Σελίδα 11 από 12

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Ιαν 22, 2010 12:00 pm
από Nick
Ό,τι έχει γράψει στον εγκέφαλο δεν ξεγράφει, αυτό είναι γεγονός LL-MM. Αλλά, αν δεν έχεις καλή ψυχολογία και αν δεν πιστεύεις στο καλύτερο δυνατό αλλά στο χειρότερο δυνατό, τότε δεν προσπαθείς να διατηρήσεις αυτά που έχεις.
Δηλαδή, δεν κάνεις κινησιοθεραπεία, με αποτέλεσμα η σπαστικότητα να πάει σύννεφο και να τρέμεις ολόκληρος, δεν κάνεις ψυχοθεραπεία, με αποτέλεσμα η κατάθλιψη να προχωράει και να κλαις όταν βλέπεις στις ειδήσεις πως λήστεψαν τον ταρίφα.
Επίσης, όταν δεν έχεις καλή ψυχολογία, απευθύνεσαι σε άτομα (βλ. Πασχαλίδης) που σου τάζουν θαύματα πίνοντας μόνο νερό και κάνοντας δίαιτα (την οποία επίσης δεν έχεις την ψυχική δύναμη και αποφασιστικότητα να κάνεις).
Ή τα βάζεις με τον εαυτό σου και πίνεις, καπνίζεις και βρίζεις συνέχεια, γιατί όλοι και όλα σου φταίνε και πιστεύεις πως η ζωή σου δεν έχει νόημα και αξία. Και ότι μπορεί να μην είσαι ανάπηρος αλλά αύριο θα είσαι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι'αυτό.
Λοιπόν, η ψυχολογία είναι το νούμερο ένα για μένα και όπως είπε η γιατρός, πρέπει πάντα να υπάρχει η πεποίθηση ότι οι προσπάθειές μας θα έχουν καλό αποτέλεσμα. Αλλιώς, είναι λογικό να μην βρίσκουμε τη δύναμη να προσπαθήσουμε για το καλύτερο.

