• Θα μπορουσε να ισχυει...

  • Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
 #83731  από Κωνσταντίνα
 Τρί Ιαν 08, 2013 3:09 pm
sofia13 έγραψε:Σκαπανείς γίναμε πάλι, ψάξε-ψάξε....
Και όχι βαρέα δε θα δούμε ποτέ, αλλά ούτε κάν τα δεδουλευμένα φοβάμαι....!
Και μιλάω για τα '' δικά μας'' εδάφη, υπεδάφη, στοές και κατακόμβες..........!
Ναι Σοφία μου, αλλά αν δεν το κάνουμε εμείς για μας, κανένας δε θα το κάνει, κάθε άλλο μάλιστα και να είμαστε βέβαιοι ότι, ό,τι βρίσκεται σ' αυτές τις κατακόμβες είναι κέρματα που θα εξαργυρωθούν αργά ή γρήγορα :confusion-helpsos: :text-imsorry:
 #83735  από LL--MM
 Τρί Ιαν 08, 2013 4:08 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:Αγαπημένοι μου συνάδελφοι προβληματίζομαι :? .
Άραγε η σκπ είναι τυχαία και "επισκέπτεται" ανθρώπους που έχουμε κάποιες ..........αδυναμίες, για να μην πω νευρώσεις και δημιουργηθεί πανικός;;;;;;;;;Βέβαια δεν ξεχνώ την πολυπαραγοντικότητα της νόσου, αλλά τόσες συμπτώσεις φτάνουν να γίνουν στατιστική ;)
Στα σωστά σου Κωνσταντίνα μου, αυτή μέχρι και το γιατρό ναζί επισκέφθηκε, και αναρωτιέσαι γιατί επισκέφθηκε κι εσένα; Αδυναμίες έχουν όλοι οι άνθρωποι... Δεν είναι οι συμπτώσεις που γίνονται στατιστική, αλλά ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ οι καταπονημένοι οργανισμοί να βρίσκουν όλο και περισσότερες δυσκολίες ν'ανταπεξέλθουν, απλούστατα.

Αν αρνηθώ τις αλήθειες που δημοσίευσε ο Αναστάσης, τότε νιώθω πραγματικά εκτεθειμένη στον πλανήτη που τάχα εξουσιάζει το ζώδιό μου.
Κωνσταντίνα μου, μπορείς να μου εξηγήσεις βάσει ποιάς λογικής μπορείς να τις χαρακτηρίζεις "αλήθειες"; :think: :think: :think:
Ομολογώ ότι δεν ξέρω και τόσα επί της αστρολογίας, :confusion-seeingstars: αλλά θα την εμπιστευόμουν σαφώς ευκολώτερα, αν τα άγνωστα σε μένα στοιχεία της επιδείκνυαν την ελάχιστη λογική που αυτό το πράμα δε διαθέτει.

Όμως η αλήθεια χαρακτηρίζεται σαν κάτι που αντιστοιχεί ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ στην πραγματικότητα με τα όποια στοιχεία και ΙΔΙΩΣ με τις ανάλογες σχέσεις του αιτιου-αιτιατού: Αυτά που χαρακτηρίζεις ώς αλήθειες ΔΕΝ έχουν αντικειμενική σχέση με την πραγματικότητα, έχεις όμως πειστεί μεταμορφώνοντας τα σε αυτοαποδεικτούμενα... :x Δύσκολο, αν όχι απίθανο, να βγάλεις άκρη έτσι... :doh:


Ναι κι όμως έχω την ευθύνη να αναγνωρίσω τα "αγκάθια", να αγαπήσω τον εαυτό μου και να με βοηθήσω να αποβάλλω ότι με πάει πίσω.
Συγγνωμην, εδώ έχω την εντύπωση ότι ακούω τις υποκειμενικότητες των ψυχολόγων... :hand: :shifty:
Δε μπορώ να ξέρω ποιοί είναι οι λόγοι που έχεις για να ΜΗΝ αγαπάς τον εαυτό σου. Κάνεις άσχημα, κατά τη γνώμη μου. Σαφώς αυτό το κείμενο σε βρίσκει ευάλλωτη, αλλά δε γίνεται περισσότερο αλθινό για το λόγο αυτόν.


Έχω την ευθύνη να επινοώ και να βρίσκω εναλλακτικές. Να σου προτείνω εγώ μια; Τρέξε προς την άλλη κατεύθυνση, να γλιτώσεις... Η ευκολία συνίσταται στο ότι δε χρειάζεσαι τα "άλλα δυό πόδια" για να τα καταφέρεις εδώ... :romance-kisscheek: :greetings-waveyellow: :-D

Δυστυχώς ζω σε μια χώρα που όλα αυτά πρέπει να τα κάνω με το δύσκολο τρόπο, ναι Κασσάνδρα μου έχεις δίκιο για τους "απ' έξω", αλλά λέγοντας "άι σιχτίρ", η ικανοποίησή μου σταματά στο .. .....ρ και ξεκινά ένας μη παραγωγικός θυμός :evil: .
Το θυμό τον έχεις κατά του εαυτού σου, άν είναι έτσι, και αντί ν'απευθύνεις την έκφραση αυτή στους έξω, την "επανεισπράττεις" ΕΣΥ.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΤΙ:

Δεν ευθύνεσαι εσύ όταν κάποιοι είναι όπως είναι. Και δε φταίει σε τίποτα ο φουκαράς ο εαυτός σου. Μην τον αγαπάς, αν δε θες, με την πολλή αγάπη θα επεφτες σε ανυπόφορους ναρκισισμούς... :romance-adore: Μα μιας και "συζείτε" θα τα βρείτε μεταξύ σας άμα διαχωρίστε τις ευθύνες σας από αυτές των άλλων. Μη χαλάς τη ζαχαρένια σου γι αυτό... Κάνε κάθε μέρα ότι μπορείς όσο μπορείς. :greetings-waveyellow:

Για τα υπόλοιπα, εδώ είμαστε :romance-kisscheek: :romance-kisscheek: :romance-kisscheek:

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

Υ.Γ.Σου το ξανάπα, να ξέρεις τουλάχιστον γιατι απολογείσαι... Εδώ δεν έκανες τίποτα σε κανέναν, λοιπον μην τη ζητάς δίχως λόγο, κάνεις κακό στον εαυτο σου: Αν πρέπει να τη ζητήσεις από κάπου, ζήτα την απ'αυτόν.

Υ.Γ.2: Κι εγώ τρέμω τα κουνήματα, των σεισμών, βέβαια, αλλά μέχρι και τ'αεροπλάνα και τ'ασανσερ... :doh: :doh: :doh:
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Τρί Ιαν 08, 2013 5:32 pm, έχει επεξεργασθεί 3 φορές συνολικά.
 #83736  από sofia13
 Τρί Ιαν 08, 2013 4:22 pm
Aσχετο.... Μόλις μπήκα στο φόρουμ , είχαμε σεισμική δόνηση εδώ.....Και τρέμω τους
σεισμούς.... τα ξαναλεμε....
 #83744  από Κωνσταντίνα
 Τρί Ιαν 08, 2013 6:20 pm
LL--MM έγραψε:.....................................................................................................
Στα σωστά σου Κωνσταντίνα μου, αυτή μέχρι και το γιατρό ναζί επισκέφθηκε, και αναρωτιέσαι γιατί επισκέφθηκε κι εσένα; Αδυναμίες έχουν όλοι οι άνθρωποι... Δεν είναι οι συμπτώσεις που γίνονται στατιστική, αλλά ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ οι καταπονημένοι οργανισμοί να βρίσκουν όλο και περισσότερες δυσκολίες ν'ανταπεξέλθουν, απλούστατα.

Ο ναζί που έπαθε σκπ είναι ένας, οι αθώοι πολίτες αυτής της γης που μπορούν να στατιστηκοποιηθούν 2.500.000 (νομίζω).
Δεν αναρρωτιέμαι γιατί με επισκέφτηκε, είμαι βέβαιη :lol:
Δεν πείθομαι από το επιχείρημα του ενός (ναζί), αλλά αφού ζήτησα να μου δείξετε έναν, τότε :bow-yellow:
.................................................................................................................................
Κωνσταντίνα μου, μπορείς να μου εξηγήσεις βάσει ποιάς λογικής μπορείς να τις χαρακτηρίζεις "αλήθειες"; :think: :think: :think:

Από τη στιγμή που στη ζωή μου εμπλέκομαι άμεσα και άρρηκτα.Ότι κάνω δηλαδή με επηρεάζει, γι αυτό φροντίζω πια ότι κάνω να το θέλω πολύ.


[/color]Ομολογώ ότι δεν ξέρω και τόσα επί της αστρολογίας, :confusion-seeingstars: αλλά θα την εμπιστευόμουν σαφώς ευκολώτερα, αν τα άγνωστα σε μένα στοιχεία της επιδείκνυαν την ελάχιστη λογική που αυτό το πράμα δε διαθέτει.


Δεν θα μπορούσα να εμπιστευτώ κάποιον-α(είναι πολλοί), που μου λέει ότι σήμερα πρέπει να προσέξω τις επαφές μου, επειδή με επηρεάζει ο πλανήτης Άρης(θεός του πολέμου).
Δηλαδή ο πλανήτης που κάποιοι αστροφυσικοί βάφτισαν Άρη για να μπορούν να τον μελετούν και να τον ξεχωρίζουν ανάμεσα σε δισεκατομμύρια άλλους, μου προσδίδει την επιθετικότητα του θεού, που ήταν και ..................... μυθικό πρόσωπο :confusion-seeingstars:



Όμως η αλήθεια χαρακτηρίζεται σαν κάτι που αντιστοιχεί ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ στην πραγματικότητα με τα όποια στοιχεία και ΙΔΙΩΣ με τις ανάλογες σχέσεις του αιτιου-αιτιατού: Αυτά που χαρακτηρίζεις ώς αλήθειες ΔΕΝ έχουν αντικειμενική σχέση με την πραγματικότητα, έχεις όμως πειστεί μεταμορφώνοντας τα σε αυτοαποδεικτούμενα... :x Δύσκολο, αν όχι απίθανο, να βγάλεις άκρη έτσι...
[/i]

Μιλάω πάντα βιωματικά και ναι Κασσάνδρα όσο κι αν με αγαπώ το σωματοποιώ το "κακό" που υφίσταμαι.Δεν ξέρω γιατί γίνεται, αλλά συμβαίνει.

................................................................................................................................
Συγγνωμην, εδώ έχω την εντύπωση ότι ακούω τις υποκειμενικότητες των ψυχολόγων... :hand: :shifty:
Δε μπορώ να ξέρω ποιοί είναι οι λόγοι που έχεις για να ΜΗΝ αγαπάς τον εαυτό σου. Κάνεις άσχημα, κατά τη γνώμη μου. Σαφώς αυτό το κείμενο σε βρίσκει ευάλλωτη, αλλά δε γίνεται περισσότερο αλθινό για το λόγο αυτόν.


Κάθε άλλο, αγαπώ τον εαυτό μου μετά από τα παιδιά μου και πίστεψέ με, τον φροντίζω πολύ.
Έχεις δίκιο ότι το κείμενο με άγγιξε και μου έδωσε ελπίδα, επειδή με κάνει κυρίαρχο του παιχνιδιού, - "η ζωή μου"-.
Δεν καταλαβαίνω παιδιά πού διακρίνεται την ενοχή που προσπαθούν να μας περάσουν οι φράσεις αυτές, αφού είναι ξεκάθαρο, για μένα τουλάχιστον που κάνω αυτή την ανάγνωση.

...............................................................................................................................
Να σου προτείνω εγώ μια; Τρέξε προς την άλλη κατεύθυνση, να γλιτώσεις... Η ευκολία συνίσταται στο ότι δε χρειάζεσαι τα "άλλα δυό πόδια" για να τα καταφέρεις εδώ... :romance-kisscheek: :greetings-waveyellow: :-D

Αυτό ακριβώς είναι που χρειάζομαι Κασσάνδρα, τα "άλλα δυό πόδια", γι αυτό και οι εναλλακτικές, γι αυτό και η "θεία" δυνατότητα επινόησης που έχω κι αυτό επειδή αγαπώ πολύ τον εαυτό μου.

.................................................................................................................................
Το θυμό τον έχεις κατά του εαυτού σου, άν είναι έτσι, και αντί ν'απευθύνεις την έκφραση αυτή στους έξω, την "επανεισπράττεις" ΕΣΥ.

Αν η ευθύνη που έχω να ισιώσω τα ανάποδα λέγεται θυμός, τότε ναι είμαι θυμωμένη ;)

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΤΙ: [/u][/b]
Δεν ευθύνεσαι εσύ όταν κάποιοι είναι όπως είναι. Και δε φταίει σε τίποτα ο φουκαράς ο εαυτός σου. Μην τον αγαπάς, αν δε θες, με την πολλή αγάπη θα επεφτες σε ανυπόφορους ναρκισισμούς... :romance-adore: Μα μιας και "συζείτε" θα τα βρείτε μεταξύ σας άμα διαχωρίστε τις ευθύνες σας από αυτές των άλλων. Μη χαλάς τη ζαχαρένια σου γι αυτό... Κάνε κάθε μέρα ότι μπορείς όσο μπορείς. :greetings-waveyellow:


Η αλήθεια είναι ότι ίσως αναλώνω πολλή ενέργεια να πείσω τον Άνθρωπο και πάντα καλοπροαίρετα και κάποιες φορές ενοχοποιούμαι περισσότερο από άλλους.Αυτό παλεύω να αποβάλλω :eusa-dance: .

Για τα υπόλοιπα, εδώ είμαστε :romance-kisscheek: :romance-kisscheek: :romance-kisscheek:
Η γιαγιά η Κασσάνδρα

Το εισπράττω το ενδιαφέρον σου :text-thankyouyellow:

Υ.Γ.Σου το ξανάπα, να ξέρεις τουλάχιστον γιατι απολογείσαι... Εδώ δεν έκανες τίποτα σε κανέναν, λοιπον μην τη ζητάς δίχως λόγο, κάνεις κακό στον εαυτο σου: Αν πρέπει να τη ζητήσεις από κάπου, ζήτα την απ'αυτόν.

Η συζήτηση που άνοιξα ξέρω ότι τάραξε τα νερά και εδώ και πολλές δημοσιεύσεις πριν το έχω μετανοιώσει :angelic-flying: .
Αυτό είναι μια απολογία Κασσάνδρα, επειδή καταλαβαίνω ότι θίχτηκαν "τζιζ" καταστάσεις.


Υ.Γ.2: Κι εγώ τρέμω τα κουνήματα, των σεισμών, βέβαια, αλλά μέχρι και τ'αεροπλάνα και τ'ασανσερ... :doh: :doh: :doh: [/i]
[/quote]
[/color]
Παρομοίως, τελικά μοιάζουμε :lol: :lol: :lol:
 #83749  από sofia13
 Τρί Ιαν 08, 2013 7:06 pm
Ενημερωτικά και μόνο , 5.8 της κλίμακας Ρίχτερ , με επίκεντρο νότια της Λήμνου.

Είμαι ακόμα χώμα και τελείως κότα απο το φόβο του σεισμού- το τρωτό μου σημείο- για να
αμφισβητήσω κάτι απ΄τα προηγηθέντα.
Απλά θα πώ ότι δεν περιμένω να αμοιφθώ με ό,τι βρεθεί , όταν, στα υπόγεια σκαψίματα.
Κωνσταντίνα δεν ήταν σχήμα λόγου, το να σκάβει κανείς λαγούμια μέσα του για να συστηθεί
με τον αληθινό εαυτό του, είναι μέρος της ζωής του. Πές το και βίτσιο.
Αλλά εμένα μ΄αρέσει να το κάνω και να ξέρω κάθε μέρα κάτι καινούργιο, καλό ή κακό , δεν
αφορά τους άλλους.Μ΄αρέσει να με παιδεύω και αναλόγως το εύρημα να με ανταμοίβω ή να
με φτύνω πάραυτα. Ετσι μπορώ να ζώ πολύ καλά εγώ με μένα.
Κατάλαβα ότι είσαι άλλης φιλοσοφίας άτομο εσύ, απλά ξεκαθαρίζω τα δικά μου και ξαναλέω,
μπορεί λάθος τεράστιο το όλον ,αλλά εγώ 'ετσι με '' βρίσκω''.


