• Να γερνάς είναι αναπόφευκτο, να μεγαλώνεις είναι προαιρετικό

  • Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
 #106044  από Στάθης
 Δευ Σεπ 15, 2014 10:42 am
"Δεν σταματάμε το παιχνίδι επειδή γερνάμε. Γερνάμε επειδή σταματάμε να παίζουμε. Υπάρχουν μόνο τέσσερα μυστικά για να διατηρεί κάποιος τη νεότητα, να είναι ευτυχισμένος και επιτυχημένος.
Πρέπει να γελάμε και να βρίσκουμε λόγο να είμαστε ευδιάθετοι κάθε μέρα.
Πρέπει να έχουμε ένα όνειρο. Όταν χάνεις το όνειρό σου, πεθαίνεις. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι γύρω μας που είναι νεκροί και δεν το ξέρουν!
Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του γερνάω και μεγαλώνω. Όλοι γερνάμε και δεν χρειάζεται να έχουμε κάποιο ταλέντο ή ιδιαίτερη δεξιότητα για αυτό. Το θέμα είναι να μεγαλώνεις βρίσκοντας πάντα την ευκαιρία μέσα στην αλλαγή.
Μη μετανιώνεις για τίποτα. Εμείς οι μεγάλοι συνήθως μετανιώνουμε περισσότερο για αυτά που κάναμε παρά για αυτά που δεν κάναμε. Οι μόνοι άνθρωποι που φοβούνται το θάνατο είναι αυτοί που μετανιώνουν.
"

Τα τέσσερα μυστικά για να διατηρεί κάποιος τη νεότητα που μας αναφέρει η κα Ρόουζ , τα πιστεύω αλλά πιστεύω επίσης πως η ζωή μέσα στην πόλη, είναι φτιαγμένη να μας δοκιμάζει σε μεγάλο βαθμό, στερώντας & αφαιρώντας όλα τα παραπάνω χειρουργικά ένα ένα από την παιδική ηλικία.

Όταν τα ξαναβρεί κανείς όμως ειδικά μέσα στην σημερινή πραγματικότητα, η χαρά μας πλημμυρίζει από την κορυφή & τα έγκατα του νευρικού μας συστήματος μέχρι τα νύχια... :smile-party:

Ένα πολύ ωραίο άρθρο που μας βάζει σε ωραίες σκέψεις :smile-mmm:
 #106444  από LL--MM
 Παρ Σεπ 26, 2014 8:05 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:
Κώστας έγραψε:Πολύ ωραία ιστορία. Άραγε νάναι αληθινή;!. Δεν θάταν άσχημη ιδέα να την έβαζες και στη βιβλιοθήκη.
Κώστα το σκέφτηκα να το δημοσιεύσω στη δανειστική βιβλιοθήκη, αλλά έπειτα από τις δικές σας λογοτεχνικοβιωματικές ιστορίες, θα ήταν λίγο άκυρο να το κάνω :smile-tmi:

Το αν είναι αληθινή η ιστορία δεν το ξέρω, πάντως μου θύμησε τη γιαγιά μιας συναδέλφου μου, η οποία στα 79 ξεκίνησε μαθήματα γερμανικών σε φροντιστήριο παρακαλώ(σε τμήμα ενηλίκων) :smile-clapping:
Δεν ξέρω τι απέγινε, επειδή χώρισαν οι δρόμοι μας, αλλά η αίσθηση του αποφασίζω να παραμένω "ζωντανός", με εμπνέει :smile-flower:

Καλησπέρα παιδιά! Ούτε εγώ αμφιβάλλω οτι η προσπάθεια και "η αίσθηση του αποφασίζω να παραμένω "ζωντανός"" μπορεί να είναι ωραία, όταν όμως βλέπω τ'αποτελέσματα, καταλαβαίνω πως δεν είναι καί τόοοσο πιο πιθανή από αυτή εδώ την τραβηγμένη από τα μαλλιά ιστορία: viewtopic.php?f=44&t=3591

Αλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεοί κελεύει... Ψέματα;;;
Δε φτάνει η δική μας απόφαση: πρέπει να μας το επιτρέψουν κι άλλοι που να είναι και ζωντανοί, και καλοπροαίρετοι αν όχι ΚΑΙ ισχυροί. Σαν πολλά δεν είναι όλ'αυτά;

Κωνσταντίνα μου, πολυ θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί σου: :smile-flower: :romance-kisscheek: Η αναφερθείσα στο κειμενο, όμως, και να υπάρχει, που θα καταλήξει "παράλληλα" με αυτούς που "τόοοσα έμαθαν απ'αυτήν" εκτός από το να τη χαζεύουν ν'αυτοσαρκάζεται; :|

Της επιτρέπουν να έχει παρόμοια όνειρα και, θεός φυλάξει, δυνατότητες;;; τα περίφημα λεγόμενά της φέρουν κάποιο υπαρκτό αποτέλεσμα προς κοινό ή εστω προς δικό της όφελος, εκτός της πολυσυζητημένης ευθυμίας και των μοιρασμένων μίλκ-σεικ; :roll: Ποιός, βέβαια, θα φοβηθεί μια 97χρονη που μάλλον απίθανο να φτάσει στο πτυχίο, αλλά και να φτάσει, τι θα το κάνει;;; (αυτά έλεγαν, πρόσφατα, για τους ΑΜΕΑ, κάποιοι φοιτητικοί εκπρόσωποι στην ιατρική...)

Μοιράστηκε άραγε κανένας μαζί της τις πολύτιμες σημειώσεις του για την επιτυχία στα μαθήματα;;; :smile-worried: Στις εξετάσεις τι έγινε; Η μήπως της έδωσαν "τιμής ένεκεν" ή πραγματικό δίπλωμα;

Και δεν είναι μόνο θέμα ηλικίας: Πόσες φορές μας έχουν αρνηθεί συνάδελφοι ή γιατροί παρόμοια αιτήματα και "προτζεκτ", τάχα μου, διότι είμαστε ΑΜΕΑ;;; πόσες φορές άτομα γνωστά και πολύ αγαπητά ακόμα κι εδώ μέσα προστατεύουν τετοιες συμπεριφορές ΤΥΦΛΑ;;; Γιατί οι προαναφερθέντες, ψέματα ξεψέματα, είναι "αξιοθαύμαστοι"; Και όταν λέμε "Μα καλά, και τα τάδε δικαιώματά μας;;;" Θεωρούν ότι είναι "άλλο θέμα"...: Και μας αρέσει να κοροϊδευόμαστε...

Δεν αρκεί να εκθειάζουμε την "προσπάθειά μας": αυτη είναι το ένα ελάχιστο, και συχνά "more often than not" που λένε κι αγγλικα, μια άχρηστη παγίδα, δυσανάλογη με μια προσπάθεια στην οποία δε θα δοθούν ούτε οι βασικότερες "γενικές" πρσβάσεις.

Ο Τασσούλης ο γιατρός μπήκε εδώ μέσα, του υπέδειξα το τελευταίο κείμενο της Μένιας: Μας μίλησε για... αλληλεγγύη μεταξύ αναπήρων, σα να ήταν πανάκειο... Που τη βρήκαμε, άμα περιοριζόμαστε να "θαυμάζουμε" τους "αξιοθαύμαστους" και ν'αρνούμαστε τα προβλήματα; viewtopic.php?f=24&t=4830

Όσο για τα γερμανικά, μπορεί εγώ να μην έσωσα να τα μάθω παρά ελάχιστα, αλλά έμαθα, από το δικό μου τομέα, μια έκφραση που ταιριάζει εδώ: Είναι τα κλασσικά αμερικάνικα "Abstrusser Humbugs" :shifty:

Και μας αρέσει, ΤΗ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ, να κοροϊδευόμαστε... Το να ωριμαζεις όμως, είναι λαβύρινθος.


Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #106454  από Κωνσταντίνα
 Σάβ Σεπ 27, 2014 11:44 am
Δεν ξέρω αν είμαι εκτός θέματος, αλλά ο Στέλιος μου ήρθε στο νου ως απάντηση στον προβληματισμό σου Κασσάνδρα μου :smile-flower:
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=483322
 #106467  από LL--MM
 Σάβ Σεπ 27, 2014 11:55 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:Δεν ξέρω αν είμαι εκτός θέματος, αλλά ο Στέλιος μου ήρθε στο νου ως απάντηση στον προβληματισμό σου Κασσάνδρα μου :smile-flower:
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=483322
Kάθε άλλο παρά εκτός θέματος είσαι, Κωνσταντίνα μου: Έπεσες, που λέει ο Καζαντάκης "σαν τον πόντικα μέσα στο τυρί": To πολύ ατυχές, βέβαια, είναι πως το κουτί αυτό του τυριού είναι άδειο, και για τους περισσοτερους από μας: :confusion-shrug:
O Στέλιος δεν είναι παρά το άλοθι που αναδεικνύει η πολιτεία κι οι ναζήδες της τρόικας για ν'αποφύγουν να στήσουν τις ελάχιστες δομές που χρειαζόμαστε για να γίνει η ζωή μας λίγο λιγότερο επωδυνη σαν του... viewtopic.php?f=44&t=3341

Πόσοι από μας τα κατάφεραν σ'αυτό το επίπεδο, με "άριστα" από τους καθηγητάδες, μάλιστα, αλλά γιοκ παραπέρα, ενώ ήξεραν και δεν έδιναν αυτοί τα χρειαζούμενα περισσότερα στοιχεία; Στην καλύτερη, μείναμε να φιγουράρουμε ώς πειραματόζωα με διπλές τριπλές παρακεντήσεις για να "πολεμάνε στα ψηλά μετερίζια" οι "υγιείς γιατροί" από κεί μέσα :puke-front:

Κι αφού έγινε ψυχίατρος, πως τα κατάφερε δίχως ούτε ένα αρθράκι δημοσιευμένο στο pubmed;;; Το Αττικό παράγει τέτοιες εργασίες με το τσουβάλι... Αν είχε καταδεχτεί ΕΝΑΣ από δαύτους εκεί μέσα να δώσει μια υπογραφή στον ανάπηρο (την οποία θα "πλήρωνε" το παιδί με ενθουσιώδη κι ουσιαστική συμμετοχή, δεν αμφιβάλλουμε) αυτό δε θα ήταν προς όφελος του νοσοκομείου αυτού;;; (Ας μη λέμε "προς τιμήν", ξέρουμε όλοι πως δε σημαίνει τίποτα)

Nα τολμήσουμε να ελπίσουμε ότι ο Στέλιος θα πάρει θέση αορίστου χρόνου στο νοσοκομείο αυτό μετά το τέλος της ειδίκευσής του; Μακάααρι βέβαια...

ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΔΩ KAI ΤΩΡΑ;;; :smile-lipssealed:

Ας μή λέμε τα ίδια και τα ίδια... Διότι αυτοί μας το επιβάλλουν κι εμείς το χάφτουμε το άλοθι αυτό κατά σύστημα... Ασχετα από το τι κάνει ή ΔΕΝ κάνει ο Στέλιος προσωπικά... Λυπάμαι...

Τις δυσκολίες του ο Στέλιος τις περιγράφει, αλλά (ακόμα κι) εμείς είμαστε που ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ να θαυμάζουμε το θάρος του ως "παραβάν" για να τις παραβλέπουμε: ΓΙΑΤΙ;;;
Κι ας μήν ξεχνάμε τα φορολογικά που θα υποστούμε, χώρια τη μείωση του επιδόματος που λέει το κείμενο, εγώ, μέχρι σήμερα τα αγνοούσα... :evil: Είμαστε τόσο καλά που να τα ξεχνάμε, ή δεν έχουν καμιά σχέση με μάς;