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Ιαν 22, 2010 1:52 pm
από LL--MM
Nick έγραψε:Ό,τι έχει γράψει στον εγκέφαλο δεν ξεγράφει, αυτό είναι γεγονός LL-MM.
Όπως είπε και η αναφορά που μας παρέθεσε ο maestro, αυτο είναι το μόνο σίγουρο :x
Αλλά, αν δεν έχεις καλή ψυχολογία και αν δεν πιστεύεις στο καλύτερο δυνατό αλλά στο χειρότερο δυνατό, τότε δεν προσπαθείς να διατηρήσεις αυτά που έχεις.
Οι στρουθοκαμηλισμοί με φοβίζουν, μόνο όταν βλέπω την αλήθεια με ΟΛΕΣ τις λεπτομέρειες, μπορώ να την πολεμήσω, αν δε μου κάνει…Ειναι θέμα πρόληψης, και, φυσικά, προφύλαξης... Και θα'θελα να πάρω τη γνώμη ενός λογιστή επί του θέματος: η αναξιόπιστες ελπίδες είναι επικίνδυνες: Είναι σαν τα δανεικά: μέχρι να εκπληρωθούν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πτώχευσης… :evil: :cry:
Δηλαδή, δεν κάνεις κινησιοθεραπεία, με αποτέλεσμα η σπαστικότητα να πάει σύννεφο και να τρέμεις ολόκληρος,
Κάνω όση κινησιοθεραπεία και φυσιοθεραπεία μου δίνει το ταμείο μου στο φούλ, επί τέλους, δεν έχουμε και πολλές πολυτέλειες…
δεν κάνεις ψυχοθεραπεία, με αποτέλεσμα η κατάθλιψη να προχωράει και να κλαις όταν βλέπεις στις ειδήσεις πως λήστεψαν τον ταρίφα.
Δεν συνηθίζω τις καταθλίψεις, εν πάσει περιπτώσει, όταν με ρωτάνε γιατί να ΜΗ θέλω ν'αυτοκτονήσω, δε μπορώ να παραδεχτώ ότι το μαλακισμένο μπροστά μου έχει δίπλωμα ψυχιατρικής και αυτό, σαφώς, μου προκαλεί κατάθλιψη, γιατί δε μ’αφήνει να προβλέψω την επόμενη μέρα...
Επίσης, όταν δεν έχεις καλή ψυχολογία, απευθύνεσαι σε άτομα (βλ. Πασχαλίδης) που σου τάζουν θαύματα πίνοντας μόνο νερό και κάνοντας δίαιτα (την οποία επίσης δεν έχεις την ψυχική δύναμη και αποφασιστικότητα να κάνεις). Ή τα βάζεις με τον εαυτό σου και πίνεις, καπνίζεις και βρίζεις συνέχεια, γιατί όλοι και όλα σου φταίνε και πιστεύεις πως η ζωή σου δεν έχει νόημα και αξία. Και ότι μπορεί να μην είσαι ανάπηρος αλλά αύριο θα είσαι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι'αυτό.
Συμφωνώ απόλυτα ως προς αυτό, αλλά, δυστυχώς, ο καθένας κάνει ότι μπορεί... ομολογουμένως είναι πολύ δύσκολο…
Λοιπόν, η ψυχολογία είναι το νούμερο ένα για μένα και πρέπει πάντα να υπάρχει η πεποίθηση ότι οι προσπάθειές μας θα έχουν καλό αποτέλεσμα. Αλλιώς, είναι λογικό να μην βρίσκουμε τη δύναμη να προσπαθήσουμε για το καλύτερο.
Εμείς χρειαζόμαστε ένα νευρολόγο που να μπορούμε να εμπιστευτούμε... Παρ' όλ'αυτά, εσωκλείω και την περίφημη ρήση του Γουλιέλμου της Οράγγης: "Δε χρειάζεσαι ελπίδα για να επιχειρείς, ούτε επιτυχία για να επιμένεις". Είναι η πιο ελπιδοφόρα που είχα δεί για καιρό... Ιδίως όταν ο ίδιος, το μόνο που "πέτυχε" ήταν να κάνει πολλούς εχθρούς και να πεθάνει δολοφονημένος. :ugeek:

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Ιαν 22, 2010 3:34 pm
από Nick
LL--MM έγραψε:
Nick έγραψε:Ό,τι έχει γράψει στον εγκέφαλο δεν ξεγράφει, αυτό είναι γεγονός LL-MM.
Ωωω, τι είπε η «λογοτέχνιδα» γι αυτό;
Αλλά, αν δεν έχεις καλή ψυχολογία και αν δεν πιστεύεις στο καλύτερο δυνατό αλλά στο χειρότερο δυνατό, τότε δεν προσπαθείς να διατηρήσεις αυτά που έχεις.
Οι στρουθοκαμηλισμοί με φοβίζουν, μόνο όταν βλέπω την αλήθεια με ΟΛΕΣ τις λεπτομέρειες, μπορώ να την πολεμήσω, αν δε μου κάνει…Ειναι θέμα πρόληψης, και, φυσικά, προφύλαξης...
Και θα'θελα να πάρω τη γνώμη ενός λογιστή επί του θέματος: η αναξιόπιστες ελπίδες είναι επικίνδυνες: Είναι σαν τα δανεικά: μέχρι να επαληθευτούν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πτώχευσης… :evil: :cry:

Δηλαδή, δεν κάνεις κινησιοθεραπεία, με αποτέλεσμα η σπαστικότητα να πάει σύννεφο και να τρέμεις ολόκληρος,
Κάνω όση κινησιοθεραπεία και φυσιοθεραπεία μου δίνει το ταμείο μου στο φούλ, επί τέλους, δεν έχουμε και πολλές πολυτέλειες…
δεν κάνεις ψυχοθεραπεία, με αποτέλεσμα η κατάθλιψη να προχωράει και να κλαις όταν βλέπεις στις ειδήσεις πως λήστεψαν τον ταρίφα.
Δεν συνηθίζω τις καταθλίψεις, εν πάσει περιπτώσει, όταν με ρωτάνε γιατί να ΜΗ θέλω ν'αυτοκτονήσω, δε μπορώ να παραδεχτώ ότι το μαλακισμένο μπροστά μου έχει δίπλωμα ψυχιατρικής και αυτό, σαφώς, μου προκαλεί κατάθλιψη, γιατί δε μ’αφήνει να προβλέψω την επόμενη μέρα...
Επίσης, όταν δεν έχεις καλή ψυχολογία, απευθύνεσαι σε άτομα (βλ. Πασχαλίδης) που σου τάζουν θαύματα πίνοντας μόνο νερό και κάνοντας δίαιτα (την οποία επίσης δεν έχεις την ψυχική δύναμη και αποφασιστικότητα να κάνεις). Ή τα βάζεις με τον εαυτό σου και πίνεις, καπνίζεις και βρίζεις συνέχεια, γιατί όλοι και όλα σου φταίνε και πιστεύεις πως η ζωή σου δεν έχει νόημα και αξία. Και ότι μπορεί να μην είσαι ανάπηρος αλλά αύριο θα είσαι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι'αυτό.
Συμφωνώ απόλυτα ως προς αυτό, αλλά, δυστυχώς, ο καθένας κάνει ότι μπορεί... ομολογουμένως είναι πολύ δύσκολο…
Λοιπόν, η ψυχολογία είναι το νούμερο ένα για μένα και όπως είπε η λογοτέχνιδα γιατρός, πρέπει πάντα να υπάρχει η πεποίθηση ότι οι προσπάθειές μας θα έχουν καλό αποτέλεσμα. Αλλιώς, είναι λογικό να μην βρίσκουμε τη δύναμη να προσπαθήσουμε για το καλύτερο.
Η λογοτέχνιδα να τα μαζέψει και να πάει στην Ακαδημία να λογοτεχνίζει… εμείς χρειαζόμαστε νευρολόγο100%, κατα προτίμηση που να μπορούμε να εμπιστευτούμε, που να μην έχει το θράσος να φέρνει την αλήθεια στα μέτρα του, και κατά προτίμηση δίχως λογοδιάρροιες… Και η ηρωΐνη μπορεί να σε κάνει να πετάς, τι γίνεται όμως μετά; Παρ' όλ'αυτά, εσωκλείω και την περίφημη ρήση του Γουλιέλμου της Οράγγης: "Δε χρειάζεσαι ελπίδα για να επιχειρείς, ούτε επιτυχία για να επιμένεις". Είναι η πιο ελπιδοφόρα που είχα δεί για καιρό... Ιδίως όταν ο ίδιος, το μόνο που "πέτυχε" ήταν να κάνει πολλούς εχθρούς και να πεθάνει δολοφονημένος. :ugeek:
Θα μείνω στη φράση σου "ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί" γιατί ΕΣΥ έχεις τη θέληση να κάνεις κινησιοθεραπεία, φυσικοθεραπεία, (αποπειράθηκες να κάνεις και ψυχοθεραπεία απ΄ότι κατάλαβα αλλά έπεσες σε ψυχασθενή γιατρό)(είναι γνωστό ότι οι γιατροί πολύ συχνά διαλέγουν ειδικότητα με βάση προσωπικά τους προβλήματα), ΕΣΥ θέλεις να βλέπεις και να αντιμετωπίζεις την αλήθεια κατάματα και δεν σου αρέσουν οι στρουθοκαμηλισμοί, ΕΣΥ πολεμάς, ΕΣΥ μπορείς να διακρίνεις τις επικίνδυνες αναξιόπιστες ελπίδες, ΕΣΥ δεν συνηθίζεις τις καταθλίψεις. Χαίρομαι για σένα, είσαι δυνατός χαρακτήρας, έχεις κερδίσει τον μισό πόλεμο.
Δυστυχώς, δεν είναι όλοι έτσι, αυτό σου λέω. Μερικοί βυθίζονται στο πρόβλημα και δεν βλέπουν την επιφάνεια με κανέναν τρόπο. Δεν προσπαθούν να την δουν. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει.

I rest my case.

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Ιαν 22, 2010 7:39 pm
από LL--MM
Nick έγραψε:
LL--MM έγραψε:
Nick έγραψε:
Θα μείνω στη φράση σου "ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί" γιατί ΕΣΥ έχεις τη θέληση να κάνεις κινησιοθεραπεία, φυσικοθεραπεία: Αυτό είναι Η πολυτέλεια, H ανακούφιση, δε χρειάζεται θέληση, τουλάχιστον εκεί που βρήκα εγώ, σ'αυτό είμαι τυχερή!

Αποπειράθηκες να κάνεις και ψυχοθεραπεία απ΄ότι κατάλαβα αλλά έπεσες σε ψυχασθενή γιατρό, είναι γνωστό ότι οι γιατροί πολύ συχνά διαλέγουν ειδικότητα με βάση προσωπικά τους προβλήματα: Σαφώωως, έχουμε εδώ και το ...φωτεινό (σκοτεινό, μαλλον) παράδειγμα... :twisted: ΕΓΩ, καθόλου δεν αποπειράθηκα, μου επέβαλλαν μια άσχετη στο νοσοκομείο την πρώτη (ομολογουμένως φριχτά επίπονη) νύχτα της ανακοίνωσης της διάγνωσης: :cry: : Επειδή δεν την άντεξα, μου έστειλαν μιά άλλη, ως αντικατάσταση των σπασμολυτικών που δε μου έδωσαν ποτέ. Μετά την τρίτη συνεδρία, ακύρωσα την τέταρτη, γιατί ζητούσα πληροφορίες για τη σκπ και δε μου έδινε, και οι "παραισθησίες" (τότε, νόμιζα ότι ο όρος αφορούσε στο μούδιασμα, ενώ επρόκειτο για σπαστικές παραπαρέσεις και άλλες δυστονίες που δεν έλεγαν να φύγουν [νόμιζα, η χαζή ότι η κορτιζόνη ήταν ένα είδος αντιβίωσης :evil: ] ). Τώρα κατάλαβα πιά ότι δεν έφταιγε αυτή, αλλά καλά να πάθει, άς έλεγε στο Μουσολίνι να μου δώσει σπασμολυτικά και να μου εξηγήσει πέντε πράματα...
Αποτέλεσμα:(Θα ήταν για γέλια, άν δεν ήταν τόσο επίπονο): "Η Κυρια Κασσάνδρα δε με θέλει :cry: :cry: :cry: !!!" "Πως δε σε θέλω, χρυσή μου γυναίκα, αλλά κάνε κάτι, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, επί τέλους, για αυτούς τους σπασμούς, ΠΟΝΑΩ!"
Δέκα χρόνια αργότερα, ο ίδιος μ...ς τύπος αρνήθηκε να μου γνωματεύσει ότι επρόκειτο για παραπαρέσεις... έχει γίνει και επίκουρος καθηγητής που ειδικέυεται στα... Αλζχάϊμερ... και νοοτροπία δεν έχει αλλάξει εις το τίποτε. Φτού, καταστροφή για τους όποιους πάσχοντες...


ΕΣΥ θέλεις να βλέπεις και να αντιμετωπίζεις την αλήθεια κατάματα και δεν σου αρέσουν οι στρουθοκαμηλισμοί, Πωωως, θέλω, θέλω, το άν το κάνω πάντα είναι άλλο θέμα... Και δεν είναι τοσο που δε μου αρέουν οι στρουθοκαμηλισμοί, διότι μ'αρέσουν μεν (σε ποιόν δεν αρέσει η ησυχία του;) τις επιπτώσεις τους φοβάμαι δε, τόσο, που κοιτάω να τις αποκλείσω :? Μη νομίζεις, είναι πολύ σχετικό για τον καθένα μας, και ασφαλώς όχι πάντα επιτυχές... :(

ΕΣΥ πολεμάς: Αυτό κι άν ΔΕΝ είναι θέμα προσωπικής επιλογής...

ΕΣΥ μπορείς να διακρίνεις τις επικίνδυνες αναξιόπιστες ελπίδες: Μακάρι! Όμως αυτό συμβαίνει επειδή ΕΓΩ, μολονότι το έστιγκτό μου μου έλεγε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, έδωσα πίστη σε στοιχεία αναξιόπιστα, πολύ πιό συχνά απ' όσο θα έπρεπε... ΔΕΝ ΤΙΣ ΔΙΑΚΡΙΝΩ, ΔΗΛΑΔΗ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΦOY ΤΙΣ ΕΧΩ ΠΛΕΟΝ ΥΠΟΣΤΕΙ!!! Νευρολογικά στοιχεία βρήκα, πολύ αργότερα, όπως θα μπορούσε να τα βρεί ο οποιοσδήποτε ΜΗ γιατρός, από τα διάφορα εξειδικευμένα σάιτ και, φυσικά, από το pubmed :P ...
Γι αυτό και κατάντησα Κασσάνδρα, τι Κασσάνδρα θα ήμουνα άν δεν έβλεπα τους όποιους κινδύνους του Ζαμπόνι κι άν δεν ειδοποιούσα (αν όχι τους Τρώες, τουλάχιστον τους σκληρυντικούς) για τους όποιους Δούριους Ιππους; αν δεν προσπαθούσα, τουλάχιστον; Εξ άλλου, κάπου βαθειά, πολύ θα ήθελα (όπως όλοι μας) να πιστεύω τα καλύτερα, ότι ο Ζαμπονι θα μας κάνει καλά με μια επέμβαση, ότι οι "ειδικοί" θα μας "απλοχέριζαν" πληροφορίες ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ, και άλλα xρήσιμα, ότι θα είχαμε έν θάρος μαζύ τους... Δυστυχώς, τα στοιχεια των περιοδικών όπως αυτά του pubmed, έχουν τη φριχτή τάση να είναι πεισματάρικα, μας αποδεικνύουν ότι κάτι τέτοιο ΔΕΝ ισχύει... :evil: :cry:


ΕΣΥ δεν συνηθίζεις τις καταθλίψεις. Χαίρομαι για σένα, είσαι δυνατός χαρακτήρας, έχεις κερδίσει τον μισό πόλεμο.Αααχ, μή νομίζεις, μόνο επειδή κάπου μάζεψα την πανοπλία του Δον Κιχώτη... Θυμάσαι πως τέλειωσε κι αυτός... :cry: Κι επί τέλους, και ο Μέγας Ναπολέων είχε κερδίσει το "μισό πόλεμο" μέχρι τη μάχη του Βατερλώ...

Δυστυχώς, δεν είναι όλοι έτσι, αυτό σου λέω. Μερικοί βυθίζονται στο πρόβλημα και δεν βλέπουν την επιφάνεια με κανέναν τρόπο. Δεν προσπαθούν να την δουν. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει.Κανένας μας δεν είναι... Δυστυχώς είναι μια κατάσταση ανάγκης, μια διαρκής μάχη, πολυμέτωπη, που πρέπει να κερδίζεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, και αυτό απο τον καθένα μας χωριστά, ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΎΜΕ

I rest my case. We all wish that case were closed, permanently
Μετάφραση:
Δικηγόρος:
Καταθέτω το φάκελο. Πρόεδρος: Όλοι θα θέλαμε να κλείσει αυτή την υπόθεση, μόνιμα... :(

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Πέμ Μαρ 25, 2010 12:34 am
από stratis
φιλε μια δυο μερες πριν παρε τηλ την εταιρια:210 9001 600,και θα σου στειλει η εταιρεια δωρεαν βεβαια,σιγα μην το πληρωσουμε κιολας!!! εγω με το COPAXON εδω και 2,5 χρονια μια χαρα τα παω,τερμα οι παρενεργιες!!

