Γεια σας φίλοι μου κι ελπίζω να είστε όλοι καλά και να έχετε (που σίγουρα έχετε) δυνάμεις να νικήσετε την οποιαδήποτε δυσκολία.
Μετά από μεγάλη πορεία στο χώρο της σκλήρυνσης κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα.
Η σκλήρυνση είναι αρρώστια άρρηκτα δεμένη με ψυχολογικούς αιτιολογικούς παράγοντες, ενώ παράλληλα δημιουργείται κι ένας φαύλος κύκλος κατάθλιψης και υποτροπών. Δλδ όταν έχεις υποτροπή ακολουθεί κατάθλιψη κι όταν έχεις κατάθλιψη πολύ πιθανόν να ακολουθήσει υποτροπή. Αυτά νιώθω εγώ.
Σε τέτοιου είδους χωράφια (που σχετίζονται με ψυχισμό) οι γιατροί φανερώνουν πόσο "λίγοι" είναι. Δεν είναι πως ξέρουν και τα κρύβουν! Όχι! Και είμαι σίγουρη! Δεν ξέρουν, οι άνθρωποι! Το ρίχνουν στη χημεία και το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποδεικνύουν πόσα λίγα γνωρίζει η επιστήμη γι' αυτό το αυτοάνοσο και για κάθε επίθεση που δεχόμαστε από τον ίδιο τον εαυτό μας! Συμπτωματική θεραπεία κάνουν με κορτιζόνες και κάτι άλλα σκευάσματα που προκαλούν άλλες τόσες παρενέργειες, ενώ τα ανοσοτροποποιητικά δεν είναι δα και πανάκεια!
Έτσι κι αλλιώς το copaxone, δεν μπορώ να πω πως με έκανε και περδίκι! Έντονη υποτροπή δεν έχω μεν, αλλά απ' την άλλη άρχισα να υποψιάζομαι πως φέρνει μικροπαρενέργειες που μοιάζουν με αυτές της νόσου!
Σκέφτομαι, λοιπόν να γυρίσω την πλάτη στα χημικά (ακόμα και στο copaxone μη σας πω!) και να αναζητήσω εναλλακτικές θεραπείες. Ήδη, άπειρο καλό έχω δει με διαλογισμό (από ψυχολόγο της Gestalt) με τη μέθοδο της ύπνωσης.
Την έλλειψη "πλαστικότητας" στα πόδια και στο περπάτημα λέω να την καταπολεμήσω με κανένα φυτικό σκεύασμα.
Μήπως, λοιπόν, κάποιος/κάποια από σας είδε βελτίωση στο περπάτημα (που το πρόβλημά του οφείλεται σε αίσθημα ακαμψίας, "κλείδωμα" γόνατου και αίσθηση βάρους), χρησιμοποιώντας κάτι φυτικό, ομοιοπαθητικό ή εναλλακτικό; Αν ναι, πείτε μου!
Μετά από μεγάλη πορεία στο χώρο της σκλήρυνσης κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα.
Η σκλήρυνση είναι αρρώστια άρρηκτα δεμένη με ψυχολογικούς αιτιολογικούς παράγοντες, ενώ παράλληλα δημιουργείται κι ένας φαύλος κύκλος κατάθλιψης και υποτροπών. Δλδ όταν έχεις υποτροπή ακολουθεί κατάθλιψη κι όταν έχεις κατάθλιψη πολύ πιθανόν να ακολουθήσει υποτροπή. Αυτά νιώθω εγώ.
Σε τέτοιου είδους χωράφια (που σχετίζονται με ψυχισμό) οι γιατροί φανερώνουν πόσο "λίγοι" είναι. Δεν είναι πως ξέρουν και τα κρύβουν! Όχι! Και είμαι σίγουρη! Δεν ξέρουν, οι άνθρωποι! Το ρίχνουν στη χημεία και το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποδεικνύουν πόσα λίγα γνωρίζει η επιστήμη γι' αυτό το αυτοάνοσο και για κάθε επίθεση που δεχόμαστε από τον ίδιο τον εαυτό μας! Συμπτωματική θεραπεία κάνουν με κορτιζόνες και κάτι άλλα σκευάσματα που προκαλούν άλλες τόσες παρενέργειες, ενώ τα ανοσοτροποποιητικά δεν είναι δα και πανάκεια!
Έτσι κι αλλιώς το copaxone, δεν μπορώ να πω πως με έκανε και περδίκι! Έντονη υποτροπή δεν έχω μεν, αλλά απ' την άλλη άρχισα να υποψιάζομαι πως φέρνει μικροπαρενέργειες που μοιάζουν με αυτές της νόσου!
Σκέφτομαι, λοιπόν να γυρίσω την πλάτη στα χημικά (ακόμα και στο copaxone μη σας πω!) και να αναζητήσω εναλλακτικές θεραπείες. Ήδη, άπειρο καλό έχω δει με διαλογισμό (από ψυχολόγο της Gestalt) με τη μέθοδο της ύπνωσης.
Την έλλειψη "πλαστικότητας" στα πόδια και στο περπάτημα λέω να την καταπολεμήσω με κανένα φυτικό σκεύασμα.
Μήπως, λοιπόν, κάποιος/κάποια από σας είδε βελτίωση στο περπάτημα (που το πρόβλημά του οφείλεται σε αίσθημα ακαμψίας, "κλείδωμα" γόνατου και αίσθηση βάρους), χρησιμοποιώντας κάτι φυτικό, ομοιοπαθητικό ή εναλλακτικό; Αν ναι, πείτε μου!