πολύ απο κάθε άλλη φορά. Καθώς ήταν η πρώτη μου φορά, το άγχος και η πίεση μου ανέβηκε ακόμα πιο πολύ. Τέλος πάντων, αράδιασα όλα αυτά που είχα να του πω, ασταμάτητα με ροή πολύ γρήγορη που δεν προλάβαινε καν να τα γράψει. Αφού έφυγα, απογοητεύτηκα γιατί περίμενα να αλλάξει κάτι άμεσα, Κι έτσι ξανάρχισε η ασταμάτητη ροή σκέψεων, ώσπου τη στιγμή που βγήκα για μια βόλτα και αισθάνθηκα ξαφνικά να σταματούν μονομιάς όλες οι σκέψεις. Παράλληλα συνειδητοποίησα ότι ελαττώθηκε η όραση και στα δύο μάτια. Επίσης ξεκίνησε ένας πόνος στον αριστερό κρόταφο σημειακά και το βράδυ τον ένιωθα σαν κάψιμο. Δεν έδωσα σημασία και ίσα ίσα χάρηκα γιατί περίμενα καιρό να ανακουφιστώ από τις σκέψεις. Την επόμενη μέρα το πρωί ξύπνησα και οι σκέψεις δεν υπήρχαν, ενιωθα ξαφνικα σαν να ήμουν καλά, σαν να είχε ξεχαστεί το συμβάν και οι άπειρες αρνητικές σκέψεις.. Σταδιακά όμως απ' το βράδυ αρχισαν να ξαναρχονται ώσπου φτάσαν στο ίδιο επίπεδο. Αποφασίζω να πάω μετά από δύο μέρες σε άλλο ψυχίατρο. Μου πρότεινε να γράψω όλες αυτές τις σκέψεις σε χαρτί και θα γίνω καλά. Μάλιστα ανέφερε χαρακτηριστικά, πως αν δεν σταματήσουν οι σκέψεις θα σκίσει τα πτυχία του. Γράφω 7 σελίδες και δεν σταματούν ποτέ..ίσα ίσα, πανικοβλήθηκα κι άλλο επειδή δε σταμάτησαν. Από τότε είναι που άρχισαν όλα να αλλάζουν, σταδιακά η όραση μου είχε διαταραχές και παράλληλα νέκρωναν όλες αυτές οι σκέψεις. Συνειδητοποιούσα ότι δεν μπορώ να διαβάσω καλά άρθρα κι επίσης ότι άλλαζε εντελώς η ψυχολογία μου. Ταυτόχρονα ο πονοκεφαλος επεκτείνονταν , ένιωθα τσιμπήματα μουδιάσματα και αύρες.Υπήρχαν μέρες που ένιωθα σαν να μη συνέβη ποτέ το όλο τραύμα, τρελά σκαμπανεβάσματα διάθεσης ώσπου έφτασε μια μέρα που ξυπνάω και συνειδητοποιώ ότι είχα απώλεια μνήμης. Σαν να μην είχα σχέση ποτέ σαν να μην είχα απολυθεί ποτέ, ή σαν όλα αυτά να ήταν τόσο μακρινά που πέρασαν πολλά πολλά χρόνια..Παράλληλα να αναφέρω ότι ο πόνος συσσωρεύτηκε στο σημείο απ όπου ξεκίνησε.

Ήταν ότι πιο τρομακτικό. Ενιωθα σαν να είχα χάσει την ταυτότητα μου..Άπό τότε είναι σαν να είμαι εκτος πραγματικότητας και σαν να είμαι άλλος άνθρωπος. Δεν υπάρχει αίσθηση του χρόνου, είναι σαν να έχει διαγραφεί η βραχυπρόθεσμη μνήμη..σαν να υπάρχει μια ομίχλη που σβήνει την κάθε μερα, σαν να ζω μόνο το τώρα, κάθε τι σβήνει. Όλο αυτό απάλυνε την κατάθλιψη που είχα, το μαύρο πέπλο πάνω απ το κεφάλι μου, την ανηδονία και τη ματαιότητα. Πλέον νιώθω μια απάθεια, ένα flat πράγμα στα παντα. Δεν υπάρχει αγχος, φοβίες, νευρικότητα, μνήμη, πάθη, συναισθήματα. Οι μακροπρόθεσμες μνήμες είανι σαν να είναι παγωμένες, το μυαλό είναι αδρανές δεν κάνει ανάκληση αναμνήσεων, δε σκέφτεται. Είναι σαν να είναι άδειο. Δεν υπάρχει γενεσιουργός σκέψη, μόνο ότι θυμάμαι απ΄το παρελθόν. Αν με αφήσουν μια μέρα σε ενα χώρο δε θα βγάλω άχνα. Δεν υπάρχει φάσμα διάθεσης, σκέψης, φσυιολογικής ροής. Παράλληλα έχουν οξυνθεί όλες οι αισθήσεις. Βλέπω υπεραναλυτικα τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια, ακούω τους παραμικρούς ήχους, οσφρίζομαι τα πάντα από μακριά, αισθάνομαι τις παραμικρές εναλλαγές αέρα και όσον αφορά τη θερμοκρασίας δεν αισθάνομαι πολύ το κρύο. Ακόμα έχουν χαλαρώσει μύες του σωματός μου οι οποίοι ήταν πάντα σφιχτοί ακόμα και σε περιόδους που δε γυμναζόμουν καθολου, όπως μπράτσα και γάμπες. Δεν αισθάνομαι λύπη, αισθανομαι ένα κενό, σαν να μην ξέρω ποιος είμαι. Δεν μπορω να παρακολουθήσω ταινία ή να διαβάσω βιβλίο γιατί χάνω τη ροή καθως δε λειτουργεί η μνήμη αλλα και να μπορούσα δεν έχει νόημα καθώς όλα τα συναισθήματα είναι απενεργοποιήμενα. Είναι σαν να έχει διαταραχτεί όλη η προσωπικότητα μου. Όλα είναι αντίθετα από μένα. Ημουν τέρμα συναισθηματικός και ευαίσθητος και τώρα είμαι απαθής και όταν μιλάω με φίλους προσπαθώ να θυμηθώ να υποδυθώ τον παλιό εαυτό μου. Ακόμα και η σεξουαλικότητα έχει επηρεαστεί..Από εκει που ήμουν δύσκολος στο να με ελκύσει κάποια σεξουαλικά, πλέον είναι το άλλο άκρο. Από εκεί που είχα υπεραναλυτική λεπτομερειακή μνήμη για τα πάντα δεν μπορώ να θυμηθώ τι έκανα μες στη μέρα. Δεν μπορω να θυμηθώ παρελθοντικά σημαντικα γεγονότα της ζωής μου. Πάω για μια βόλτα και μετά από 3 ώρες μου φαίνεται σαν να πήγα πριν από μέρες ή μπορεί να το ξεχάσω. Παράλληλα δεν νιώθω ποτέ την αίσθηση πείνας ή σκασμού. Έτρωγα αργά και σταθερά και τώρα τρωω γρήγορα. Φαγητά που δε μ άρεσαν μου αρέσουν, ποτά και μπύρα που μου άρεσαν δεν μου προκαλούν τίποτα. Δεν έχω καν αντίληψη της πανδημίας. Η ανθρωπότητα ζει πρωτόγνωρες στιγμές κι εγώ δεν τις αντιλαμβάνομαι..είναι σαν να είμαι απ' εξω..Δεν έχω αντίληψη των γεγονότων, απλά τα παρακολουθώ ως θεατής και διαβάζω τους τίτλους. Μέχρι και οι κινήσεις μου είναι διαφορετικές, στο πως ζωγραφίζω, στο πως παίζω μπάλα, αρμόνιο. Όλα αυτά έγιναν σταδιακά και ενδιάμεσα είχα πονοκεφάλους, αίσθημα ότι μειώνεται η φωτεινότητα, ότι κάτι συμβαίνει στον εγκέφαλο. Έίχα μικρούς σπασμούς στο κεφάλι, ξηροστομία, κινήσεις ακαθισίας ή κινήσεις όπου ο εγκεφαλος προσπαθούσε να λειτουργήσει καθώς μειωνόταν η λειτυοργία του. Δηλαδή να παίζω χαρτιά, επιτραπέζι,α η να λύνω σταυρόλεξα. Απλά και μόνο για να την κρατω σε εγρήγορση με κάτι μηχανικό αλλιώς ηταν σαν να μην υπαρχω αφού δε σκεφτομαι. Επιπλέον έχω μικρά μουδιάσματα που κ που στ άκρα τα οποί όμως φεύγουν γρήγορα μετα από λίγο αφου κινηθώ. Νιώθω σαν να μην γίνεται καλή κυκλοφορία του αίματος καθως βλέπω πχ ότι αν κάτσω για λίγο πάνω στο χέρι μου αμέσως θα κοκκινίσει ή κάποιες φορές βλέπω τα μάτια μου να είναι ασυνήθιστα κόκκινα. Πάω να γράψω συνοδευτικές επιστολές για δουλειά και σκέφτομαι τι να γρψω και πως κάνοντας συντακτικά λάθη. Τέλος αναίτια κόπωση, μυική αδυναμία, διαφορετικές κινήσει και αίσθηση δύναμης όταν παίζω μπάσκετ ή μπάλα..εύκολη εφίδρωση.

