• Συνάνθρωπος

  • Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
 #83733  από elpida
 Τρί Ιαν 08, 2013 3:51 pm
Κατά τον δεύτερο μήνα των σπουδών μου στο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής μας έδωσε ένα ξαφνικό τεστ με ερωτήσεις.
Ήμουν ευσυνείδητος φοιτητής και δεν είχα δυσκολευτεί ποτέ, μέχρι που διάβασα την τελευταία ερώτηση:
- Ποιο είναι το μικρό όνομα της γυναίκας που καθαρίζει το κτίριο μας;

Σίγουρα αυτό είναι ένα είδους αστείο, σκέφτηκα.
Είχα δει την καθαρίστρια πολλές φορές. Ήταν ψηλή, με μαύρα μαλλιά και γύρω στα πενήντα. Μα, πώς να ήξερα το όνομά της;
Παρέδωσα το γραπτό μου, αφήνοντας το τελευταίο ερώτημα αναπάντητο.

Λίγο πριν τελειώσει το μάθημα, ένας φοιτητής ρώτησε εάν το τελευταίο ερώτημα θα μετρήσει στον βαθμό.
- Μα, φυσικά, είπε ο καθηγητής.
Στη μελλοντική σταδιοδρομία της ζωής σας, θα συναντήσετε πολλούς ανθρώπους.
Να θυμάστε: Όλοι είναι σημαντικοί και όλοι αξίζουν την προσοχή σας, τον σεβασμό και το ενδιαφέρον σας, ακόμη κι αν το μόνο που μπορείτε να κάνετε γι’ αυτούς είναι να χαμογελάτε και να λέτε ένα «γεια σας».

Ποτέ δεν ξέχασα εκείνο το μάθημα.
Επίσης, έμαθα και το όνομα εκείνης της γυναίκας, Δωροθέα…
 #83769  από Κώστας
 Τρί Ιαν 08, 2013 11:56 pm
:bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: στον καθηγητή
 #83792  από eleni POL
 Τετ Ιαν 09, 2013 11:52 am
πολύ καλό ελπίδα .

Άστο !στη σημερινή εποχή μη ρωτήσεις καθόλου ,μπορεί να ντραπείς αν μάθεις οτι η καθαρίστρια ή ο άπλός εργάτης τέλος πάντων εχει κάνει σπουδές ανώτερες απο του διευθυντή . :happy-smileyinthebox: :happy-smileyinthebox:
 #83828  από ΑΝΝΑ59
 Τετ Ιαν 09, 2013 5:12 pm
Κώστας έγραψε: :bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: στον καθηγητή
:bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap:
 #84376  από LL--MM
 Σάβ Ιαν 19, 2013 1:39 pm
eleni POL έγραψε:πολύ καλό ελπίδα .

Άστο !στη σημερινή εποχή μη ρωτήσεις καθόλου ,μπορεί να ντραπείς αν μάθεις οτι η καθαρίστρια ή ο άπλός εργάτης τέλος πάντων εχει κάνει σπουδές ανώτερες απο του διευθυντή . :happy-smileyinthebox: :happy-smileyinthebox:

:bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow: Eleni POL: Πόσο μάλλον που, έστω κι αν εμείς την πουμε μια καλημέρα, δεν έχουμε τα φόντα να κάνουμε κάτι που να αξίζει περισσότερο για το άτομο αυτό. Και θεωρούμε ότι να ρωτήσουμε οτιδήποττε είναι αδιακρισία... Και το χειρότερο: Όσοι από "μας" τα έχουν, κι έχουν και το βιογραφικό του ατόμου, ζήτημα είναι άν θα το προωθήσουν στα σωστά μέρη μόνο θα κοιτάξουν να το βγάλουν απ'τη μέση, μη στενοχωρηθεί κι ο διευθυντής :violence-pistoldouble: : Αυτο είναι που λέγεται "ανταγωνισμός".

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #88170  από sofia13
 Σάβ Μαρ 30, 2013 11:43 pm
Στην Κασσάνδρα και τον τρόπο που το ''είδε''.....
:text-thankyouyellow:
 #88172  από ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗ
 Κυρ Μαρ 31, 2013 2:37 am
Δεν θα πω κατι διαφορετικο απο τους αλλους φιλους απλα θεωρω υποχρεωση μου να προσθεσω ενα ακομα ευγε για ανθρωπους που τιμουν τον ιερο τιτλο που φερουν, αυτον του δασκαλου.
Ευγε λοιπον στον καθηγητη για το μαθημα ζωης.
 #88506  από LL--MM
 Τρί Απρ 09, 2013 11:58 pm
Δε θελω να σε στενοχωρήσω, Ελπίδα, αλλά από πότε έγινες φοιτητΗΣ;;; :laughing-rolling: Εδώ, εκτός της καταστολής της υπεροψίας ορισμένων φοιτητών (χρήσιμη, βέβαια, αλλά με ποιό αποτέλεσμα;), το κείμενο ΔΕΝ περιγράφει καν την πανεπιστημιακή ζωή, είναι "ηθο-διήγημα" ά λα Μπ. Κάρτλαντ, μια φουλ αμερικανιά, δηλαδή... Τέτοια ερώτηση είναι τόσο εκτος επιστημονικής ύλης (εκτός, ίσως, απ'αυτήν της θεολογικής σχολής) που όποιος είχε αποτύχει ΑΠΟ αυτήν, θα μπορούσε αυτοδίκαια να ζητήσει από τους υπεύθυνους την ακύρωσή της...

Όσον τουλάχιστον αφορά εμένα, δεν είχα μάθει ούτε τ'όνομα του τότε κοσμήτορα :o , αφού το μάθημα που δίδασκε αυτός είναι... 3ου έτους. (Η επαφή με το προσωπικό καθαριότητας ήταν ανύπαρκτη, εκτός του "καλησπέρα, τι κρύο απόψε, ε;" όταν τα μαθήματα τέλειωναν μετά τις 8 το βράδυ.) Αμα, επί τέλους, "κόλλησα όνομα στο κεφάλι" του καθηγητή και πέρασα την εξέταση (εγώ πάνω στο έκτο εξάμηνο) κατάλαβα ότι και να μην το είχα μάθει ποτέ, δε θα χάλαγε δα κι ο κόσμος, όσο σημαντικός και να το'παιζε, αυτός...

Αλλά και να γνωρίζαμε το όνομα της καθαρίστριας: Συγγνώμη, παιδιά, εγώ θεωρώ την καλημέρα και το χαμόγελο "του Θεού" όπως λεγόταν άλλοτε, θα'πρεπε να ερχονται φυσικα, και όχι με την κύρωση του βαθμού. Αμφίβολο αν αυτό μόνο καλύπτει τις ανάγκες της "Δωροθέας". Όταν όμως ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να κανουμε κάτι και βαριόμαστε, ή αποφασίζουμε ότι δεν αξίζει τότε κανένας καθηγητης δε θα μας βγάλει βαθμό, και, αν και "εμάς" δε θα μας ενοχλήσει, επειδή δε θεωρούμε τη "Δωροθέα" άνθρωπο σαν "εμας" αυτή κινδυνεύει παρ'όλα αυτά να βρεθεί σε δυσκολότερη θέση απ'όσο είναι ήδη, κι εξ αιτίας ΜΑΣ, η υποκρισία του χαμογελου και το κρίμα πάνω μας... (και θα το θεωρήσουμε όμως κρίμα "εμείς"; όοοοχι.... :snooty: )

Πιο πρόσφατα, μίλησα με καθηγητή (πλέον συνάδελφο) και βουλευτή για "τα θέματά μας". Όχι μονο μου χαμογέλασε, αλλά και με πήρε τηλ. με πολλή "προθυμία". Εκανε τίποτα; όχι, τρείς μέρες πριν την ψήφηση του νόμου πήρα στο γραφείο του, και μου είπαν ότι δεν ήταν αυτός που ασχολούνταν με το θέμα. Τι αξιζουν τετοια χαμόγελα λοιπόν;

Εμείς και στο γιατρό του νοσοκομείου που θα μας δώσει τη γνωμάτευση και στους ΚΕΠίτες θα χαμογελάσουμε, γιατί έχουμε ANAΓΚΗ να αισθανθούμε ασφάλεια με δαύτους, ιδίως να ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΘΥΜΩΣΟΥΜΕ αυτοί όμως, αν το κάνουν, θα είναι ειρωνικά ή, στην καλύτερη, με συγκατάβαση...

Υ.Γ.: Παρακαλώ, Σοφάκι: Όπως εξ άλλου έπραξε κι ο τυπάκος που συζητήσαμε οι δυό μας προ καιρού: έγραψε (σε επιστημονική έκδοση, βεβαίως βεβαίως) ότι "ο εξεταστής αναπηρίας πρέπει να είναι ήρεμος, να χαμογελάει και να μην ειρωνεύεται, διότι τον κάτσουν στο εδώλειο οι κακοί εξεταζόμενοι"... Το χαμόγελο καταντά... επιστήμη, όχι ανθρωπιά.

Η γιαγιά η Κασσάνδρα