Κασσάνδρα, για την οξύτητα του μυαλού σου σου το είπα καιρό πρίν. Εγώ ούτε κατά διάνοια.
Ούτε με σφαίρες που λένε... Τα δικά μου ''όνειρα'' , είναι μόνο δικά μου και μόνο εμένα
κάνουν χαρούμενη, αυτά που αναφέρει η Βίβλος να σου πώ την αλήθεια δεν τα θυμόμουν.
Προσπαθώ να είμαι χαλαρή και να μη με καταπιέζω !
Να χαίρομαι με απλά πράγματα , πολύ απλά έως γελοία στα μάτια άλλων, αλλά τι με νοιάζει
βρε Κασσάνδρα; Για τους 'αλλους ζώ; ή με τους άλλους; Κατα βάσιν μόνη για μένα.
Κατ΄επέκτασιν αφορά τους άλλους !
Εκεί , ναί , νοιάζομαι . όσο για την άγνοια ότι είναι προτιμότερη πολλές φορές απ΄την απόλυτη
γνώση και είπες ένα ηρω'ι'κότατο ΟΧΙ, πάλι προσωπικά αναφερόμουν.
Ξέρω θα έχεις πολλά να αντιπαραθέσεις, αλλλά θα τα καταλάβω άραγε;
Σου είπα κι΄άλλη φορά. Μην τρομοκτατείς τα πλήθη με τις γνώσεις σου, εντάξει;
Απλοί άνθρωποι είμαστε , με καραμπινάτη ασθένεια μόνο, τίποτε άλλο !!!!
Φιλιά και τα λέμε....
 #83770  από LL--MM
 Τετ Ιαν 09, 2013 12:09 am
Κωνσταντίνα έγραψε:Από τη στιγμή που στη ζωή μου εμπλέκομαι άμεσα και άρρηκτα.Ότι κάνω δηλαδή με επηρεάζει, γι αυτό φροντίζω πια ότι κάνω να το θέλω πολύ.
Και η σχέση με την πραγματικότητα που είναι;;;;

Δεν θα μπορούσα να εμπιστευτώ κάποιον-α(είναι πολλοί), που μου λέει ότι σήμερα πρέπει να προσέξω τις επαφές μου, επειδή με επηρεάζει ο πλανήτης Άρης(θεός του πολέμου).
Να σου πω, ούτε εγώ, άν τύχει κάτι προσεχώς, θα ειδοποιήσω το φόρουμ... :laughing-rolling:

Μιλάω πάντα βιωματικά και ναι Κασσάνδρα όσο κι αν με αγαπώ το σωματοποιώ το "κακό" που υφίσταμαι.Δεν ξέρω γιατί γίνεται, αλλά συμβαίνει.
ας κοιτ'αξουμε να το μάθουμε, θα γλιτώσουμε από πολλά δεινά... Ιδίως, η επίγνωση του "γιατί γίνεται έτσι" μας γλιτώνει από πολλές σκοτούρες
................................................................................................................................
Έχεις δίκιο ότι το κείμενο με άγγιξε και μου έδωσε ελπίδα, επειδή με κάνει κυρίαρχο του παιχνιδιού, - "η ζωή μου"-.]
Χμμμ, αντίθετα, μου φαίνεται ότι σε κάνει, ακριβώς, να τη χάνεις...
Δεν καταλαβαίνω παιδιά πού διακρίνεται την ενοχή που προσπαθούν να μας περάσουν οι φράσεις αυτές, αφού είναι ξεκάθαρο, για μένα τουλάχιστον που κάνω αυτή την ανάγνωση.
Πρώτη φορά ακούω πως η ασθένεια δεν είναι κακό, και θυμάμαι τις δυσκολίες που υπέστην λόγω της σκπ, αλλά κι άλλων θεμάτων "υγείας": Μπορώ να σε βεβαιώσω ότι για μένα, τουλάχιστον, ήταν εξαιρετικά επίπονο, κι ας με βγάλει το ΚΕΠΑ "υγειή, λειτουργική κλπ,κλπ.

Αυτό ακριβώς είναι που χρειάζομαι Κασσάνδρα, τα "άλλα δυό πόδια", γι αυτό και οι εναλλακτικές, γι αυτό και η "θεία" δυνατότητα επινόησης που έχω κι αυτό επειδή αγαπώ πολύ τον εαυτό μου.
ΟΚ,ΟΚ, μα ποιά εδώ η σχέση με το "κείμενο";;;;
.................................................................................................................................
Αν η ευθύνη που έχω να ισιώσω τα ανάποδα λέγεται θυμός, τότε ναι είμαι θυμωμένη ;)
Ασφαλώς και συμφωνούμε σε αυτό... μόνο εξαρταται σε τι ακριβώς αναφέρεσαι ώς σε "ανάποδο;"

Η αλήθεια είναι ότι ίσως αναλώνω πολλή ενέργεια να πείσω τον Άνθρωπο και πάντα καλοπροαίρετα και κάποιες φορές ενοχοποιούμαι περισσότερο από άλλους.Αυτό παλεύω να αποβάλλω :eusa-dance: .
Εδώ πως δηλαδή μεταφράζεται αυτό πλήζ;;;...