Έκανα εννοείται μαγνητική 2 εβδομάδες αφού ξεκίνησε όλο αυτό και βγήκε καθαρή. Στη συνέχεια έκανα αξονική, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και εξετάσεις αίματος και βγήκαν όλα πεντακάθαρα. Η νευρολόγος στην οποία πήγα 3 φορές εξακολουθεί να μου λεει ότι όλο αυτό προκλήθηκε από την ψυχολογικη επιβαρυνση. Ο 2ος νευρολόγος τα ίδια. Ο καινούριος ψυχιατρς που πήγα μου είπε ότι όλο αυτό ήταν άμυνα του οργανισμού για να με προστατέψει από τον εντονο συναισθηματικό και ψυχικό πόνο. Και για αυτό έκανε shut down ο εγκέφαλος. Έτσι μου έδωσε σταγόνες zanipram. Είδα κάποιες μικρές διαφορές, επέστρεψε το αίσθημα φυσικού πόνου στα φυσιολογικα (γιατί κι αυτό είχε χαθεί) όπως και μια καλύτερη αίσθηση θερμοκρασίας αλλά και μια μικρή βελτίωση στη μνήμη. Αλλά εγώ κάθε μέρα υποφέρω και αμφιβάλλω. Είναι δυνατόν κάτι τοσο έντονο, με ολες αυτές τις επιπτώσεις να προκληθεί απλά από τη χημική ανισορροπία του εγκεφάλου? Κάθε μέρα που ξυπνάω θυμάμαι από την αρχή τι συμβαίνει και δε θέλω καν να σηκωθω απ' το κρεβάτι. Επίσης ενώ είχα τριχόπτωση λόγω ξηροδερμίας, τώρα δεν έχω. Ήμουν συμμετέχων σε ένα πρόγραμμα voucher με προγραμματισμό και το σταμάτησα γιατί δεν μπορούσα να εκτελέσω απλά πραγματα τα οποία όχι απλά τα ήξερα αλλά ήμουν και ο πρώτος καθώς η διπλωματική μου βασίστηκε σε αυτά. Οποιος είναι απ εξω δεν μπορεί να καταλάβει τίποτα, λέει μια χαρα είσαι. Από εκεί που είχα ένα δημιουργικό μυαλό υπεραναλυτικό τώρα είναι σαν παραλυμένο, δεν υπάρχουν αφηρημένες σκέψεις δεν υπάρχει φάσμα διάθεσης Τι να κάνω..να συνεχίσω να το ψάχνω με αλλο νευρολόγο η να αποδεχτώ ότι έιναι ψυχολογικό και να δω πως θα παει. Μα δεν τ χωράει ο νους μου..Εγω στη φαση που ήμουν τν καταθλιπτικη΄ήξερα ότι θα χρειαστώ μήνες για να ξεπεράσω τα τραύματα μου, και τωρα δεν υπαρχει τίποτα. Αισθάνομαι οτι δε θα επιστρέψω ποτέ σε αυτ΄που ήμουν..Τις σταγόνες τις παίρνω εδώ και 1 μήνα. Αλλα είναι μηδαμινές βελτιώσεις μπροστά στο ότι εχασα το μυαλό μου και τις γνώσεις μου. Πιο πιθανό μου φαίνεται κάποιο είδος απομυελίνωσης η στενωσης καποιων αρτηριων παρα να είναι ψυχολογικό. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να προχωρήσω ουσιαστικά ανδ ν ξέρω τι έχω. Ο,τι κι αν είναι θα το παλέψω αλλά το θέμα μου είναι πως να κινηθώ καθώς αν έιναι κάποια πάθηση γιατί να μην τρέξω να την προλάβω ξεκινώντας άμεσα θεραπεία. Γιατί ήμουν σε φάση που είχα προτάσεις για δουλειά απο εταιρίες και τις απορρίπτω όλες καθώς πιστεύω δεν έχει νόημα να πάω αν δν μπορώ να νατεπεξέλθω στα πιο απλά. Δεν ήμουν ποτέ υποχονδριακός, έχω κάνει πολλές εγχειρίσεις στο παρελθόν για διάφορα ατυχήματα και ασθένειες. Μες στη βδομάδα θα πάω για εξέταση θροειδούς αλλά και καρδιάς αν και οι εξετάσεις δε δείχνουν θέμα στην TSH. Επίσης μετά τη νευρολόγο είχα επισκεφτεί και οφθαλμίατρο (τότε η όραση ήταν στη φάση διαταραχών που έβλεπα λίγο θολά) και δε βρήκε τπτ στο βυθό (είπε λίγο πεσμένη b12 και ίσως λίγη αναιμία). Τον ψυχίατρο θα τον δω μάλλον μες στη βδομάδα, ο οποίος ήταν κατηγορηματικός όσες φορες κι αν του τα είπα. Επίσης στις αρχες όλων αυτών απ την απάθεια συναισθημάτων είχα περάσει κάποιες μέρες που είχα αντιστροφή συναισθήματος (ακράτεια γέλιου ενώ ήθελα να εκφράσω πόνο). Τι να πω, εκτός αν τραυματίστηκε κάποιο νεύρο η αρτηρία και δεν φάνηκε με τη μανγητική. Όλα αυτα τα είπα και τα ξαναείπα και όλοι μου λένε ναι είναι δυνατόν ο εγκέφαλος να μονωθεί έτσι για να ηρεμήσει απ τον ψυχικό πόνο. Επίσης η σκέψη μου όχι μόνο είναι αργή αλλά εχει μειωθεί σημαντικα και η ένταση της (δηλαδή από εκει που είχα απειρες σκέχεις είναι σαν να εχει αδειάσει το μυαλό μου). Εχω σταματήσει να βλέπω ταινίες καθώς είναι σαν να μη βλεπω, είναι σαν να έχει πέσει το IQ μου, δε στροφάρω δενα ντιλαμβάνομαι. Ακόμα, έχω συχνά στα μάτια τα λεγόμενα μυγάκια (αυτά δεν είναι από κατεστραμμένα κύτταρα, πως γίνεται και αυτά να μου λεεί είναι απ το άγχος). Είμαι απελπισμένος καθώς δεν έχω από καπου να πιαστώ, ό,τιι αγαπούσα δεν υπαρχει..οταν ακουω μουσικη είναι σανν να μαι κενός καθώς δεν έχω μέσα μου πόνο για κάτι η χαρά για να μου προκαλέσει κάτι, και το κυριότερο όλες οι αναμνήσεις οι μακροπρόθεσμες είναι σαν να συνέβησαν πριν πολλά πολλά χρόνια. Είναι σαν να μην παίρνω ζωντάνια από τίποτα, στην αρχή ήταν σκληρό το σοκ, τώρα έχω ξεχάσει πλέον πως ήμουν πριν το πάθω.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!
 #132763  από waterfall
 Δευ Απρ 27, 2020 6:16 pm
Για ΣΚΠ μάλλον θα πρέπει να το ξεχάσεις. Δεν αναγνωρίζω κανένα από τα συμπτώματά σου να έχει σχέση με αυτή την ασθένεια. Είναι και οι μαγνητικές σου καθαρές. Αλλά, ακόμα κι αν ήταν απομυελίνωση δεν υπάρχει ίαση και αυτό το λέω επειδή έγραψες ότι πρέπει να προλάβεις να πάρεις θεραπεία. Οι αγωγές που μας δίνουν δεν είναι ίαση. Προσπαθούν με αυτές να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου χωρίς τίποτα να είναι σίγουρο και έχουν και ένα κάρο παρενέργειες. Από αυτά που γράφεις κι εμένα μου φαίνεται ότι έκανε shut down ο οργανισμός σου όσον αφορά τα συμπτώματα ως άμυνα. Αλλά φυσικά δεν μπορεί κανένας να το αποδείξει αυτό. Οι γιατροί ξέρουν καλύτερα. Εύχομαι να βρεθεί τι έχεις σύντομα για να ηρεμήσεις λίγο. Μακάρι να μην είναι τίποτα.