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #106521  από Κωνσταντίνα
 Δευ Σεπ 29, 2014 5:57 pm
Κασσάνδρα μου δεν "συναντιόμαστε", όχι επειδή κάποια από τις δυο μας είναι χαζή :smile-shake:
Δεν εξετάζω το λάκκο της φάβας, από ιδιοσυγκρασία.Όχι εδώ τουλάχιστον.Με το Στέλιο έχω συνομιλήσει και του αναγνωρίζω τη θέληση να διεκδικεί και να μην "βολεύεται" πίσω από την ιδιότητα του ανάπηρου.Μέχρι πρότινος διεκδικούσε με σθένος ψυχικό(επειδή σωματικό σθένος δε διαθέτει), να του εγκρίνουν βοηθό(με μισθό) για να ασκεί ιατρική στον ασθενή του, επειδή δεν "έχει" χέρια.Δεν είναι μικρό να ζητάς το αδύνατο κι ας ξέρεις apriori ότι δε θα το πάρεις.
Συμφωνούμε ότι αποτελεί το άλλοθι της πολιτείας και της ανεπάρκειάς της :smile-no:
Πολύ μου άρεσε επίσης το "ναζήδες της τρόικας" :smile-yes: , αλλά εδώ θέλω να επισημάνω την επιτυχημένη συνύπαρξη της υγιούς πλευράς του Στέλιου, που φαίνεται να σκιάζει το ασθενικό του σώμα.
Με ενδιαφέρει αυτή η διάσταση :smile-nod: .Το να αντιστέκεσαι στην "αποσύνθεση" με όλη σου την ψυχή κι όπου πάει.Πάει πάντα κάπου όταν συμπεριφέρεσαι "κόντρα" :smile-nod:
Νιώθω ότι θα υποβαθμίσω το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου, αν μιλήσω ............για τη φάκα, τον ποντικό και το τυράκι.
 #106527  από LL--MM
 Δευ Σεπ 29, 2014 9:17 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:Κασσάνδρα μου δεν "συναντιόμαστε", όχι επειδή κάποια από τις δυο μας είναι χαζή :smile-shake:

Δεν εξετάζω το λάκκο της φάβας, από ιδιοσυγκρασία.Όχι εδώ τουλάχιστον.Με το Στέλιο έχω συνομιλήσει και του αναγνωρίζω τη θέληση να διεκδικεί και να μην "βολεύεται" πίσω από την ιδιότητα του ανάπηρου.
Δε φαντάζομαι να υπονοείς ότι εμείς είμαστε "βολεμένες": Τι σημαίνει "βόλεμα" όταν αναγκαζόμαστε να πολεμάμε επί μονίμου βάσεως;;;

Μέχρι πρότινος διεκδικούσε με σθένος ψυχικό(επειδή σωματικό σθένος δε διαθέτει), να του εγκρίνουν βοηθό (με μισθό) για να ασκεί ιατρική στον ασθενή του, επειδή δεν "έχει" χέρια.
Έχει πάρει την ειδικότητα τελικά; Αυτοί δίνουν πτυχία και μοιράζουν αριστεία που τα θεωρούν οι ίδιοι άχρηστα, ίσα ίσα για να δείξουν ανωτερότητα, κι όχι επειδή τ'αξίζει με το παραπάνω ο αιτών. (άν δεν τ'αξιζε πραγματικά, βέβαια δε θα τα έδιναν) Τι τον έκανε να τα παρατήσει;;; και ποιές είναι οι επιπτώσεις αυτής της "εγκατάλειψης"; Απάντηση: "Γροθιά κανείς στο μαχαίρι δε δίνει..."

Δεν είναι μικρό να ζητάς το αδύνατο κι ας ξέρεις apriori ότι δε θα το πάρεις.
Παρά το θαυμασμό μου στο Στέλιο, εμένα μου φαίνεται απλά μαζοχιστικό.

Συμφωνούμε ότι αποτελεί το άλλοθι της πολιτείας και της ανεπάρκειάς της :smile-no:
Πολύ μου άρεσε επίσης το "ναζήδες της τρόικας" :smile-yes: ,
Εμένα αυτό που δε μ'αρέσει είναι ότι αναγκαζόμαστε όλοι (κι ιδίως ο Στέλιος στην κατάστασή του) να τους υποστούμε.

