Σας ευχαριστω ολους απο καρδιας για την αγαπη και το ενδιαφερον.
Συμφωνω με ολους. Διαφωνω με ολους.
Δεν ξερω. Χαμενα τα εχουμε κι εμεις. Δεκαεξι χρονια πασχει η Δεσποινα. Δεν ειμαστε
χθεσινες. Γνωριζουμε. Εχουμε μαθει να αντεχουμε.Να ελπιζουμε. Να πολεμαμε. Να περιμενουμε.
Και πανω απ' ολα η καθε μερα, η καθε στιγμη να σου θυμιζει την νοσο.
Ειναι πανω απο κινητικη αναπηρια, πανω απο ολα τα συνοδα γνωστα μεγαλα προβληματα
που εχεις απο την νοσο.
Ειναι η ασταματατητη εδω και 3.5 χρονια υποτροπιαζουσα μορφη που προσθετει ενα ακομη κουσουρι.
Δεν μιλαω μονο για ποδια. Χερια, δυσκαταποσιες, ματια, ουρολογικο, ομιλια.
Και συχνες φλεγμονες απο την πολυ κορτιζονη. Φυσικα οστεοπενια, 3 καταγματα.
Και καθε 1.5 μηνα με δυο περιπου νεες ενεργες εστιες που χειροτερευουν τα πραγματα.
Ακομα εστω και με δυο βοηθηματα, εστω και για δεκα μετρα μονο κι αυτα με δυσκολια
περπαταει ακομα.
Ξερω πως ειμαστε πειραματοζωα και οτι υπαρχουν τρομερες παρενεργειες αλλα οπως ειχα ειχα
γραψει και παλαιοτερα η ιδια η νοσος κατα την γνωμη εχει τρομερες παρενεργειες στην
καθημερινοτητα μας.
Ευχαριστω για ολες τις συμφωνες και φυσικα ολες τις διαφωνουσες αποψεις.
Ευχηθειτε μας απο καρδιας να εχω να σας πω καλα νεα, οχι μονο για το Δεσποινακι μας
αλλα για ολους μας.