 #132768  από stelios90
 Πέμ Απρ 30, 2020 3:39 pm
Καλησπέρα! Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Επισκέφτηκα καρδιολόγο και νευρολόγο καινουριο και πάλι τα ίδια άκουσα. Ναι , δεν ξερω, είναι πολλά και διάφορα τα συμπτώματα, δεν ξέρω από που να το πιάσω. Ψάχνομαι για κάτι νευρολογικό ή πάθηση εγκεφάλου καθώς ολες αυτές οι ασθένειες απ' όσο ξ έρω μπορούν να σου δημιουργήσουν πολλαπλά και διαφορετικά συμπτώματα. Επίσης μπορει να μην έχω τα κλασικά συμπτώματα απομυελίνωσης αλλά τα νοητικά και μερικώς κάποια απ' τα άλλα υπάρχουν. Συνυπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα.
 #132770  από stelios90
 Πέμ Απρ 30, 2020 8:38 pm
Γεια σου φίλε. Σε ευχαριστώ για την απαντηση. Αυτά παντως τα συμπτώματα που λέει νομίζω πως τα είχα περισσοτερο στο στάδιο της κατάθλιψης και του στρες...τώρα είναι δυνατόν να σωματοποιηθηκαν τόσο πολύ και νοητικά και να μου βγαίνουν έτσι στο άλλο άκρο; Επίσης στ άρθρο μιλάει για κορυφώσεις πανικου και αγχους που διαρκούν μέχρι 15 λεπτά. Σ εμένα είναι μια μόνιμη κατάσταση εδώ και πολλές εβδομάδες. Και δεν είναι τόσο απλό όπως απλά έλλειψη συγκέντρωσης, δεν θα έκανα έτσι αν ήταν κάτι διαχειρίσιμο, είναι μαζεμένα έντονα στοιχεία νοητικής, αισθητικής και σωματικής διαταραχής.
 #132772  από waterfall
 Παρ Μάιος 01, 2020 12:05 pm
Χωρίς να το παίζω γιατρός, απλά ρίχνω ιδέες κρίνοντας και από τη δική μου περίπτωση:

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ (ΣΩΜΑΤΟΜΕΤΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ)

http://pathologia.eu/eswterikh-patholog ... diataraxh/

'Οταν δεν μπορούν να βρουν κάποια άλλη παθολογική αιτία (χωρίς να σημαίνει αυτό ότι έχουν απόλυτα δίκιο γιατί μπορεί αργότερα να βρεθεί ότι τελικά κάτι ήταν) το ρίχνουν στο ψυχολογικό γιατί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν και ενδεχομένως κάποια θεραπεία με χάπια βοηθήσει. Εγώ, από το 2011 διαγνώστηκα με σωματοτρεπτική διαταραχή, το 2012 είχα διπλωπία και μια εστία στον εγκέφαλο αλλά τότε μου είπαν ότι δεν είναι τίποτα και το 2016 μου έσκασε σε όλο το μεγαλείο της η ΣΚΠ και πήρα τη διάγνωση. Δεν ξέρω αν το ψυχολογικό ήταν τα προεόρτια της ΣΚΠ ή αν ήταν κάτι ξεχωριστό. Κανένας δεν μπορεί να το ξέρει αυτό με σιγουριά. Και ο κάθε γιατρός έχει τη δική του θεωρία πάνω σε αυτό. Δεν βγάζεις άκρη.

Το "καλό" με τη ΣΚΠ είναι ότι κάποια στιγμή θα εμφανιστούν εστίες είτε στον εγκέφαλο είτε στο νωτιαίο μυελό (αυχενική μοίρα και θωρακική μοίρα) και έτσι είναι πιο εύκολο να καταλάβουν οι γιατροί τι παίζει. Επίσης, υπάρχει η οσφυονωτιαία παρακέντηση που κάνουν για να δουν αν υπάρχουν ολιγοκλωνικές ζώνες (που συνηγορούν στη ΣΚΠ) ή για να αποκλείσουν άλλες νόσους.
 #132778  από stelios90
 Σάβ Μάιος 02, 2020 6:45 pm
Καταλαβαίνω.. Για την ώρα δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω απ' το ν αφήσω το χρόνο και το φάρμακο για να δω αλλαγές.. σε σχέση πάντως με πριν από 1 μήνα είμαι πολύ καλύτερα όσον αφορά κάποια συμπτώματα. Θα δείξει.