• Κατάρρευση στην αγκαλιά της Ζωής

  • Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
 #127564  από Στάθης
 Τετ Απρ 05, 2017 2:07 pm
Η ζωή είναι δύσκολη μερικές φορές.

Οι υποχρεώσεις μας αντιμάχονται τις επιθυμίες μας. Οι λογαριασμοί μας αντιμάχονται τα όνειρά μας. Οι καρδιές μας αντιμάχονται τις σκέψεις του κεφαλιού μας.

Η επιδίωξη να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας, την ισορροπία των θέλω μας και του πρέπει, δημιουργούν μια λεπτή γραμμή μεταξύ της προσπάθειάς μας για εσωτερική ειρήνη και αυτό-αποδοχή.

Και όταν αισθανόμαστε πολύπλοκα συναισθήματα, όπως θυμό, απογοήτευση, μοναξιά, θλίψη, φόβο, απόρριψη και απώλεια, πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ της κατάπνιξης των συναισθημάτων αυτών, ή της άβολης αποδοχής τους.

Οι μάχες μας δεν είναι μόνο εσωτερικές. Μια ματιά στις ειδήσεις της τηλεόρασης και ο κόσμος φαίνεται να καταρρέει. Αισθήματα απελπισίας, σοκ και απόγνωση συνεχώς μας κατακλύζουν.
Ερχόμαστε στην αμφισβήτηση. Κάνουμε αρκετά; Συμβάλουμε στην λύπη ή στην χαρά. Είμαστε ευχαριστημένοι ή δυσαρεστημένοι; Ευγνώμων ή αγνώμων; Ζούμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας ή βιώνουμε την απόλυτη θλίψη;

Μερικές φορές όσο περισσότερο προσπαθούμε να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα, τόσο περισσότερο χάνουμε τον εαυτό μας. Και όταν η ζωή μας φέρνει επιπλέον περιπέτειες τραγωδίας, ασθένειας ή απώλειας, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά.

Το να καταρρεύσουμε είναι απόλυτος επιτρεπτό.

Μερικές φορές, όταν έχουμε σταθεί βράχοι και ισχυροί απέναντι σε σκληρές καταιγίδες για πολύ καιρό, είναι το ελαφρύτερο φτερό που μας ρίχνει τελικά κάτω.

Και όταν είμαστε στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αυτό είναι ακριβώς που χρειαζόμαστε. Μια κατάρρευση την οποία πρέπει να αισθανθούμε ολοκληρωτικά για να μπορέσουμε να θεραπευτούμε, να αναστηθούμε, να βγούμε πιο δυνατοί. Πρέπει να καταστρέψουμε τον εαυτό μας, για να μπορέσουμε να τον ξαναχτίσουμε. Πρέπει να κάνουμε ένα διάλειμμα από το να κρίνουμε τους εαυτούς μας και να αφήσουμε τα συναισθήματά στην πορεία τους.

Επειδή η ζωή είναι όμορφη, αλλά είναι και δύσκολη. Και μερικές φορές είναι πραγματικά εντάξει να μην είμαστε εντάξει.

Και σε αυτές τις στιγμές, το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε είναι ο εξαναγκασμός του εαυτού μας στην ευτυχία (υγεία) όταν δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για αυτό. Πρέπει να αγαπήσουμε και να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας στις πιο αδύναμες στιγμές μας όσο έντονα τον αγαπάμε και τον αποδεχόμαστε στις πιο δυνατές μας.

Και μαθαίνοντας πώς να αγαπάμε τον εαυτό μας σε αυτές τις αδύναμες στιγμές μας, μας επιτρέπει να βρούμε τον Δρόμο της επιστροφής μας προς την Χαρά και Δύναμη, αλλά με πολύ ισχυρότερα θεμέλια από πριν.

Λιγότερα είναι περισσότερα

Όταν η ζωή είναι στα δύσκολα της, μας βοηθά να θυμόμαστε ότι λιγότερα είναι περισσότερα. Στιγμές όπως μια μεγάλη αγκαλιά, ένα φλιτζάνι του τσαγιού, μια ματιά στον ουρανό, μας επιτρέπουν να αισθανθούμε χωρίς ντροπή και κριτική, μια απλή στιγμή παύσης, ειρήνης, ευγνωμοσύνης.
Απλά να είμαστε εκεί για τους εαυτούς μας και για αυτούς που αγαπάμε. Καμία απαίτηση για τελειότητα, μόνο παρουσία και αποδοχή. Επιτρέποντας στον εαυτό μας να πονάμε και να μην σπεύδουμε βιαστικά και βίαια να απομακρύνουμε άτσαλα των πόνο μακριά. Η μη τριβή μας με «κακά» γεγονότα μας επιτρέπει να τα αποδυναμώνουμε και να βρούμε τον τρόπο να τα υπερβούμε.

Μια μέρα τη φορά. Ένα λεπτό κάθε φορά. Μια θετική-θεραπευτική σκέψη κάθε φορά.

Όταν η ζωή γίνεται σκληρή, δεν χρειάζεται να έχουμε όλες τις απαντήσεις, όλες τις σωστές λέξεις ή όλες τις λύσεις, απλά χρειάζεται να τιμήσουμε όλα αυτά που η κάθε στιγμή ζητά από εμάς.

Οι αγώνες μας είναι μια πρόσκληση

«Τι αν ο πόνος - όπως η αγάπη - είναι απλά ένα μέρος γενναίοι άνθρωποι επισκέπτονται»
Glennon Doyle Melton.

Η παραπάνω πρόταση μας εξηγεί ότι πρέπει να τρέχουμε προς τον πόνο μας, όχι να φεύγουμε μακριά από αυτόν, για να μάθουμε τα μαθήματα που είναι γραφτό να διδαχτούμε.
Κάθε αγώνας, κάθε υποτροπή, κάθε απώλεια, κάθε τραγωδία, κάθε φρικιαστική είδηση είναι μια πρόσκληση. Μια πρόσκληση να καταστρέψουμε και να ξαναχτίσουμε ισχυρότερα από πριν. Μια πρόσκληση για να εμβαθύνουμε στον εαυτό μας και να μάθουμε αυτά που προστάζει η Ψυχή μας. Μια πρόσκληση να χρησιμοποιήσουμε τα μαθήματα χαραγμένα στην Καρδιά μας για να βοηθάμε και να ενδυναμώνουμε τους γύρω μας. Μια πρόσκληση για να μάθουμε όλο και περισσότερα για το τι σημαίνει Αγάπη.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πόνο, είναι παντού γύρω μας. Και μερικές φορές είναι λογικό να λυγίζουμε κάτω από την πίεση του, πέφτοντας κάτω από το βάρος ακόμη και ενός πούπουλου.
Όταν η ζωή γίνεται σκληρή, είναι κάτι που λίγο πολύ το αισθανόμαστε όλοι.

Με αρκετή συμπόνια και υπομονή, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα πάντα.

«Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας»
Στάθης.
 #127568  από Gianna
 Τετ Απρ 05, 2017 4:19 pm
Στάθη πάντα φωτισμένος, εμψυχωτικός και δυνατός!
Συνέχισε έτσι!!! :romance-grouphug:
 #127643  από Στάθης
 Τρί Απρ 11, 2017 3:55 pm
emarydi έγραψε:καλη Ανάσταση!!!
Ελπίζοντας σε Φώτιση και καλύτερη Δύναμη και Υγεία για όλους μας !!
Καλές Γιορτές !!