Καλημερίζω όλα τα μέλη του forum !!!
Έχω καιρό να δώσω το παρόν! αλλά διαβάζω εντατικά τα νέα σας!
Έχω παρατηρήσει το εξής και θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις. Έπειτα από ένα χωρισμό που μου κόστισε πολύ, και ενώ η ασθένεια έχει μια σταθερή σχετικά πορεία χωρίς υποτροπές για 7 χρόνια, οι μαγνητικές δείχνουν 4 νέες εστίες στον νωτιαίο μυελό. Ως αποτέλεσμα, άρχισα να μην νιώθω σε ένα βαθμό τα πόδια μου καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Ο γιατρός που με παρακολουθεί πρότεινε να αλλάξω αγωγή από Aubagio σε Mavenclad, το οποίο και δέχτηκα καθώς δεν αντέχω άλλο τα έντονα συμπτώματα στα πόδια μου. Θα σας γράψω την εμπειρία μου για αυτήν την αγωγή σε λίγο καιρό που θα έχω ξεκινήσει.
Λόγω της κακής μου ψυχολογικής κατάστασης λαμβάνω επιπλέον αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα χωρίς να κάνουν σημαντική διαφορά. Ωστόσο παρατηρώ πως όταν ψυχολογικά είμαι καλύτερα έστω για κάποιες μέρες τα συμπτώματα υποχωρούν αισθητά και το αντίστροφο. Γνώριζα πως στα αυτοάνοσα νοσήματα είναι βασικός ο ρόλος της ψυχολογίας αλλά έχω εκπλαγεί από το βαθμό επιρροής της στην εν λόγω νόσο(τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση).
Ελπίζω να μην σας κούρασα και θα ήθελα να αναφέρετε και εσείς αν έχετε παρατηρήσει σημαντικές διαφορές στη νόσο λόγω ψυχολογίας.
Έχω καιρό να δώσω το παρόν! αλλά διαβάζω εντατικά τα νέα σας!
Έχω παρατηρήσει το εξής και θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις. Έπειτα από ένα χωρισμό που μου κόστισε πολύ, και ενώ η ασθένεια έχει μια σταθερή σχετικά πορεία χωρίς υποτροπές για 7 χρόνια, οι μαγνητικές δείχνουν 4 νέες εστίες στον νωτιαίο μυελό. Ως αποτέλεσμα, άρχισα να μην νιώθω σε ένα βαθμό τα πόδια μου καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Ο γιατρός που με παρακολουθεί πρότεινε να αλλάξω αγωγή από Aubagio σε Mavenclad, το οποίο και δέχτηκα καθώς δεν αντέχω άλλο τα έντονα συμπτώματα στα πόδια μου. Θα σας γράψω την εμπειρία μου για αυτήν την αγωγή σε λίγο καιρό που θα έχω ξεκινήσει.
Λόγω της κακής μου ψυχολογικής κατάστασης λαμβάνω επιπλέον αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα χωρίς να κάνουν σημαντική διαφορά. Ωστόσο παρατηρώ πως όταν ψυχολογικά είμαι καλύτερα έστω για κάποιες μέρες τα συμπτώματα υποχωρούν αισθητά και το αντίστροφο. Γνώριζα πως στα αυτοάνοσα νοσήματα είναι βασικός ο ρόλος της ψυχολογίας αλλά έχω εκπλαγεί από το βαθμό επιρροής της στην εν λόγω νόσο(τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση).
Ελπίζω να μην σας κούρασα και θα ήθελα να αναφέρετε και εσείς αν έχετε παρατηρήσει σημαντικές διαφορές στη νόσο λόγω ψυχολογίας.