αλλά εδώ θέλω να επισημάνω την επιτυχημένη συνύπαρξη της υγιούς πλευράς του Στέλιου, που φαίνεται να σκιάζει το ασθενικό του σώμα.
Δε σε "πιάνω" καθόλου εδώ: τι σχέση έχει το υγιές πνεύμα και η επισκίαση του ασθενούς σώματος του Στέλιου με τα παραπάνω προβληματα;;; Τον έχουμε ήδη τόσο "για πεθαμένο";;; Το αντίθετο, για τον ακόμα ζωντανό Στέλιο είναι δυσανάλογα, όπως είναι για όλους μας. Το να παριστάνουμε ότι "δεν πειράζει" δε βοηθάει ούτε τους εαυτούς μας, πόσο μάλλον τον ίδιο το Στέλιο.

Με ενδιαφέρει αυτή η διάσταση :smile-nod: .Το να αντιστέκεσαι στην "αποσύνθεση" με όλη σου την ψυχή κι όπου πάει. Πάει πάντα κάπου όταν συμπεριφέρεσαι "κόντρα" :smile-nod:
Στο Ζάλογγο, το συχνότερο... Αλλά, θέλουμε δε θέλουμε, το κάνουμε όλοι, ακόμα κι αν δε φαινόμαστε στη δημοσιότητα: Αλλά με ποιό αποτέλεσμα;;;

Νιώθω ότι θα υποβαθμίσω το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου, αν μιλήσω .......... για τη φάκα, τον ποντικό και το τυράκι.
Δεν τίθεται αμφισβήτηση του μεγαλείου αυτού, αλλά των δυνατοτήτων επιβίωσής του και, παραπέρα, όλων μας... όσων είμαστε στη φάκα αυτήν. Οσο παραδεχόμαστε ότι το μεγαλείο αυτό μένει στη φάκα, μόνο και μόνο για να εκστασιαστούμε με την ύπαρξή του, δεν παραγινόμαστε φαρισαίοι;;; Η σύγκριση με το Στέλιο σκοτώνει την αλληλεγγύη για/με τους υπόλοιπους... η εξομοίωση στα προβλήματα μας δυναμώνει: ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ...
 #106540  από Κωνσταντίνα
 Τρί Σεπ 30, 2014 2:00 pm
Κασσάνδρα μου είναι η δεύτερη φορά που αναφέρεσαι στο Ζάλογγο και δεν μπορώ να καταλάβω πώς προκύπτει ως απάντηση στα γραπτά μου.
Η σημασία του χορού αυτού αφορά, την απελπιστική ομαδική αυτοκτονία ως επιλογή.
Οι δημοσιεύσεις μου κάθε άλλο μιλούν για το "θάνατο"(όχι κυριολεκτικά), παρά για επιλογές που αφορούν δράσεις στη ζωή.Είμαι βέβαιη ότι κι εσύ αυτή την επιλογή ακολουθείς.
Sorry δεν "πιάνω" το συμβολισμό σου.

Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά γιατί όταν δημοσίευση μιλά για επίτευγμα ανάπηρου, κάποιοι δυσκολεύεστε :confusion-shrug:
Δυσκολία να δείτε την είδηση απλά, χωρίς "ίντριγκα".
Ποιος μίλησε ή υπονόησε σύγκριση;;Ο καθένας μας έχει τον δικό του προσωπικό αγώνα.
Πού εντοπίζεις φαρισαϊσμό στην έκθεση μιας τέτοιας είδησης, από κάποια "μη φυσιολογική" επίσης;;;
Όλοι καταλαβαίνουμε τη δυσκολία που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, που το δεδομένο δεν υφίσταται για τη δική του ζωή.
Το ζήτημα της ανεπαρκούς πρόνοιας στη χώρα μας είναι μεγάλο, όχι το μεγαλύτερο(για μένα και δεν είμαι πλούσια).
Αναλώνω τις δυνάμεις μου αυτές που έχω απόθεμα, για να εξευρίσκω λύσεις με αυτά που έχω και όχι με αυτά που θα έπρεπε ή θα ήθελα να έχω.
 #106548  από LL--MM
 Τρί Σεπ 30, 2014 7:07 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:Κασσάνδρα μου είναι η δεύτερη φορά που αναφέρεσαι στο Ζάλογγο και δεν μπορώ να καταλάβω πώς προκύπτει ως απάντηση στα γραπτά μου.
Η σημασία του χορού αυτού αφορά, την απελπιστική ομαδική αυτοκτονία ως επιλογή.
Δεν την εννόησα ώς επιλογή δική μας, σαφώς και δεν είναι, αλλά είναι απελπιστική ΔΙΟΤΙ καθιστά αναπόφευκτο ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Οι δημοσιεύσεις μου κάθε άλλο μιλούν για το "θάνατο"(όχι κυριολεκτικά), παρά για επιλογές που αφορούν δράσεις στη ζωή. Είμαι βέβαιη ότι κι εσύ αυτή την επιλογή ακολουθείς.
Sorry δεν "πιάνω" το συμβολισμό σου.
Οι επιλογές όμως είναι εξαιρετικά περιορισμένες, κι οι λάκοι της φάββας άμεσο στοιχείο τους... κι αυτοί είναι ο άξονας της ζωής μας, θέλουμε δε θέλουμε. Η αποφυγή τους είναι το σοβαρώτερο κοινό στοιχείο της επιβίωσής μας.

Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά γιατί όταν δημοσίευση μιλά για επίτευγμα ανάπηρου, κάποιοι δυσκολεύεστε :confusion-shrug:
Δυσκολία να δείτε την είδηση απλά, χωρίς "ίντριγκα".
Γιατί δεν είναι είδηση, αξιοπερίεργο είναι, κι εξαιρετικά κοπιώδες γι'αυτόν που το κατάφερε. Το χειρότερο, το φρούτο αυτο, ΔΕΝ είναι "τακτικά επαναλήψιμο"
Και δε σου καταλογίζω κανενός είδους "ίντριγκα", αλλά απλούστατα, τη δεδομένη έλλειψη αποτελέσματος... Το να παραβάλλουμε τους άθλους του Στέλιου με αυτούς του Ηρακλή, τι νοημα έχει; όσο και η προσπάθεια του να ΕΙΝΑΙ Ηράκλεια, γενικά, πως παρουσιάζεται το αποτέλεσμα; Μερικοί λένε μόνο πως ΔΕΝ χρειάζεται βοηθό, ψυχίατρος είναι, όχι νευρολόγος...


Ποιος μίλησε ή υπονόησε σύγκριση;; Ο καθένας μας έχει τον δικό του προσωπικό αγώνα.
ΟΧΙ. Γιατί είμαστε εδώ τότε; Το να μην παραχωρείται στιο Στέλιο ο απαραίτητος εδώ βοηθός, αν δεν είναι σύγκριση, τι είναι;;; Ο αγώνας πρέπει να κατανοηθεί ώς περισσότερο κοινός, άσχετο άν δεν έχουμε οι ανάπηροι "τα μέσα" στο Αττικό...

Πού εντοπίζεις φαρισαϊσμό στην έκθεση μιας τέτοιας είδησης, από κάποια "μη φυσιολογική" επίσης;;;
Στο ότι μολονότι στηρίζεται σε δεδομένα ουσιαστικά παρόντα, δεν καταλήγει σε προσήκοντα συμπεράσματα...

Όλοι καταλαβαίνουμε τη δυσκολία που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, που το δεδομένο δεν υφίσταται για τη δική του ζωή.
To ξέρω ότι το λές καλοπροαίρετα, αλλά δε με πείθουν οι καταλαβαίνοντες που δεν αντιδρούν θετικά στις δυσκολίες αυτές, τις δικές τους και των άλλων...

Το ζήτημα της ανεπαρκούς πρόνοιας στη χώρα μας είναι μεγάλο, όχι το μεγαλύτερο (για μένα και δεν είμαι πλούσια).
Ανεπαρκής κρατική πρόνοια και πλήρης αναισθησία των πολιτών, κι άλλο θέλουμε;;; Δεν είναι χωριστά αυτά τα δύο.

Αναλώνω τις δυνάμεις μου αυτές που έχω απόθεμα, για να εξευρίσκω λύσεις με αυτά που έχω και όχι με αυτά που θα έπρεπε ή θα ήθελα να έχω.
Δε θέλω ν'ακούγομαι επιθετική, δεν είναι το πνεύμα της ερώτησης μου τέτοιο, αλλά αφού ο Στέλιος το έκανε, γιατί δεν το κάνεις κι εσύ;;;

Υ.Γ.: Πολύ θα χαιρόμουν να έβλεπα απαντήσεις και στα υπόλοιπα ερωτήματα εδώ... :smile-flower: :shifty:
 #106582  από Κωνσταντίνα
 Τετ Οκτ 01, 2014 4:05 pm
Κασσάνδρα μου καλησπέρα, θα προσπαθήσω να απαντήσω, παρ' όλο που πιστεύω ότι δεν αλληλοκατανοηθήκαμε :violin: .

Η σκπ είναι από μόνη της αναπόφευκτη αφού είναι εφ' όρου ζωής.Μιλώντας για μένα δεν τη θεωρώ απελπιστική, ακόμα κι αν δεν έχω τίποτα σε κανονική λειτουργία :smile-tongueout: .

Οι επιλογές είναι όντως εξαιρετικά περιορισμένες, αλλά και μία μόνον μπορεί να σου σώσει τη ζωή :text-+1:

Το επίτευγμα ενός ανθρώπου που δεν υπάρχει στη ζωή του το αυτονόητο, για μένα είναι αξιοσημείωτο και όχι αξιοπερίεργο.Αν γίνεται δε με κόπο όπως συνήθως γίνεται, τότε είναι αξιοθαύμαστο!! :text-bravo: :text-bravo:
Ο Στέλιος πολύ πριν αποφασίσει να γίνει ψυχίατρος, ζητούσε βοηθό :smile-punch: .

Όταν μιλώ για σύγκριση δεν έχω στο νου μου ρατσισμό.Η ιστορία του αγώνα ενός ανάπηρου που έχει θετικό πρόσημο, δε δημοσιεύεται για να αισθανθούμε μικρότεροι όσοι δεν πετύχαμε τον άθλο, αλλά επειδή δικαιούται την αναγνώριση όπως ο ολυμπιονίκης στον κόσμο των σωματικά ικανών :smile-star: .

Πιο πολύ με τρομάζει ο μεταξύ μας ρατσισμός, παρά των απ'εξω :smile-bandit: .

Κασσάνδρα μου είμαι ικανοποιημένη από τον εαυτό μου, επειδή κάνω ότι μπορώ να καταφέρω, χωρίς υπεκφυγές :banana-jumprope: :sci-fi-robot: .

υγ το ξέρω ότι είμαστε αλλού. Φαντάζομαι όμως στο βαθμό που μπορούμε, χαρούμενες :happy-cheerleadersmileygirl:
υγ1 φιλιά :smile-kiss: :smile-kiss:
 #106584  από LL--MM
 Τετ Οκτ 01, 2014 5:22 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:Κασσάνδρα μου καλησπέρα, θα προσπαθήσω να απαντήσω, παρ' όλο που πιστεύω ότι δεν αλληλοκατανοηθήκαμε :violin: .
Καλημέρα, καλό μήνα, Κωνσταντίνα μου και σε όλους! :smile-blush: :smile-blush: :smile-blush:

Η σκπ είναι από μόνη της αναπόφευκτη αφού είναι εφ' όρου ζωής.Μιλώντας για μένα δεν τη θεωρώ απελπιστική, ακόμα κι αν δεν έχω τίποτα σε κανονική λειτουργία :smile-tongueout: . Σκεφτόμουν το Στέλιο και την αναπηρία σε γενικά πλαίσια...
Οι επιλογές είναι όντως εξαιρετικά περιορισμένες, αλλά και μία μόνον μπορεί να σου σώσει τη ζωή :text-+1:
Εξαρτάται, βέβαια, από το ποιά κι από το πως... (ποιός/α είχε πεί εδώ "όχι άλλο σώσιμο";;; :think: )

