• Κρίσεις?

  • Ανοιχτή συζήτηση πάνω στα ποικίλα συμπτώματα και τις υποτροπές που προκαλεί η ΣΚΠ.
Ανοιχτή συζήτηση πάνω στα ποικίλα συμπτώματα και τις υποτροπές που προκαλεί η ΣΚΠ.
 #132229  από Kpoplistener
 Τετ Νοέμ 13, 2019 8:21 pm
Γεια σας έχω την ΣΚΠ ξέρω ότι εδώ δεν είναι κανείς ιατρός όμως έχουμε βιώσει πανω κάτω τα ίδια σιγουρα σαν συνασθενεις που είμαστε.
Θέλω να αναφέρω ενα γεγονός που με τρόμαξε πολύ

Σήμερα το πρωί σηκώθηκα ωραια καλα να αναφέρω ότι τις προηγούμενες δύο μέρες είχα δύσπνοια αρκετή σύμπτωμα της ΣΚΠ.
Σήμερα ημουν καλύτερα απλά τα χείλη μου ήταν σχεδον άχρωμα τέλος πάντων ήπια νεράκι ήπια την βιταμίνη μου και συζητούσα με την μαμά μου κάτι γενικα και εκεί που μιλούσα ξαφνικά , άρχισα να κουράζομαι υπερβολικά όταν μιλάω και να ανασαίνω σιγανα και κοφτά ..σαν να ετρεχα και από το λαχάνιασμα δεν μπορούσα να μιλήσω όπως πολλοί παθαίνουν..μόνο που εδώ δεν ετρεχα εδώ ήμουν ήρεμη και μιλούσα φυσιολογικά , η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και γρήγορα , τα αυτιά μου σιγά σιγά βουιζαν και ένιωθα ότι σβήνω κυριολεκτικά.. κάθησα έλεγα στον εαυτό μου θα περάσει αλλά δεν περνούσε μετά νόμιζα ότι αισθανομουν λιγάκι καλύτερα και σηκώθηκα όμως το κεφάλι μου ήταν βαρύ πολύ και το σώμα μου υπερβολικά αδύναμο δεν μπορούσα να κάνω τα βήματα καλά
Μετά πήγα κοντά στην μαμά μου και μιλούσα πολύ λίγο γιατί αλλιώς λαχανιαζα , και ξαφνικά κόπηκαν τα πόδια μου και έπεσα αλλά με πρόλαβε η μαμά και με έπιασε , μετά με έβαλε να κάτσω σε μια καρέκλα άνοιξε το παράθυρο και έβλεπα τον εαυτό μου να χτυπιέται και να τρέμει πολύ (όχι από το κρύο διότι δεν κρύωνα) μου έπεφταν πράγματα από τα χέρια όμως μετά συνηλθα πάλι καλά δόξα τον Θεό

Αργότερα πήγα να κάνω ένα μπανάκι και ξαφνικα ένιωσα ένα γκνταουν στο αυτί (νευρικός πόνος) στιγμιαίο ήταν

Μετά αφού τελείωσα ενώ ήμουν καλύτερα γενικώς συνηλθα τελείως μόνο λίγο αδυναμία ένιωθα, με χτύπησε δυνατά στο μάτι σαν να σου δίνει κάποιος μπουνιά

Μετά ξανά συναιβη αυτό το ίδιο με το μάτι....

Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει ειλικρινα
 #132232  από Στάθης
 Πέμ Νοέμ 14, 2019 12:57 pm
Kpoplistener έγραψε: Τετ Νοέμ 13, 2019 8:21 pm Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει ειλικρινα
Πολλά μπορούν να συμβούν κατά την καθημερινότητά μας που συχνά έχουν και δεν έχουν σχέση με την ΣΚΠ, αλλά συμβαδίζουν με τον φόβο που διακατέχεται από τα απρόβλεπτα...

Τι μπορεί να ήταν αυτό που σου συνέβη, κανείς δεν ξέρει, ένα dropdown στιγμαίο του οργανισμού. Δυναμώνουμε το Πνεύμα, το Σώμα, μειώνουμε τα απρόβλεπτα, ενισχύουμε το ΚΝΣ και το ανοσοποιητικό μας. Διατροφή, Άσκηση και Ψυχολογία.
 #132233  από Kpoplistener
 Πέμ Νοέμ 14, 2019 1:29 pm
Εσύ πώς θα το ονομάζετε αν του έδινες ονομασία? Έχω δύσπνοια έντονη και σήμερα έχω και νιώθω αδύναμη όταν έχω ...εγώ θα το έλεγα κρίση της κόπωσης εσύ? Ασχέτως η ψυχολογία ...ξέρω ότι παίζει ρόλο αλλά η ψυχολογία μου είναι καλύτερα γενικώς από ποτέ ..άσκηση δεν μπορώ να κάνω απολύτως καμία διότι κουραζομαι υπερβολικά

Το θέμα είναι αν το ονόμαζαν κάτι αυτό που μου έτυχε πως θα το ονόμαζαν..
 #132237  από Στάθης
 Πέμ Νοέμ 14, 2019 3:21 pm
Kpoplistener έγραψε: Πέμ Νοέμ 14, 2019 1:29 pm ..άσκηση δεν μπορώ να κάνω απολύτως καμία διότι κουραζομαι υπερβολικά
Προσπάθησε έστω να περπατήσεις 10μέτρα αργά αργά, να μεταβολίσεις λίγο αυτό που σου συμβαίνει. Όταν είχα την πιο δύσκολη υποτροπή στα 24 μου, που έχασα το φως και το σώμα μου, είπα ότι θα σέρνομαι σαν το σκουλήκι αν χρειαστεί μέχρι να μπορέσει το σώμα μου να ανακάμψει. Μου πήρε 6 μήνες να συνέλθω αλλά σήμερα στα 40 ευγνωμονώ τον τότε Στάθη, γιατί σήμερα έχει ριζώσει η έννοια του "δεν το βάζω ποτέ κάτω", "ότι δεν με σκοτώνει με κάνει δυνατότερο", "αν πέσω 100 σηκώνομαι 101" κτλ.

Μάθε την τέχνη των αναπνοών του Wim Hof, η δύσπνοια μακροχρόνια δεν καταπολεμάτε από φάρμακα και λιτανείες, αλλά από βαθιές συνειδητές αναπνοές ανά τακτικά διαστήματα, όπου ο πνεύμονας σαν μυς οξυγονώνετε και αιματώνεται βαθιά και σωστά. Ξεκίνα αργά/ήπια και κάθε μέρα προσπάθησε να είσαι συνεπής σε ήπιες ασκήσεις μεταβολισμού και αναπνοών.

 #132238  από Kpoplistener
 Πέμ Νοέμ 14, 2019 10:44 pm
Στάθης έγραψε: Πέμ Νοέμ 14, 2019 3:21 pm
Kpoplistener έγραψε: Πέμ Νοέμ 14, 2019 1:29 pm ..άσκηση δεν μπορώ να κάνω απολύτως καμία διότι κουραζομαι υπερβολικά
Προσπάθησε έστω να περπατήσεις 10μέτρα αργά αργά, να μεταβολίσεις λίγο αυτό που σου συμβαίνει. Όταν είχα την πιο δύσκολη υποτροπή στα 24 μου, που έχασα το φως και το σώμα μου, είπα ότι θα σέρνομαι σαν το σκουλήκι αν χρειαστεί μέχρι να μπορέσει το σώμα μου να ανακάμψει. Μου πήρε 6 μήνες να συνέλθω αλλά σήμερα στα 40 ευγνωμονώ τον τότε Στάθη, γιατί σήμερα έχει ριζώσει η έννοια του "δεν το βάζω ποτέ κάτω", "ότι δεν με σκοτώνει με κάνει δυνατότερο", "αν πέσω 100 σηκώνομαι 101" κτλ.

Μάθε την τέχνη των αναπνοών του Wim Hof, η δύσπνοια μακροχρόνια δεν καταπολεμάτε από φάρμακα και λιτανείες, αλλά από βαθιές συνειδητές αναπνοές ανά τακτικά διαστήματα, όπου ο πνεύμονας σαν μυς οξυγονώνετε και αιματώνεται βαθιά και σωστά. Ξεκίνα αργά/ήπια και κάθε μέρα προσπάθησε να είσαι συνεπής σε ήπιες ασκήσεις μεταβολισμού και αναπνοών.

Το έχω ζήσει να σέρνομαι όπως το λες και συμφωνώ στο γεγονός του ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει δυνατόν
Συνήθως βγαίνω για βόλτα και προχωράω ... ανεβαίνω και σκαλιά αλλά χρησιμοποιώ βοήθημα διότι μετά από τα πρώτα σκαλιά κουρ;ζομαι πολύ "κόβονται" τα πόδια . αυτο το
Κάνω κάθε μέρα .
Επίσης κάνω μερικές ασκήσεις με την αναπνοή αλλά προς το παρόν βοηθάει για λίγο και μετά με ξαναπιανει θα πάρω μια μάσκα οξυγόνου και πιστεύω θα αναπνέω καλύτερα . Σε ευχαριστώ για το βιντεο. Καλό βράδυ! :emojis-32: