Γεια σας έχω την ΣΚΠ ξέρω ότι εδώ δεν είναι κανείς ιατρός όμως έχουμε βιώσει πανω κάτω τα ίδια σιγουρα σαν συνασθενεις που είμαστε.
Θέλω να αναφέρω ενα γεγονός που με τρόμαξε πολύ
Σήμερα το πρωί σηκώθηκα ωραια καλα να αναφέρω ότι τις προηγούμενες δύο μέρες είχα δύσπνοια αρκετή σύμπτωμα της ΣΚΠ.
Σήμερα ημουν καλύτερα απλά τα χείλη μου ήταν σχεδον άχρωμα τέλος πάντων ήπια νεράκι ήπια την βιταμίνη μου και συζητούσα με την μαμά μου κάτι γενικα και εκεί που μιλούσα ξαφνικά , άρχισα να κουράζομαι υπερβολικά όταν μιλάω και να ανασαίνω σιγανα και κοφτά ..σαν να ετρεχα και από το λαχάνιασμα δεν μπορούσα να μιλήσω όπως πολλοί παθαίνουν..μόνο που εδώ δεν ετρεχα εδώ ήμουν ήρεμη και μιλούσα φυσιολογικά , η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και γρήγορα , τα αυτιά μου σιγά σιγά βουιζαν και ένιωθα ότι σβήνω κυριολεκτικά.. κάθησα έλεγα στον εαυτό μου θα περάσει αλλά δεν περνούσε μετά νόμιζα ότι αισθανομουν λιγάκι καλύτερα και σηκώθηκα όμως το κεφάλι μου ήταν βαρύ πολύ και το σώμα μου υπερβολικά αδύναμο δεν μπορούσα να κάνω τα βήματα καλά
Μετά πήγα κοντά στην μαμά μου και μιλούσα πολύ λίγο γιατί αλλιώς λαχανιαζα , και ξαφνικά κόπηκαν τα πόδια μου και έπεσα αλλά με πρόλαβε η μαμά και με έπιασε , μετά με έβαλε να κάτσω σε μια καρέκλα άνοιξε το παράθυρο και έβλεπα τον εαυτό μου να χτυπιέται και να τρέμει πολύ (όχι από το κρύο διότι δεν κρύωνα) μου έπεφταν πράγματα από τα χέρια όμως μετά συνηλθα πάλι καλά δόξα τον Θεό
Αργότερα πήγα να κάνω ένα μπανάκι και ξαφνικα ένιωσα ένα γκνταουν στο αυτί (νευρικός πόνος) στιγμιαίο ήταν
Μετά αφού τελείωσα ενώ ήμουν καλύτερα γενικώς συνηλθα τελείως μόνο λίγο αδυναμία ένιωθα, με χτύπησε δυνατά στο μάτι σαν να σου δίνει κάποιος μπουνιά
Μετά ξανά συναιβη αυτό το ίδιο με το μάτι....
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει ειλικρινα
Θέλω να αναφέρω ενα γεγονός που με τρόμαξε πολύ
Σήμερα το πρωί σηκώθηκα ωραια καλα να αναφέρω ότι τις προηγούμενες δύο μέρες είχα δύσπνοια αρκετή σύμπτωμα της ΣΚΠ.
Σήμερα ημουν καλύτερα απλά τα χείλη μου ήταν σχεδον άχρωμα τέλος πάντων ήπια νεράκι ήπια την βιταμίνη μου και συζητούσα με την μαμά μου κάτι γενικα και εκεί που μιλούσα ξαφνικά , άρχισα να κουράζομαι υπερβολικά όταν μιλάω και να ανασαίνω σιγανα και κοφτά ..σαν να ετρεχα και από το λαχάνιασμα δεν μπορούσα να μιλήσω όπως πολλοί παθαίνουν..μόνο που εδώ δεν ετρεχα εδώ ήμουν ήρεμη και μιλούσα φυσιολογικά , η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και γρήγορα , τα αυτιά μου σιγά σιγά βουιζαν και ένιωθα ότι σβήνω κυριολεκτικά.. κάθησα έλεγα στον εαυτό μου θα περάσει αλλά δεν περνούσε μετά νόμιζα ότι αισθανομουν λιγάκι καλύτερα και σηκώθηκα όμως το κεφάλι μου ήταν βαρύ πολύ και το σώμα μου υπερβολικά αδύναμο δεν μπορούσα να κάνω τα βήματα καλά
Μετά πήγα κοντά στην μαμά μου και μιλούσα πολύ λίγο γιατί αλλιώς λαχανιαζα , και ξαφνικά κόπηκαν τα πόδια μου και έπεσα αλλά με πρόλαβε η μαμά και με έπιασε , μετά με έβαλε να κάτσω σε μια καρέκλα άνοιξε το παράθυρο και έβλεπα τον εαυτό μου να χτυπιέται και να τρέμει πολύ (όχι από το κρύο διότι δεν κρύωνα) μου έπεφταν πράγματα από τα χέρια όμως μετά συνηλθα πάλι καλά δόξα τον Θεό
Αργότερα πήγα να κάνω ένα μπανάκι και ξαφνικα ένιωσα ένα γκνταουν στο αυτί (νευρικός πόνος) στιγμιαίο ήταν
Μετά αφού τελείωσα ενώ ήμουν καλύτερα γενικώς συνηλθα τελείως μόνο λίγο αδυναμία ένιωθα, με χτύπησε δυνατά στο μάτι σαν να σου δίνει κάποιος μπουνιά
Μετά ξανά συναιβη αυτό το ίδιο με το μάτι....
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει ειλικρινα