Ο τρόπος που μου αρέσει να βιώνω την ΖΩΗ είναι:
O ΘΕΟΣ είναι η ίδια η ΖΩΗ. Δεν είναι κάτι ανώτερο που μας επιβλέπει αν τρώμε όλο το φαΐ μας. Αν μπορέσουμε και δούμε την ΖΩΗ ===== σαν τον ΘΕΟ που μας λέει η "κάθε" θρησκεία, αλλάζει η αντίληψη του ΘΕΟΥ.
Μάλιστα, από την στιγμή που ΥΠΑΡΧΕΙΣ, δηλαδή είσαι κομμάτι της ΖΩΗΣ ... δηλαδή είσαι κομμάτι του ΘΕΟΥ, τότε μπορεί κανείς να μεταμορφώσει την αντίληψη που είχε τώρα, σε μια πιο υπερβατική, πιο πνευματική αντίληψη η οποία εμπεριέχει την έννοια του ΘΕΟΥ στην έννοια του ΥΠΑΡΧΩ.
Μέσα στην έννοια του ΥΠΑΡΧΩ..... υπάρχει η έννοια του ΤΩΡΑ. Μόνο μέσα από το ΤΩΡΑ μπορείς να βιώσεις το ΥΠΑΡΧΩ.
Όταν καταστάλαξαν αυτές οι έννοιες για τα καλά μέσα βιολογικό μου οργανισμό, τότε ..... άρχιζα να μεταμορφώνω έννοιες του ΕΓΩ μου όπως:
Θελω ''ολες οι στιγμες'' να ειναι καλες....
ζω μια ζωη που ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΑ...
δεν ειμαι σε θεση να βοηθησω....
σε
Θέλω όλες οι στιγμές να είναι αληθινές...
ζωή μια ΖΩΗ..... ΥΠΑΡΧΩ !
βοηθώ όπως μπορώ όταν μπορώ....
Βέβαια αυτή η μετατόπιση του ΕΓΩ (και τα χιλιάδες θέλω) στην ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ πίσω από το σώμα, δηλαδή στο σκέτο ΥΠΑΡΧΩ, βοηθάει πλήρως την ΖΩΗ στην επιβίωσή μου. Μάλιστα όσο ήμουν κολλημένος στο ΕΓΩ, δυστυχώς έπρεπε να αναλάβει το ΕΓΩ μου για την επιβίωσή μου με πολύ άσχημα αποτελέσματα.
Τώρα βιώνω την ΕΙΡΗΝΗ, ΑΓΑΠΗ και ΧΑΡΑ μέσα από την ΖΩΗ και έχω την δύναμη να παραβλέπω την μιζέρια, το θυμό και την στεναχώρια μέσα από τα χιλιάδες μοίρια που μου συμβαίνουν. Είναι επιλογή μου. Δεν υπάρχει σωστή η λάθος μεριά.
ΤΗΝ ΖΩΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΞΩ ....... ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΒΡΕΦΟΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΤΗΝ ΧΑΣΩ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ. ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΚΕΡΔΙΖΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ. ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΥΠΑΡΧΩ !
O ΘΕΟΣ είναι η ίδια η ΖΩΗ. Δεν είναι κάτι ανώτερο που μας επιβλέπει αν τρώμε όλο το φαΐ μας. Αν μπορέσουμε και δούμε την ΖΩΗ ===== σαν τον ΘΕΟ που μας λέει η "κάθε" θρησκεία, αλλάζει η αντίληψη του ΘΕΟΥ.
Μάλιστα, από την στιγμή που ΥΠΑΡΧΕΙΣ, δηλαδή είσαι κομμάτι της ΖΩΗΣ ... δηλαδή είσαι κομμάτι του ΘΕΟΥ, τότε μπορεί κανείς να μεταμορφώσει την αντίληψη που είχε τώρα, σε μια πιο υπερβατική, πιο πνευματική αντίληψη η οποία εμπεριέχει την έννοια του ΘΕΟΥ στην έννοια του ΥΠΑΡΧΩ.
Μέσα στην έννοια του ΥΠΑΡΧΩ..... υπάρχει η έννοια του ΤΩΡΑ. Μόνο μέσα από το ΤΩΡΑ μπορείς να βιώσεις το ΥΠΑΡΧΩ.
Όταν καταστάλαξαν αυτές οι έννοιες για τα καλά μέσα βιολογικό μου οργανισμό, τότε ..... άρχιζα να μεταμορφώνω έννοιες του ΕΓΩ μου όπως:
Θελω ''ολες οι στιγμες'' να ειναι καλες....
ζω μια ζωη που ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΑ...
δεν ειμαι σε θεση να βοηθησω....
σε
Θέλω όλες οι στιγμές να είναι αληθινές...
ζωή μια ΖΩΗ..... ΥΠΑΡΧΩ !
βοηθώ όπως μπορώ όταν μπορώ....
Βέβαια αυτή η μετατόπιση του ΕΓΩ (και τα χιλιάδες θέλω) στην ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ πίσω από το σώμα, δηλαδή στο σκέτο ΥΠΑΡΧΩ, βοηθάει πλήρως την ΖΩΗ στην επιβίωσή μου. Μάλιστα όσο ήμουν κολλημένος στο ΕΓΩ, δυστυχώς έπρεπε να αναλάβει το ΕΓΩ μου για την επιβίωσή μου με πολύ άσχημα αποτελέσματα.
Τώρα βιώνω την ΕΙΡΗΝΗ, ΑΓΑΠΗ και ΧΑΡΑ μέσα από την ΖΩΗ και έχω την δύναμη να παραβλέπω την μιζέρια, το θυμό και την στεναχώρια μέσα από τα χιλιάδες μοίρια που μου συμβαίνουν. Είναι επιλογή μου. Δεν υπάρχει σωστή η λάθος μεριά.
ΤΗΝ ΖΩΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΞΩ ....... ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΒΡΕΦΟΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΤΗΝ ΧΑΣΩ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ. ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΚΕΡΔΙΖΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ. ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΥΠΑΡΧΩ !
Walk as if you are kissing earth with your feet...