Η συζήτηση που άνοιξα ξέρω ότι τάραξε τα νερά και εδώ και πολλές δημοσιεύσεις πριν το έχω μετανοιώσει :angelic-flying: . Εδώ-εδώ ή γενικά;
Αυτό είναι μια απολογία Κασσάνδρα, επειδή καταλαβαίνω ότι θίχτηκαν "τζιζ" καταστάσεις.[/color]
Όχι, μην ανησυχείς, πρώτον δεν τήν άνοιξες εσύ, αλλά θ'απαντούσα ασφαλώς στο κείμενο με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, κι ο Ιπποκράτης ο ίδιος να μου το ξεφούρνιζε, είναι εξ ίσου αντιδεοντολογικό και παράλογο, με κανέναν τρόπο δεν εισπράττω τέτοιες "καταδεκτικές" τεσπα... Σου επαναλαμβάνω, ότι δεν είχα καμια άποψη καυστική, αλλά :teasing-poke: (εγώ είμαι το μπλέ) απλά αμυντική
Υ.Γ.2: Κι εγώ τρέμω τα κουνήματα, των σεισμών, βέβαια, αλλά μέχρι και τ'αεροπλάνα και τ'ασανσερ... :doh: :doh: :doh: [/i]

Παρομοίως, τελικά μοιάζουμε :lol: :lol: :lol: Μακάρι, αλλά οι υπεραπλουστεύσεις του κειμένου με φοβίζουν...
sofia13 έγραψε:Κασσάνδρα, για την οξύτητα του μυαλού σου σου το είπα καιρό πρίν. Εγώ ούτε κατά διάνοια. Μην αδικείς τον εαυτό σου και μην ψαρώνεις, τρόπος έκφρασης του χωριού μου είναι :oops: :oops: :oops: Ούτε με σφαίρες που λένε... :laughing-rolling:
:shhh: :shhh: :shhh: Καλέ, θα μας πάρουν με τις πέτρες... Αν σ'ακουγε το πατριωτάκι σου θα μ'εγδερνε ζωντανή τέτοιος που'γινε...
Τα δικά μου ''όνειρα'' , είναι μόνο δικά μου και μόνο εμένα κάνουν χαρούμενη, αυτά που αναφέρει η Βίβλος να σου πώ την αλήθεια δεν τα θυμόμουν.
Προσπαθώ να είμαι χαλαρή και να μη με καταπιέζω!
Μα δε λέει τίποτε άλλο απ'ότι είπες κι εσύ η ίδια, απλά, μην πετάς τα μαργαριτάρια (τα όνειρα, ίσως ακόμα λιγοτερο) μπρος στα γουρούνια, διότι θα τα πατήσουν... και μετά τι γίνεται; :shifty:
Να χαίρομαι με απλά πράγματα , πολύ απλά έως γελοία στα μάτια άλλων, αλλά τι με νοιάζει
βρε Κασσάνδρα; Για τους 'αλλους ζώ; ή με τους άλλους; Κατα βάσιν μόνη για μένα.
Όλοι μας, κι εγώ κοιτάω να επιζήσω, ζις ιζ ολ... :(
Κατ΄επέκτασιν αφορά τους άλλους ! Ομοίως... :greetings-waveyellow:
Εκεί , ναί , νοιάζομαι . όσο για την άγνοια ότι είναι προτιμότερη πολλές φορές απ΄την απόλυτη
γνώση και είπες ένα ηρω'ι'κότατο ΟΧΙ, πάλι προσωπικά αναφερόμουν.
Γιατί τρομάζεις; Δεν είναι αυτό της 28ης: Κάθε άλλο παρά ηρωϊκό ειναι... Περισσότερο σα σειρήνα συναγερμού: "Κρυφτειτε στα καταφύγια, περνάει η Λούφτβαφε"... http://news247.gr/eidiseis/amyna/akoust ... 64824.html :scared-shocked:
ώ...Ξέρω θα έχεις πολλά να αντιπαραθέσεις, αλλλά θα τα καταλάβω άραγε;
Σου είπα κι΄άλλη φορά. Μην τρομοκτατείς τα πλήθη με τις γνώσεις σου, εντάξει;
Μα γιατί τρομοκρατείσαι με αυτές; Σιγά τα ωά! όπως έλεγε και ο Μπάρκουλης στο φίλμ "Τζένη Τζένη", "οι γνώσεις μένουν ίδιες, αυτό είναι το μεγαλείο τους" :techie-studyingbrown:
Απλοί άνθρωποι είμαστε, με καραμπινάτη ασθένεια μόνο, τίποτε άλλο!!!!
Αυτό λέω κι εγώ, έλα όμως που διαφωνεί το ΚΕΠΑ... μαζί και το πατριωτάκι σου πια :( :doh:
Φιλιά και τα λέμε.... :romance-kisscheek:

Σόρυ Κωνσταντίνα μου, το δικό σου είναι πιο δύσκολο/περισσότερες απαντήσεις, ελπίζω όμως να το καταφέρω απόψε... :romance-kisscheek:

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Τετ Ιαν 09, 2013 11:13 am, έχει επεξεργασθεί 12 φορές συνολικά.
 #83780  από Κωνσταντίνα
 Τετ Ιαν 09, 2013 10:18 am
sofia13 έγραψε:
.........................................................................................................................
Απλά θα πώ ότι δεν περιμένω να αμοιφθώ με ό,τι βρεθεί , όταν, στα υπόγεια σκαψίματα.
Κωνσταντίνα δεν ήταν σχήμα λόγου, το να σκάβει κανείς λαγούμια μέσα του για να συστηθεί
με τον αληθινό εαυτό του, είναι μέρος της ζωής του. Πές το και βίτσιο.
Αλλά εμένα μ΄αρέσει να το κάνω και να ξέρω κάθε μέρα κάτι καινούργιο, καλό ή κακό , δεν
αφορά τους άλλους.Μ΄αρέσει να με παιδεύω και αναλόγως το εύρημα να με ανταμοίβω ή να
με φτύνω πάραυτα. Ετσι μπορώ να ζώ πολύ καλά εγώ με μένα.
..............................................................................................................................
:bow-yellow: :bow-yellow: :bow-yellow:
Σοφία μου συμφωνώ, στο "σκάψιμο", επιδίδομαι τα τελευταία χρόνια της ζωής μου, επειδή είναι ο μόνος τρόπος όπως είπες να συστηθείς εκ νέου με σένα :handgestures-salute:
Όσο κι αν παιδεύει το ταξίδι στην αυτογνωσία, εκπαιδεύει τελικά και ανταμοίβει :happy-cheerleadersmileygirl:
 #83788  από Κωνσταντίνα
 Τετ Ιαν 09, 2013 11:03 am
LL--MM έγραψε:
Κωνσταντίνα έγραψε:Από τη στιγμή που στη ζωή μου εμπλέκομαι άμεσα και άρρηκτα.Ότι κάνω δηλαδή με επηρεάζει, γι αυτό φροντίζω πια ότι κάνω να το θέλω πολύ.
Και η σχέση με την πραγματικότητα που είναι;;;;

Κασσάνδρα μου πραγματικότητα για μένα είναι να παίρνω την ευθύνη μου.

Έχεις δίκιο ότι το κείμενο με άγγιξε και μου έδωσε ελπίδα, επειδή με κάνει κυρίαρχο του παιχνιδιού, - "η ζωή μου"-.]
Χμμμ, αντίθετα, μου φαίνεται ότι σε κάνει, ακριβώς, να τη χάνεις...

Όταν μιλώ για κυρίαρχο του παιχνιδιού, εννοώ να παίρνω την ευθύνη μου.Με φοβίζει πολύ όταν με πιάνει πονοκέφαλος, επειδή δε διαχειρίστηκα το διαπληκτισμό μου με τον χ αποδοτικά για μένα, να σκέφτομαι ότι ο όγκος στον εγκέφαλο αναπτύσσεται :obscene-hanged: :obscene-hanged:


Δεν καταλαβαίνω παιδιά πού διακρίνεται την ενοχή που προσπαθούν να μας περάσουν οι φράσεις αυτές, αφού είναι ξεκάθαρο, για μένα τουλάχιστον που κάνω αυτή την ανάγνωση.
Πρώτη φορά ακούω πως η ασθένεια δεν είναι κακό, και θυμάμαι τις δυσκολίες που υπέστην λόγω της σκπ, αλλά κι άλλων θεμάτων "υγείας": Μπορώ να σε βεβαιώσω ότι για μένα, τουλάχιστον, ήταν εξαιρετικά επίπονο, κι ας με βγάλει το ΚΕΠΑ "υγειή, λειτουργική κλπ,κλπ.

Και βέβαια η αρρώστια είναι πολύ κακό πράγμα και βέβαια να μην αρρωσταίνει ποτέ κανείς, αλλά από την στιγμή που ήρθε και επειδή δεν μπορούμε να της κάνουμε μήνυση, ας πάρουμε την ευθύνη μας και να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για το κακό που μας βρήκε.
Και δε μιλώ για την αλητεία του ΚΕΠΑ


Αυτό ακριβώς είναι που χρειάζομαι Κασσάνδρα, τα "άλλα δυό πόδια", γι αυτό και οι εναλλακτικές, γι αυτό και η "θεία" δυνατότητα επινόησης που έχω κι αυτό επειδή αγαπώ πολύ τον εαυτό μου.
ΟΚ,ΟΚ, μα ποιά εδώ η σχέση με το "κείμενο";;;;

Αυτή ήταν η απάντηση στο - δεν τα χρειάζεσαι τα δύο άλλα πόδια εδώ.

.................................................................................................................................
Αν η ευθύνη που έχω να ισιώσω τα ανάποδα λέγεται θυμός, τότε ναι είμαι θυμωμένη ;)
Ασφαλώς και συμφωνούμε σε αυτό... μόνο εξαρταται σε τι ακριβώς αναφέρεσαι ώς σε "ανάποδο;"

Τα ανάποδα που κάνουν τη ζωή μου δυσλειτουργική και τα διαπραγματεύομαι.............

Η αλήθεια είναι ότι ίσως αναλώνω πολλή ενέργεια να πείσω τον Άνθρωπο και πάντα καλοπροαίρετα και κάποιες φορές ενοχοποιούμαι περισσότερο από άλλους.Αυτό παλεύω να αποβάλλω :eusa-dance: .
Εδώ πως δηλαδή μεταφράζεται αυτό πλήζ;;;...

Πάντα στις σχέσεις μου με τους άλλους είμαι ενσυναισθητική, αλλά δυσκολεύομαι (ακόμα) όταν του μιλήσω ειλικρινά και "στραβώσει"..................

.....................................................................

Η γιαγιά η Κασσάνδρα[/color][/i]
 #83823  από LL--MM
 Τετ Ιαν 09, 2013 4:17 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:Κασσάνδρα μου πραγματικότητα για μένα είναι να παίρνω την ευθύνη μου.
Eυθύνη ώς προς την εξέλιξη της σκπ;;; :shifty: Προσωπικά, για τη δική μου σκπ τουλάχιστον, δεν το θεώρησα ποτέ εφικτό, ούτε η βιβλιογραφία πολυδίνει σημασία στις ατομικές πράξεις στον τομέα αυτόν...

Όταν μιλώ για κυρίαρχο του παιχνιδιού, εννοώ να παίρνω την ευθύνη μου.Με φοβίζει πολύ όταν με πιάνει πονοκέφαλος, επειδή δε διαχειρίστηκα το διαπληκτισμό μου με τον χ αποδοτικά για μένα, να σκέφτομαι ότι ο όγκος στον εγκέφαλο αναπτύσσεται :obscene-hanged: :obscene-hanged:
Δε θέλω να σε στενοχωρέσω, αλλά εμένα με λυπεί πολύ το "ΕΠΕΙΔΗ" σου: Κι αυτό, διότι ο πονοκέφαλος είναι από τα πιο κλασικα συμπτώματα της σκπ. Κι όσο κι άν ένας εξαιρετικά δυσάρεστος διαπληκτισμός σου προκάλεσε πονοκέφαλο, αυτό δε σημαίνει ότι ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ο όγκος στον εγκέφαλο (και σου εύχομαι να μη σου συμβεί παρά "παραφραστικά") θα μεγαλώσει. Εξ άλλου, οι ακτινολόγοι μας λένε ότι η σκπ περιορίζει τον όγκο του εγκεφάλου με τα χρόνια και τη βαρύτητα της νόσου... :doh:

Και βέβαια η αρρώστια είναι πολύ κακό πράγμα και βέβαια να μην αρρωσταίνει ποτέ κανείς, αλλά από την στιγμή που ήρθε και επειδή δεν μπορούμε να της κάνουμε μήνυση, ας πάρουμε την ευθύνη μας και να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για το κακό που μας βρήκε.
Και δε μιλώ για την αλητεία του ΚΕΠΑ

Μήνυση δε θα κάνουμε ούτε στο νευρολόγο, διότι, κατά το νόμο, "θα κάνει μόνο ότι μπορεί, και δεν έχει υποχρέωση αποτελέσματος". Οπότε, κατά ποιά λογική πρέπει να έχουμε εμείς τέτοια υποχρέωση για την κατάσταση αυτή; Κάνουμε ότι μπορούμε, όσο μπορούμε.

Αυτή ήταν η απάντηση στο - δεν τα χρειάζεσαι τα δύο άλλα πόδια εδώ.
Εννοούσα, "Δέξου το ότι ΑΝ το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που χρειάζεσαι, ΜΙΑΣ ΚΑΙ εκανες ότι μπορούσες, όσο και επίπονο να είναι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΤΑΙΞΙΜΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Όπως είδαμε και προ ημερών, τα υπόλοιπα είναι βοηθήματα
.................................................................................................................................
Αν η ευθύνη που έχω να ισιώσω τα ανάποδα λέγεται θυμός, τότε ναι είμαι θυμωμένη ;)
Εχω τη σαφή αίσθηση ότι κάπου τα μπλέξαμε με την ορολογία... :shifty: :shock: :shifty: Μου είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσω τους όρους "ευθύνη" και "θυμός" με το νόημα που τους δίνεις :? :?: :? :?: :?

Τα ανάποδα που κάνουν τη ζωή μου δυσλειτουργική και τα διαπραγματεύομαι.............
Θα έλεγα μάλλον "Κάνω ότι μπορώ να τα περιορίσω": Καταστάσεις είναι, όχι "σχεσεις εργασίας", σαφώς όχι άνθρωποι.

Πάντα στις σχέσεις μου με τους άλλους είμαι ενσυναισθητική, αλλά δυσκολεύομαι (ακόμα) όταν του μιλήσω ειλικρινά και "στραβώσει"..................
Στην περίπτωση όμως που πρόκειται για "άλλο άτομο" δεν εξαρτάται μόνο από σενα η όποια διένεξη, τη θέληση ή τις δυνατότητες σου, αλλά και από "τον άλλο"...
.....................................................................

Η γιαγιά η Κασσάνδρα :greetings-waveyellow: :romance-kisscheek:
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Τετ Ιαν 09, 2013 5:50 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
 #83833  από Κωνσταντίνα
 Τετ Ιαν 09, 2013 5:32 pm
Επειδή η επικοινωνία μέσω του "κουτιού" έχει προβλήματα εξηγώ μερικά πράγματα, επειδή βγαίνουν λάθος συμπεράσματα.
LL--MM έγραψε:
Κωνσταντίνα έγραψε:Κασσάνδρα μου πραγματικότητα για μένα είναι να παίρνω την ευθύνη μου.
Eυθύνη ώς προς την εξέλιξη της σκπ;;; :shifty: Προσωπικά, για τη δική μου σκπ τουλάχιστον, δεν το θεώρησα ποτέ εφικτό, ούτε η βιβλιογραφία πολυδίνει σημασία στις ατομικές πράξεις στον τομέα αυτόν...

