Μάθαμε πολλά το 2010.
Κάποιοι ότι έχουμε την κυρά 10 χρόνια και δε το καταλάβαμε, κάποιοι ότι το κατάλαβαν ότι κάτι έτρεχε αλλά τους τρέχαν σε ψυχολόγους κλπ κλπ.
Μάθαμε ότι όντως υπάρχει η χενφα σαν ασθένεια.
Μάθαμε επίσης ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών με σκπ έχουν και χενφα.
Αυτό που καταλάβαμε πολλοί είναι ότι τα φάρμακα μάλλον χειρότερα μας κάνουν.
Αυτό που καταλάβαμε πολλοί είναι ότι οι γιατροί γνωρίζουν απειροελάχιστα για την ασθένεια.
Αυτό που δεν καταλάβαμε πολλοί είναι:
1) Γιατί οι νευρολόγοι είναι τόσο ενάντιοι με την χένφα?
2) Γιατί οι νευρολόγοι δεν δέχονται καν την ύπαρξή της?
3) Γιατί το κράτος ξοδεύει ένα σωρό λεφτά για τα φάρμακά μας, για την περίθαλψή μας, για τις αναλύσεις μας, τις μαγνητικές μας, ενώ αρνείται πεισματικά να μας δικαιολογήσει ένα απλό υπέρηχο και μετά μία απλή επέμβαση η οποία κρύβει ίσως λιγότερους κινδύνους από μία οσφυονωτιαία παρακέντηση, που σχεδόν όλοι οι νευρολόγοι την θεωρούν απαραίτητη.
4) Γιατί κανένας νευρολόγος δε μπορεί να μας δώσει πειστικές και αποδεδειγμένες απαντήσεις σχετικά με τη θεωρία περί αυτοάνοσου νοσήματος, την τυφλή εμπιστοσύνη τους στην ανεύρεση καινούριων εστιών (λες και αυτές παίζουν ρόλο στην αναπηρία), γιατί δε λένε εδώ και 130 χρόνια να κοιτάξουν λίγο πέραν των παρωπίδων τους?
Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα μας απαντηθούν τα ερωτήματα.
Ας ευχηθούμε να μας ξεχάσει η κυρά μέχρι να βρούμε μία κάποια πιο βιώσιμη λύση.
Ας ευχηθούμε να αντέξουμε τις αναμονές, τις οικονομικές στενότητες που έχουμε λόγω της ασθένειας, τις οικονομικές στενότητες που δε μας επιτρέπουν να εφαρμόσουμε αφού εμείς βγάλαμε τις παρωπίδες, μιας και η χένφα είναι μία αρκετά ακριβή προσέγγιση.
Εύχομαι προσωπικά όλοι να είμαστε καλύτερα και σύντομα να μπορούμε να λέμε ότι είμαστε καλύτερα από χτες.
Πάγκαλε, έχε χάρη που ο διάολος δεν είναι τόσο δυνατός να σε πάρει και να σε σηκώσει!!!