Το επίτευγμα ενός ανθρώπου που δεν υπάρχει στη ζωή του το αυτονόητο, για μένα είναι αξιοσημείωτο και όχι αξιοπερίεργο.Αν γίνεται δε με κόπο όπως συνήθως γίνεται, τότε είναι αξιοθαύμαστο!! :text-bravo: :text-bravo:
Ασφαλώς, για μας που είμαστε (πολύ σχετικά βέβαια) γνωστες της δυσκολίας αυτης.
Όμως, ας μην κοροϊδευόμαστε: η χρήση της λέξης "θαυμασμός" από μη γνώστες είναι, ουσιαστικά, κοροϊδία, διότι ο Στέλιος, αξίζει-δεν αξίζει, "τρώει τους μαΐμού-θαυμασμούς" αυτούς με το κουτάλι, ΑΛΛΑ σε τι τον έχει βοηθήσει αυτό;;;
Πολύ βαρυστόμαχος ο θαυμασμός αυτός, καλέ Κωνσταντίνα μου.... :banana-explosion:


Ο Στέλιος πολύ πριν αποφασίσει να γίνει ψυχίατρος, ζητούσε βοηθό :smile-punch: . Ε, τον πήρε ποτέ;;; Χρειάζεται κι ο ψυχίατρος βοηθό, αν και σαφώς λιγότερο από τους νευρολόγους, αφου, κατά κανόνα, δε θα κάνει την περίφημη γνωστή μας εδώ "νευρολογική εξέταση". Τέσπα, φταίει κι αυτός που είναι και κινητικά ανάπηρος, αν ήταν τυφλός, μπορεί και να είχε βρεί άκρη, υπάρχει νόμος, λένε... :twisted: (κι αυτός, βέβαια, άγνωστο το πόσο εφαρμόζεται)

Όταν μιλώ για σύγκριση δεν έχω στο νου μου ρατσισμό. Η ιστορία του αγώνα ενός ανάπηρου που έχει θετικό πρόσημο, δε δημοσιεύεται για να αισθανθούμε μικρότεροι όσοι δεν πετύχαμε τον άθλο, αλλά επειδή δικαιούται την αναγνώριση όπως ο ολυμπιονίκης στον κόσμο των σωματικά ικανών :smile-star: .
Στά μάτια των "έξω", ασφαλώς: Εικόνα Κι άν και αναμφίβολο ότι τη δικαιούται ο Στέλιος, τι του αποφέρει αυτό το "δικαίωμα" ΕΚΕΙΝΟΥ;;; Ασε που πολλοί "σωματικά ικανοί" προτιμούν να τον παραβάλλουν με τον ...Όσκαρ Πιστόριους.

Πιο πολύ με τρομάζει ο μεταξύ μας ρατσισμός, παρά των απ'εξω :smile-bandit: .Ασφαλώς, κι εμένα :angry-cussingblack: , είναι κατά πολύ επιβλαβέστερος, διότι καθιστά ΤΟ ΠΡΩΤΙΣΤΟ άλλοθι και για τους "έξω". Όπως αυτός εκείνης της κοινης γνωστής μας που δεν ήθελε να συμμετάσχει σε προσπάθεια ΑΜΕΑ συναδέλφων "διότι αυτό το επάγγελμα δεν είναι για μας". Και γι'αυτήν ειμαι αξιοπερίεργη, όνειδος μάλλον στους υπολοιπους συνταξιοδοτηθέντες, διότι "ΕΚΕΙ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ".

Κασσάνδρα μου είμαι ικανοποιημένη από τον εαυτό μου, επειδή κάνω ότι μπορώ να καταφέρω, χωρίς υπεκφυγές :banana-jumprope: :sci-fi-robot: .
Κι εγώ, κάνω ότι και όσο μπορώ, αλλά η μόνη ικανοποίηση με τον εαυτό μας, αρκεί να καλύψει όσα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ βλέπουμε να ΜΗ ΓΙΝΟΝΤΑΙ;;;

υγ το ξέρω ότι είμαστε αλλού. Φαντάζομαι όμως στο βαθμό που μπορούμε, χαρούμενες :happy-cheerleadersmileygirl:
:| Σοφά το διατύπωσες: Στο βαθμό που μπορούμε... Ποιός είναι όμως ο βαθμός που μας αφήνεται; :shifty:

υγ1 φιλιά :smile-kiss: :smile-kiss: Επίσης :romance-kisscheek: :romance-kisscheek: