• Έξαρση Πνεύματος...

  • Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
 #122509  από Στάθης
 Τετ Νοέμ 23, 2016 12:49 pm
Ένα μεγάλο μάθημα το οποίο παίρνω διαρκώς από την πάθηση. Ο αγώνας μου τόσα χρόνια ήταν πως θα μπορώ διαμέσου των υπερ-εγωιστικών μου τάσεων να σκοτίζω, να κρύβω, να φοβάμαι και να εμποδίζω μια ενέργεια τόσο καθαρή και άφθαρτη, τόσο Παντοδύναμη και τόσο Σοφή. Οι τόσο μεγάλες εγωιστικές παλινωδήσεις μου, δεν είχαν μόνο ενεργειακή αναστάτωση σε μένα και το περιβάλλον μου, αλλά και σωματικά κατάλοιπα με σοβαρά συμπτώματα αυτοκαταστροφής τα οποία και εμφανίστηκαν με την μορφή της Σκλήρυνσης και άλλων μικρότερων περιπετειών ανά τακτά χρονικά διαστήματα για αφύπνιση.

Αφύπνιση, κατά την γνώμη μου δεν είναι παρά ή αυτογνωσία, ότι όλα έχουν ένα Σκοπό. Κάθε περιπέτεια, κάθε αγώνας μας, κάθε "πρόβλημα" όπως μας αρέσει να αποκαλούμε όλα αυτά που μας φέρνει η ζωή, αυτή η "κακιά ζωή" από την οποία έχουμε τόσα παράπονα, τόσα όνειρα και τόσα θέλω τα οποία και μας στερεί ή στέρησε αφαιρώντας μας κομμάτι κομμάτι αυτά τα οποία μας ανήκουν, τα πόδια μας, τα χέρια μας, την όρασή μας εν τέλη την σωματική και υλική μας ακεραιότητα.

Αλλά, τελικά σκέφτομαι, μήπως δεν μας ανήκει τίποτα υλικό; Μήπως μας "Ανήκει" κάτι πολύ ανώτερο από αυτό που νομίζουμε ότι μας ανήκει. Δεν σταματάω να σκέφτομαι. Αλλά τελικά η σκέψη μου κάνει ατελείωτους κύκλους χωρίς να κατασταλάζει ποτέ. Οπότε αποφάσισα να αρχίζω να "Αισθάνομαι", παρά να σκέφτομαι. Όπως τώρα, αισθάνομαι αυτά που γράφω, και δεν με νοιάζει τι γράφω. Αισθάνομαι όμορφα, αισθάνομαι γαλήνια απλά βγάζοντας στο πληκτρολόγιό μου πράγματα τα οποία κουβαλάω μέσα στην ψυχή μου. Ένα συνονθύλευμα γνώσεων, εμπειριών, κειμένων όλα μέσα στο κεφάλι μου, καθοδηγούμενα από μια Ενέργεια την οποία και αισθάνομαι, χωρίς ποτέ να μπορώ να εξηγήσω.

Αυτή η ενέργεια με έχει βοηθήσει πολύ να μπορώ να κοιτάω πως, που θα κατευθυνθώ. Ναι, αυτή την κατεύθυνση του να μην υποφέρω πια. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι η "Ζωή" ισούται με "υποφέρω". Κάτι πρέπει να αλλάξω, Εδώ και Τώρα. Μέσα μου, το αισθάνομαι. Βοήθησε με Θεέ μου να το αντανακλώ και έξω μου, ψιθυρίζω ταπεινά.

Αισθάνομαι ότι κάτι με ακούει. Εκεί ψηλά, εδώ χαμηλά, παντού γύρω μου. Κάθε ψίθυρός μου κάθε προσευχή μου, είχε και έχει αποδέκτη;; Δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω... αλλά κάτι αισθάνομαι. Αρχίζω και προσεύχομαι πιο δυνατά, η φωνή μου αποκτάει δόνηση και δύναμη, η ενέργεια της ψυχής μου σαν φλόγα κεριού δυναμώνει επίσης. Νιώθω, αισθάνομαι μια ενέργεια. Νιώθω μια Χαρά πολύ βαθιά μου, να προσπαθεί να με Αγγίξει, προσπαθώ να Την αφήσω. Ο εγωισμός μου δεν την θέλει, νιώθει φόβο και αντιδράει "Εγώ είμαι η υπερηφάνεια σου, η χαρά σου και δύναμή σου, μου λέει". Είσαι η αυτοκαταστροφή μου του απαντά ψιθυριστά, ένας ψίθυρος όμως δεν είναι αρκετός, ίσως είναι το ίδιο αυτοκαταστοφικός.

Πως θα φέρω την Ενέργεια αυτή πιο κοντά, πως θα παρακάμψω τον εγωισμό μου, τα θέλω μου, την υπερηφάνειά μου, τα υπάρχοντά μου και τις "τα ξέρω όλα" γνώσεις μου για να Την φέρω πιο κοντά. Την νιώθω τόσο Θεραπευτική την Ενέργεια αυτή, που θέλω να Της τραγουδήσω, να την μιλήσω να επικοινωνήσω μαζί Της. Όλα είναι μάταια χωρίς Αυτήν. Δεν καταλαβαίνω, αλλά Νιώθω. Θέλω να βρω τις λέξεις εκείνες που την αντανακλούν Πιστά! Που να ψάξω, δεν ξέρω. Είμαι κοντά το νιώθω, θέλω να Την Αγγίξω αλλά πρέπει να βρω τις σωστές λέξεις που θα την Φανερώσει από τα βάθη μου.

Με Λόγια της Ψυχής, τραγουδώ για την Αγάπη, το Φως, την Σοφία, την Υπέρτατη Χαρά και Δύναμη. Νιώθω ότι δεν αξίζω ούτε λίγο από την αμέριστη Αγάπη Σου. Ζητώ εγωιστικά να γίνεις η Θεραπεία μου, γιατί είσαι η Παναγία μου. Σε Υμνώ Μητέρα μου, Μητέρα της Ζωής. Δώσε αυτά που μπορείς και αξίζουμε σε όλο το κόσμο. Εμείς μονάχα με ταπεινοσύνη μπορούμε να σου ψελλίσουμε.



Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα, Ἄχραντε Θεοτόκε, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Παρθένε Μήτηρ Ἄνασσα, Πανένδροσέ τε πόκε, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Ὑψηλοτέρα οὐρανῶν, ἀκτίνων λαμπροτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Χαρὰ Παρθενικῶν Χορῶν, Ἀγγέλων ὑπερτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Ἐκλαμπροτέρα οὐρανῶν, φωτὸς καθαρωτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν, πασῶν ἁγιωτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Μαρία Ἀειπάρθενε, Κόσμου παντὸς Κυρία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Ἄχραντε Νύμφη πάναγνε, Δέσποινα Παναγία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Μαρία Νύμφη Ἄνασσα, χαρᾶς ἡμῶν αἰτία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Κόρη σεμνὴ Βασίλισσα, Μήτηρ ὑπεραγία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Τιμιωτέρα Χερουβείμ, ὑπερενδοξοτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Τῶν ἀσωμάτων Σεραφείμ, τῶν Θρόνων ὑπερτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Χαῖρε τὸ ᾆσμα Χερουβείμ, χαῖρε ὕμνος Ἀγγέλων, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Χαῖρε ᾠδὴ τῶν Σεραφείμ, χαρὰ τῶν Ἀρχαγγέλων, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Χαῖρε εἰρήνη καὶ χαρά, λιμὴν τῆς σωτηρίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Παστὰς τοῦ Λόγου ἱερά, ἄνθος τῆς ἀφθασίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Χαῖρε Παράδεισε τρυφῆς, ζωῆς τε αἰωνίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Χαῖρε τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, Πηγὴ ἀθανασίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Σὲ ἱκετεύω Δέσποινα, Σὲ νῦν ἐπικαλοῦμαι, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Σὲ δυσωπῶ Παντάνασσα, Σὴν χάριν ἑξαιτοῦμαι, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Κορὴ σεμνὴ καὶ ἄσπιλε, Δέσποινα Παναγία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
ἐπάκουσόν μου ἄχραντε, κόσμου παντὸς Κυρία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Ἀντιλαβοῦ μου ρύσαι με, ἀπὸ τοῦ πολεμίου, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Καὶ κληρονόμον δεῖξον με, ζωῆς τῆς αἰωνίου, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς.


«Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας»
Στάθης.
 #122569  από Gianna
 Παρ Νοέμ 25, 2016 8:01 pm
Σε ευχαριστούμε Στάθη! πάντα εμψυχωτικός! :emojis-1: