Αγαπητε ΑΛΕΞΗ,ομολογω το πρωτο post σου,με ταξιδεψε αρκετα χρονια πισω...οταν στο κατηχητικο στην ηλικια των 9-10,μας πληροφορησαν οτι αν ντυθουμε αποκριατικα για το καρναβαλι,θα παμε στην κολαση,γιατι οι Αποκριες ειναι παγανιστικο εθιμο,και ετσι και το τολμησουμε,να ετοιμαστουμε για βρασιμο στο καζανι.Σοκαριστηκα,δε θα το κρυψω.Ως αποτελεσμα,δεν ξαναπατησα το ποδι μου στο κατηχητικο.Και εννοειται οτι στη γιορτη του σχολειου,ημουν μια υπεροχη Βασιλισσα της Νυχτας,με την καπελαδουρα μου,τα τουλια μου,τα γυαλιστερα αστερια μου πανω στο φορεμα μου...ενα ονειρο ημουν!
Και παμε τωρα στο σοβαρα.Επειδη απευθυνεσαι σε ενα φορουμ ενηλικων,θα σε παρακαλουσα διατυπωσεις οπως,"οποιοι ειστε κοντα στον Θεο,θα παραμεινετε αβλαβεις,οι υπολοιποι την κατσατε",να αποφευγονται.Ειναι τουλαχιστον αστειες,και μπορουν να γινουν και προσβλητικες.Οποιος χρειαζεται τον Θεο,τον ψαχνει και τον βρισκει,και καλα κανει,αγαπητε Αλεξη.Απο κει και περα,επειδη βλεπω οτι δινεις και συμβουλες για το πως θα σωθουμε,θα σε συμβουλευα κι εγω,να προσεχεις πως εκφραζεσαι απεναντι σε ανθρωπους που ειναι ταλαιπωρημενοι,κουρασμενοι και με τα χιλια δικια τους,και εκφραζουν τον πονο τους και την αληθεια τους.
Και επειδη μπορει σε 100 χρονια να μην ειμαστε εδω,οπως μας λες πολυ σωστα,αυτη τη στιγμη ομως ΕΙΜΑΣΤΕ,και κανει και ζεστη και ενιοτε τα νευρα μας ειναι τσαταλια.Κρατα τη συμπονοια σου και την κατηχηση για εσενα,λοιπον,δε βοηθανε πουθενα.