Σελίδα 4 από 7

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Αύγ 28, 2010 1:34 am
από Θεόφιλος
Μαρία έγραψε:Γειά σου Θεόφιλε! Και μενα το βασικό σύμπτωμα είναι οι ίλιγγοι΄και πραγματικά δεν υποφερεται! Κάποια στιγμή που το έψαξα και γω με ΩΡΛ μπας και δεν ηταν απο την ΠΣ, μου είπαν ότι τα συμπτώματα μοίαζουν με το λαβύρινθο αλλά δεν είναι.Μου είχαν δώσει και κατι φάρμακα τα οποία βέβαια δεν μου έκαναν τίποτα και αυτό ήταν άλλη μια απόδειξη ότι δεν είναι λαβύρινθος. Εσύ με τα φάρμακα είδες βελτίωση;
Αγαπητή Μαρία, Καλησπέρα!

Διαπίστωσα ότι με τα φάρμακα για το λαβύρινθο είχα κάποια βελτίωση αλλά όχι πλήρης εξαφάνιση των συμπτωμάτων. Εγώ αυτό που είπα στον νευρολόγο μου, είναι ότι είναι το χειρότερο αίσθημα! Αποτέλεσμα αντικαταθλιπτικά! Φυσικά και δεν θα τα πάρω, αλλά γιατί να είναι όλα ψυχολογικά! Τες.πα., τώρα είμαι καλά και ο Θεός βοηθός! Ελπίζω να συμβαίνει για όλους το ίδιο!

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Αύγ 28, 2010 10:09 am
από LL--MM
Biskoto10 έγραψε:
litsa έγραψε: σν δεν υπήρχαν αυτά τα ταμπού με τους ψυχολογους
Εχεις δικιο, οσο υπαρχουν αμορφωτοι που οταν ακουνε για ψυχολογο νομιζουν ψυχιατρος τοτε θα υπαρχει ακομα αυτο το ταμπου.
Φανταστειτε να ακουσουνε και για την ΣΚΠ! :-D
Δυστυχώς, δε βλέπω διαφορά μεταξύ της ψυχολόγου που απεφάνθη! "ΠΡΕΠΕΙ να αποδεχτείτε στη σκπ, δε θα φύγει!" και την ψυχίατρο που αναφώνησε με έκπληξη σχεδόν: "Γιατί δε θέλετε ν'αυτοκτονήσετε τώρα που τελείωσε η ζωή σας;" Τι σόι "μορφωμένα άτομα" ξεφουρνίζουν τέτοιες μ... Θα μου την εξηγήσει κάποιος;
:obscene-hanged: Το ταμπου αφορά τέτοιες συμπεριφορές, στους τίτλους θα σταματήσουμε;

http://www.food.com/recipe/southern-but ... o?aid=9472
http://www.dreamstime.com/royalty-free- ... mage257527

Αλλά δεν κατάφερα να βρω φωτογραφίες με το πορτραίτο του ανωτέρω φίλου μας που να φαίνονται άμεσα...

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Αύγ 28, 2010 11:33 pm
από Neutralis
"ΠΡΕΠΕΙ να αποδεχτείτε στη σκπ, δε θα φύγει!"
Αν είχαμε αποδεχτεί ότι ο κεραυνός είναι η αντίδραση του Δία στα κεφάλια μας, ελάχιστα θα είχαμε προχωρήσει ως Sapiens και θα ήμαστε ακόμη στις σπηλιές, να παίζουμε με μπάλες από δέρμα βούβαλου και όχι με τα μπαλονάκια του Ζαμπόνι.

Ευτυχώς λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι που δεν ησυχάζουν, αν δε βρουν την αλήθεια.

Θυμάμαι τη ρήση του Έρμαν Έσσε: να ανησυχείς όταν η μάζα σε αγαπά - γιατί η μάζα σπανίως ξέρει τί κάνει.

Το πλέον υγιές πράγμα στο άκουσμα μίας ασθένειας είναι να κλάψεις, να τα βάψεις μαύρα και να απελπιστείς κιόλας. Σώνει και καλά να είμαστε χαρούμενοι; Γιατί θεωρείται παθολογική μία στάση λιγότερο αισιόδοξη, ακόμη και απαισιόδοξη, απέναντι στην σκλήρυνση;

Έχεις ίλιγγο, σου λένε είναι ψυχολογικό. Έχεις ακράτεια, σου λένε τη φαντάζεσαι. Σε πιάνει τρέμουλο, σου θυμίζουν μια θειά από το χωριό που είχε το ίδιο και δεν ήταν τίποτα. Μα τί γίνεται; Στην πλέον σωματική ασθένεια, όλα είναι ψυχολογικά ή της φαντασίας σου;

Όχι. Απλά οι υγιείς, και οι αφελείς, δε μπορούν να μπουν στη θέση σου. Ούτε ολόκληρος ο σύλλογος των νευρολόγων-ψυχολόγων μπορεί να αποφανθεί τί είναι αυτό που σε κάνει να τα βλέπεις μαύρα - το βαρύ μέταλλο που λέγεται σίδηρος. Αντίθετα σε χρεώνουν με ενοχές και για την κατάθλιψη. Ενώ ούτε για αυτή πολυευθύνεσαι όσο συσσωρεύεις σίδηρο.

Ώρες ώρες νομίζω ζούμε στο Μάτριξ. Δώστε μου το μπλε χάπι να τελειώνουμε.

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Αύγ 28, 2010 11:46 pm
από litsa
εγω το χαπι το θελω ...θαλασσι με πορτοκαλί πουά!!

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Αύγ 29, 2010 1:03 am
από LL--MM
sou έγραψε:
LL--MM έγραψε:ΠΡΕΠΕΙ να αποδεχτείτε στη σκπ, δε θα φύγει!
Και εδώ μπαίνει ο Wittgenstein με το σαρδόνιο χαμόγελό του να κάνει μια απλή ερώτηση: "Τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε "αποδεχτείτε";"
Αh, soooo! Eδώ, εννοουν αυτοί να αποδεχτούμε όχι μονο την απώλεια ανάκλησης λέξεων, την κούραση, την ασταθεια, τη σπαστικότητα, την παραπαρεση κλπ κλπ αλλά και τη δική τους απόφαση να μη μας δώσουν ένα (λειτουργικο, μονο) χεράκι βοηθείας, ώστε να περιορίζονται τα συμπτώματα αυτά, αλλά τα διογκώνουν, για να μας πετάνε με τους αναπήρους*!

Και ο "παππούλης μου" ο Χάνς Κ., (να μη λέμε ονόματα δημόσια τώρα, εξ άλλου είναι αναγνωρίσιμος από τους γνώστες) που ήταν εντελώς αμοράλ στα νιατα του, στην περίπτωση αυτή δε θα ήθελε να κάνει τίποτα... :cry: :cry: :cry: μετά το μετάνιωσε, αλλά ήταν αργά...

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

*Ο όρος χρησιμοποιείται με την ένοια που του δινουν αυτοί... Και τό όνομα του παππού μου δεν το δίνω παρά με ΠΜ...

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Αύγ 29, 2010 2:19 am
από Biskoto10
LL--MM έγραψε: Τι σόι "μορφωμένα άτομα" ξεφουρνίζουν τέτοιες μ... Θα μου την εξηγήσει κάποιος; .
Βασικα εχω παψει εδω και καιρο να μετραω την μορφωση με βαση τι λενε τα χαρτια οπου εχει ο καθενας .

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Αύγ 29, 2010 2:48 am
από LL--MM
Εικόνα
Touché!!! Είσαι, ασφαλώς, αστέρι που το κατάλαβες:

Επόμενη ερώτηση: Μια που περιμένουμε από δαύτους τους αμμόρφωτους να μας κάνουν τα χαρτιά μας και να μας συνταγογραφήσουν τα φάρμακα που (υποτίθεται ότι μας κρατάν ακόμα όρθιους ή περίπου), υπάρχει άλλος τροπος να γλιτώσουμε;

Μετά πολλών προσπαθειών βρήκα αυτό σου το πορτραίτο στο google, άν προτιμάς άλλο μου λές...

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Αύγ 29, 2010 10:41 am
από litsa
και όμως η αποδοχή ειναι μεγάλο πραγμα ...!!
:greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow:΄

και επιμένω:

εγω το χαπι το θελω ...θαλασσι με πορτοκαλί πουά!! :eusa-dance:

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Αύγ 29, 2010 12:24 pm
από Neutralis
Αν κάνεις μία σημασιολογική ανάλυση της παρακάτω πρότασης, θα δεις ότι δε βγάζει νόημα.

"Πρέπει να αποδεχτείτε τη σκπ" (λέει ο γιατρός).

α. Πρέπει = υπάρχει επιτακτική ανάγκη και απρόσωπη, όπως το ρήμα
β. Αποδεχτείτε = αναγνωρίσετε ως αναγκαία και αληθινή
γ. Σκπ = ασθένεια αυτοάνοση, απομυελινωτική, ασαφούς αιτίας και πρόγνωσης (πάντα κατά τον γιατρό), με κακή συνήθως κατάληξη.

Στο σύνολο των παραπάνω, λοιπόν, το νόημα που προκύπτει είναι πως υπάρχει μία απρόσωπη και επιτακτική (?) ανάγκη να αναγνωρίσει ο ασθενής ως αναγκαία (?) και αληθινή μία ασθένεια που ο γιατρός την λέει αυτοάνοση (?) και απομυελινωτική, αλλά δεν ξέρει πώς προκαλείται (?) και πώς θεραπεύεται (?).

Ε όχι και να αποδεχτούμε αυτό το μη νόημα!

Αντικαταστήστε μου την παραπάνω πρόταση με μία που βγάζει νόημα, και ας έχει μέσα την πολλαπλή σκλήρυνση ως αντικείμενο, και αναγκαστικά θα την αποδεχτώ - όπως αποδεχόμαστε το έλκος ή την τριχόπτωση, που ξέρουμε τί είναι. Η λογική, ως επιστήμη, αρθρώνει και αποδέχεται το νόημα. Οπότε, προσοχή τί γράφουμε και τί λέμε. Υπάρχει πάντα το κείμενο και το υπερκείμενο.

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Αύγ 29, 2010 12:27 pm
από litsa
Neutralis έγραψε:Αν κάνεις μία σημασιολογική ανάλυση της παρακάτω πρότασης, θα δεις ότι δε βγάζει νόημα.

"Πρέπει να αποδεχτείτε τη σκπ" (λέει ο γιατρός).

α. Πρέπει = υπάρχει επιτακτική ανάγκη και απρόσωπη, όπως το ρήμα
β. Αποδεχτείτε = αναγνωρίσετε ως αναγκαία και αληθινή
γ. Σκπ = ασθένεια αυτοάνοση, απομυελινωτική, ασαφούς αιτίας και πρόγνωσης (πάντα κατά τον γιατρό), με κακή συνήθως κατάληξη.

Στο σύνολο των παραπάνω, λοιπόν, το νόημα που προκύπτει είναι πως υπάρχει μία απρόσωπη και επιτακτική (?) ανάγκη να αναγωρίσει ο ασθενής ως αναγκαία (?) και αληθινή μία ασθένεια που ο γιατρός την λέει αυτοάνοση (?) και απομυελινωτική, αλλά δεν ξέρει πώς προκαλείται (?) και πώς θεραπεύεται (?).

Ε όχι και να αποδεχτούμε αυτό το μη νόημα!

Αντικαταστήστε μου την παραπάνω πρόταση με μία που βγάζει νόημα, και ας έχει μέσα την πολλαπλή σκλήρυνση ως αντικείμενο, και αναγκαστικά θα την αποδεχτώ - όπως αποδεχόμαστε το έλκος ή την τριχόπτωση, που ξέρουμε τί είναι. Η λογική, ως επιστήμη, αρθρώνει και αποδέχεται το νόημα. Οπότε, προσοχή τί γράφουμε και τί λέμε. Υπάρχει πάντα το κείμενο και το υπερκείμενο.
:scared-shocked: :scared-shocked: :scared-shocked: :scared-shocked: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :greetings-waveyellow: :scared-eek: :scared-eek: :scared-eek: :scared-eek: :scared-eek: :character-oldtimer: