Καλημέρα σε όλους.
Γράφω στο φόρουμ διότι εδώ και κάποιες εβδομάδες με απασχολούν κάποια συμπτώματα που έχω. Να αναφέρω ότι πριν 3 μήνες διαγνώστηκα με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, η οποία εκφράζεται σε εμένα με έντονη αρρωστοφοβία, την οποία όμως θεωρώ ότι πάλεψα χωρίς φάρμακα. Ο λόγος που δεν πήρα φάρμακα είναι ότι έχω εκ γενετής αρρυθμίες και η σεροτονίνη είναι πιθανόν να σου κάνει επιπλοκές. Έτσι αποφάσισα μόνη μου να μην τα πάρω και ξεκίνησα ομοιοπαθητική, άλλαξα κάποια πράγματα στην καθημερινότητα μου και πλέον είναι καλύτερη η κατάσταση.
Αυτό που με απασχολεί και θέλω να συζητήσω εδώ είναι η ευαισθησία που έχω αποκτήσει στο φως. Όταν βρίσκομαι σε εξωτερικό χωρο, σταδιακά με πιάνει ημικρανία και μια μικρή ανοχή στο φως σε σημείο που θέλω να φοράω συνεχώς γυαλιά. Όταν βάλω τα γυαλιά ηλίου έχω την αίσθηση ότι βλέπω καλύτερα. Αυτό συμβαίνει εδώ και κάποιες εβδομάδες. Πέρα από μια ελαφριά υπερμετρωπία ο οφθαλμίατρος δεν βρήκε κάτι στην βυθοσκοπηση, καμιά πάθηση του ματιού. Είναι απαραίτητο ότι ο οφθαλμίατρος θα έβρισκε κάτι σε περίπτωση σκλήρυνσης; Έχω διαβάσει πχ για οπτική νευρίτιδα.
Υποθέτω ότι στην βυθοσκοπηση ελέγχεται και το οπτικό νεύρο, το οποίο ήταν επίσης οκ.
Ψάχνοντας στο ίντερνετ (φυσικά) είδα ότι η ευαισθησία στο φως θα μπορούσε να είναι και σκλήρυνση κατά πλάκας. Εδώ που βρίσκομαι πρέπει να περιμένω αρκετά για ραντεβού σε νευρολόγο, τον Ιούλιο όμως θα είμαι Ελλάδα και ίσως εκεί μπορέσω να το ψάξω. Δεν είναι βέβαια οι ιδανικές διακοπές αυτές,αλλά οκ...
Να πω για την καθημερινότητα μου ότι εδώ και 6 μήνες εργάζομαι αποκλειστικά από το σπίτι, 7-8 ώρες μπροστά σε υπολογιστή και γενικά είμαι πολύ κουρασμένη και με την φροντίδα των μικρών μου παιδιών. Όντως βιώνω στρες όπως και οι περισσότεροι λόγω της κατάστασης αλλά αυτό με το φως δεν θεωρώ ότι μπορεί να προκληθεί από άγχος.
Υπάρχει κάποια ανάλογη εμπειρία, κάποιος που μπορεί να βοηθήσει;;;
Θα το εκτιμούσα πολύ
Γράφω στο φόρουμ διότι εδώ και κάποιες εβδομάδες με απασχολούν κάποια συμπτώματα που έχω. Να αναφέρω ότι πριν 3 μήνες διαγνώστηκα με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, η οποία εκφράζεται σε εμένα με έντονη αρρωστοφοβία, την οποία όμως θεωρώ ότι πάλεψα χωρίς φάρμακα. Ο λόγος που δεν πήρα φάρμακα είναι ότι έχω εκ γενετής αρρυθμίες και η σεροτονίνη είναι πιθανόν να σου κάνει επιπλοκές. Έτσι αποφάσισα μόνη μου να μην τα πάρω και ξεκίνησα ομοιοπαθητική, άλλαξα κάποια πράγματα στην καθημερινότητα μου και πλέον είναι καλύτερη η κατάσταση.
Αυτό που με απασχολεί και θέλω να συζητήσω εδώ είναι η ευαισθησία που έχω αποκτήσει στο φως. Όταν βρίσκομαι σε εξωτερικό χωρο, σταδιακά με πιάνει ημικρανία και μια μικρή ανοχή στο φως σε σημείο που θέλω να φοράω συνεχώς γυαλιά. Όταν βάλω τα γυαλιά ηλίου έχω την αίσθηση ότι βλέπω καλύτερα. Αυτό συμβαίνει εδώ και κάποιες εβδομάδες. Πέρα από μια ελαφριά υπερμετρωπία ο οφθαλμίατρος δεν βρήκε κάτι στην βυθοσκοπηση, καμιά πάθηση του ματιού. Είναι απαραίτητο ότι ο οφθαλμίατρος θα έβρισκε κάτι σε περίπτωση σκλήρυνσης; Έχω διαβάσει πχ για οπτική νευρίτιδα.
Υποθέτω ότι στην βυθοσκοπηση ελέγχεται και το οπτικό νεύρο, το οποίο ήταν επίσης οκ.
Ψάχνοντας στο ίντερνετ (φυσικά) είδα ότι η ευαισθησία στο φως θα μπορούσε να είναι και σκλήρυνση κατά πλάκας. Εδώ που βρίσκομαι πρέπει να περιμένω αρκετά για ραντεβού σε νευρολόγο, τον Ιούλιο όμως θα είμαι Ελλάδα και ίσως εκεί μπορέσω να το ψάξω. Δεν είναι βέβαια οι ιδανικές διακοπές αυτές,αλλά οκ...
Να πω για την καθημερινότητα μου ότι εδώ και 6 μήνες εργάζομαι αποκλειστικά από το σπίτι, 7-8 ώρες μπροστά σε υπολογιστή και γενικά είμαι πολύ κουρασμένη και με την φροντίδα των μικρών μου παιδιών. Όντως βιώνω στρες όπως και οι περισσότεροι λόγω της κατάστασης αλλά αυτό με το φως δεν θεωρώ ότι μπορεί να προκληθεί από άγχος.
Υπάρχει κάποια ανάλογη εμπειρία, κάποιος που μπορεί να βοηθήσει;;;
Θα το εκτιμούσα πολύ