Ευθύνη ως προς την εξέλιξη της σκπ θεωρώ ότι έχουμε μεγάλη, για το πώς θα αποφασίσουμε να "θεραπευτούμε"(κλασική, εναλλακτική, βουντού.....), αν επιλέξουμε αυτοκαταστροφικό τρόπο ζωής(ποτά, ξενύχτι, ....), αν (παράδειγμα φέρνω)εξακολουθήσουμε να υποτιμούμε και άλλα βλαβερά πράγματα που κάνουμε στον εαυτό μας και μη μου πεις βρε Κασσάνδρα ότι δεν έχεις διαβάσει για τη σχέση σώματος και ψυχής;;;;

Όταν μιλώ για κυρίαρχο του παιχνιδιού, εννοώ να παίρνω την ευθύνη μου.Με φοβίζει πολύ όταν με πιάνει πονοκέφαλος, επειδή δε διαχειρίστηκα το διαπληκτισμό μου με τον χ αποδοτικά για μένα, να σκέφτομαι ότι ο όγκος στον εγκέφαλο αναπτύσσεται :obscene-hanged: :obscene-hanged:
Δε θέλω να σε στενοχωρέσω, αλλά εμένα με λυπεί πολύ το "ΕΠΕΙΔΗ" σου: Κι αυτό, διότι ο πονοκέφαλος είναι από τα πιο κλασικα συμπτώματα της σκπ. Κι όσο κι άν ένας εξαιρετικά δυσάρεστος διαπληκτισμός σου προκάλεσε πονοκέφαλο, αυτό δε σημαίνει ότι ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ο όγκος στον εγκέφαλο (και σου εύχομαι να μη σου συμβεί παρά "παραφραστικά") θα μεγαλώσει. Εξ άλλου, οι ακτινολόγοι μας λένε ότι η σκπ περιορίζει τον όγκο του εγκεφάλου με τα χρόνια και τη βαρύτητα της νόσου... :doh:

Πονοκέφαλος δεν ξέρω τι σημαίνει, φαίνεται είμαι από τις τυχερές :happy-cheerleadersmileygirl: .Το παράδειγμά μου αφορούσε στη λίστα του Αναστάση(κάπου αναφέρει για πονοκέφαλο).Υπάρχει και ο ψυχοσωματικός πονοκέφαλος, σ' αυτόν αναφέρομαι.Γενικά η λίστα αναφέρεται στη σχέση αυτή και επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι η σύνδεση ψυχής και σώματος μας αφορά, γι αυτό θεώρησα χρήσιμο και βοηθητικό να το θίξω.



Αυτή ήταν η απάντηση στο - δεν τα χρειάζεσαι τα δύο άλλα πόδια εδώ.
Εννοούσα, "Δέξου το ότι το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που χρειάζεσαι, ΑΦΟΥ εκανες ότι μπορούσες, αν και πολύ επίπονο, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΤΑΙΞΙΜΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Όπως είδαμε και προ ημερών, τα υπόλοιπα είναι βοηθήματα

Κασσάνδρα μου διακρίνω μια αγωνία να με απενοχοποιήσεις :romance-caress: ;;;;Δεν πιστεύω ότι φταίω για τα εφεδρικά μου εργαλεία, κάθε άλλο τιμώ τον εαυτό μου που τα κρατώ :greetings-clappingyellow:
Από την ώρα που απέκτησα την ανάγκη των εφεδρικών ποδιών, για μένα είναι δεδομένο πια και δεν προσπαθώ να υπάρχω σαν να μην τα χρειάζομαι ή να περιμένω την στιγμή που θα τα πετάξω.Θα ήταν καταστροφικό για τη συνέχειά μου στη ζωή, να έχω καρφωμένο το μυαλό μου στην απαλλαγή μου από αυτά.
Χτες πήγα θέατρο και ομολογώ ότι παρά την ταλαιπωρία της κατάβασης- ανάβασης σκάλας(βλέπεται τα ΑΜΕΑ έχουμε περιορισμούς) και της κατηφόρας-ανηφόρας για να φτάσω στη θέση μου, έφυγα ''γεμάτη" :happy-cheerleadersmileygirl:
.

.................................................................................................................................
Αν η ευθύνη που έχω να ισιώσω τα ανάποδα λέγεται θυμός, τότε ναι είμαι θυμωμένη ;)
Ασφαλώς και συμφωνούμε σε αυτό... μόνο εξαρταται σε τι ακριβώς αναφέρεσαι ώς σε "ανάποδο;"
Εχω τη σαφή αίσθηση ότι κάπου τα μπλέξαμε με την ορολογία... :shifty: :shock: :shifty: Μου είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσω τους όρους "ευθύνη" και "θυμός" με το νόημα που τους δίνεις

Τα ανάποδα που κάνουν τη ζωή μου δυσλειτουργική και τα διαπραγματεύομαι.............
Θα έλεγα μάλλον "Κάνω ότι μπορώ να τα περιορίσω"

Πάντα στις σχέσεις μου με τους άλλους είμαι ενσυναισθητική, αλλά δυσκολεύομαι (ακόμα) όταν του μιλήσω ειλικρινά και "στραβώσει"..................
Οπότε δεν εξαρτάται μόνο από σενα, τη θέληση και τις δυνατότητες σου, αλλά και από "τον άλλο"...


Πάντα..........

Η γιαγιά η Κασσάνδρα