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Απρ 03, 2010 2:24 pm
από aliCaki
καλησπερα και χρονια πολλα! ειμαι νεο μελος! 20 ετων και απο μικρη στα δυσκολα! χαχα! copaxone και ξερο ψωμι!
θα ηθελα να ρωτησω κατι, εχω συνταγογραφημενα τα φαρμακα απο το γιατρο μου εδω στην αθηνα αλλα προκειται να ταξιδεψω την τριτη στη θεσσαλονικη και θα επιστρεψω την κυριακη! δυστυχως απο απερισκεψια εχω μεινει με 4 συριγγες πραγμα που σημαινει οτι δεν ειμαι καλυμμενη για το διαστημα που θα λειπω. γνωριζει κανεις αν μπορω να παρω τα φαρμακα απο τη Θεσσαλονικη καθως και απο που μπορω να τα προμηθευτω?

Ευχαριστω εκ των προτερων και παλι χρονια πολλα σε ολους, καλη ανασταση!

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Απρ 03, 2010 7:18 pm
από LL--MM
Ομολογώ ότι η ερώτηση είναι δύσκολη :o Εν πασει περιπτώσει, αφου είναι νοσοκομειακό είδος, κοίταξε άν μπορείς να το βρείς αν εφημερεύει το νοσοκομείο από το οποίο προμηθεύεσαι κανονικά, πρωΐ-πρωΐ της Τρίτης... Αν μπορείς να το παρεις ΚΑΙ από φαρμακεία, τόσο το καλύτερο! Πάντως, αν μπορείς να τα πάρεις απο την αθήνα καλύτερα, δε σου είχαν πει από το ταμείο σου τι να κάνεις;;; Στην Ελλάδα είμαστε, αχ! :x

Και καλή Ανάσταση, από πάσης απόψεως :D

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Απρ 04, 2010 9:36 pm
από maestro
θα μπορουσες να παρεις και στη γραμμη βοηθειας για το copaxone!!!
800 111 5460 νομιζω!!!
http://www.healthview.gr/?q=%CE%B5%CF%8 ... F%84%CE%AC

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Απρ 16, 2010 7:49 pm
από aliCaki
Καλησπερα! ευχαριστω πολυ! ευτυχως καταφερα και πηγα τριτη πρωι πρωι στο κεντρικο φαρμακειο του ικα και τα πηρα τα φαρμακα! παντως η αληθεια ειναι οτι γυρω απο αυτο το θεμα δεν υπαρχει καποια ενημερωση και για να πω και του στραβου το δικιο δε μου εκοψε να παρω στην εταιρια να ρωτησω! αφου ρυθμιστηκε παντως ολα καλα. θα φροντισω την επομενη φορα να ειμαι πιο προνοητικη! σε καθε περιπτωση σας ευχαριστω πααααααααααααρα πολυυυ!!

Re: COPAXONE

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Πέμ Απρ 22, 2010 6:21 pm
από passenger
Γεια σας… μετά από 6-7 χρονάκια στο Αβονεξ, η Γιατρό μου με βάζει στο κοπαξον. Το Έβανε δεν με κάλυπτε πια γιατί από ότι μου είπε, ο οργανισμός μου έκανε αντισώματα σε αυτό όποτε…
Τέλος πάντων ελπίζω να τα πάω εξίσου καλά και με αυτό , γιατί με το Αβονεξ έκανα περίπου 4 χρόνια χωρίς υποτροπή. Τον τελευταίο χρόνο όμως χάλια. Λοιπόν διάβασα καλά όλο το ποστ με το κοπακσον και έμαθα διάφορα πράγματα που θα με βοηθήσουν πιστεύω. Μια ερωτησουλα μόνο έχω και αν κάποιος ξέρει ας μου απαντήσει. Με το κοπαξον μπορείς να πιεις αλκοόλ? Γιατί αν είναι καθημερινό όπως μου είπε ότι θα είναι μετά από 2 μήνες, τι θα γίνει? Δεν θα μπορούμε να πιούμε τίποτα? Και κάτι άλλο. Ποιες είναι οι καλύτερες Ώρες να το κάνει κανείς? Μεσημεράκι μετά την δουλεία δεν γίνεται? Ώστε να μην αγχώνεσαι το βραδύ αν έχεις να πας κάπου?