Κωνσταντίνα έγραψε:Ευθύνη ως προς την εξέλιξη της σκπ θεωρώ ότι έχουμε μεγάλη, για το πώς θα αποφασίσουμε να "θεραπευτούμε"(κλασική, εναλλακτική, βουντού.....), αν επιλέξουμε αυτοκαταστροφικό τρόπο ζωής(ποτά, ξενύχτι, ....), αν (παράδειγμα φέρνω)εξακολουθήσουμε να υποτιμούμε και άλλα βλαβερά πράγματα που κάνουμε στον εαυτό μας και μη μου πεις βρε Κασσάνδρα ότι δεν έχεις διαβάσει για τη σχέση σώματος και ψυχής;;;;
Ομολογώ ότι δεν τα έχω εμβαθύνει πολύ περισσότερο από τ'αστρολογικά, υπό την έννοια ότι χρειαζόμαστε, τουλάχιστον αρχικά, τις "ιδιάζουσες" γνώμες νευρολόγων και λοιπων ιπποκρατικών, που έχουν την απόλυτη, ή, τουλάχιστον, τη μείζουσα ευθύνη για την αγωγή στην οποία θα μας υποβάλλουν, και απ'τη λέξη "απόφαση μας" μας περιοριζει σε μια "συναίνεση" της συφοράς. Βλέπω επίσης πόσο υποκειμενική είναι μια τέτοια σχέση, και χρειαζομαι, όπως είδες, συνεχή αντικειμενικά στοιχεία στα οποία να μπορώ να βασιστώ.
Φυσικά είναι αναγκαίος και ένας "προσωπικός κήπος" με στοιχεία από το παρελθόν και το παρόν, όπου αναζωογονείται κανείς με τους δικούς του όρους, και ν'αναρρώνει από τις δυσκολίες. Τα ποτά και τα ξενύχτια δεν είναι πως δεν τα "επέλεξα", αλλά αντιστοιχούν περισσότερο σε μπελά, "ξεβόλεμα" παρά σε "ευχαριστηση", και μάλλον, αν δεν είχαμε ήδη την αίσθηση ότι είμαστε πέραν αυτών, να τα απολαμβάναμε.
Κασσάνδρα μου διακρίνω μια αγωνία να με απενοχοποιήσεις ;;;;Δεν πιστεύω ότι φταίω για τα εφεδρικά μου εργαλεία, κάθε άλλο τιμώ τον εαυτό μου που τα κρατώ
Όχι βέβαια, διότι είναι ανεκτίμητα για να μη στρωνόμαστε χάμω, ανεξάρτητα άλλης "τιμής". Διότι και το ασθενοφόρο, οι ακτινογραφίες, και ο ορθοπεδικός, ο φυσιοθεμαπευτής, ακόμα και οι δημόσιοι, τιμή έχουν κι αυτοί, εκτός των πόνων...
Δε φαντάζομαι όμως ν'αφήνεις τα γόνατά σου να "επιλέγουν" ποτά και ξενύχτια όπως το λέει και στο κείμενο;;;
Από την ώρα που απέκτησα την ανάγκη των εφεδρικών ποδιών, για μένα είναι δεδομένο πια και δεν προσπαθώ να υπάρχω σαν να μην τα χρειάζομαι ή να περιμένω την στιγμή που θα τα πετάξω.Θα ήταν καταστροφικό για τη συνέχειά μου στη ζωή, να έχω καρφωμένο το μυαλό μου στην απαλλαγή μου από αυτά..
Mα δεν τιθεται τέτοιο θέμα, παρά από ηλιθίους που δεν κανουν τον κόπο να κατανοήσουν τη χρήση των εργαλείων αυτών ΕΠΕΙΔΗ δεν τα χρειάζονται.
Χτες πήγα θέατρο και ομολογώ ότι παρά την ταλαιπωρία της κατάβασης- ανάβασης σκάλας(βλέπεται τα ΑΜΕΑ έχουμε περιορισμούς) και της κατηφόρας-ανηφόρας για να φτάσω στη θέση μου, έφυγα ''γεμάτη"
Μπράβο, τι πηγες να δείς; Ελπίζω να ήταν και "happy end" Στην περίπτωση, πάντως, είναι κρίμα που το θέατρο δεν είχε θέσεις για να ...περιορίζονται οι περιορισμοί των ΑΜΕΑ. (αυτό είναι που θυμώνει εμένα, αλλά στην Ελλάδα είμαστε, που λένε μερικοί συνάδελφοι του σκπ πιο πάνω, και που δε θέλουν να κάνουν τίποτα για ν'αλλάξει αυτό. Θυμίζουν έτσι αυτό που έλεγε η πόρτα του γερμανικού στρατοπεδου συγκεντρώσεως του Μπούχενβαλντ: "Καθένας μ'αυτό που δικαιούται" -δεν έλεγε τι ήταν αυτό)
Τα υπόλοιπα τα συζητάμε οπόταν προσθέσεις κάτι από δίπλα τους!!!
Η γιαγιά η Κασσάνδρα
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Σάβ Ιαν 12, 2013 9:43 am, έχει επεξεργασθεί 4 φορές συνολικά.
Για να επικρατήσει το κακό, αρκεί όλοι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα Εdmund Burke