Καλησπέρα σας, είμαι ο Γιώργος 34 ετών και πρόσφατα διαγνωσμένος με ΣΚΠ.
Τον Μάιο ξεκίνησε, εντάθηκε και έμεινε στο σύμπτωμα της διπλωπίας, μέχρι που νοσηλεύτηκα στο Παπαγεωργίου για 5ήμερη κορτιζόνη. Εκεί έκανα τις γνωστές σε όλους εξετάσεις, με την παρακέντηση να σφραγίζει το πόρισμα προσφάτως.
Καταρχάς, το φόρουμ είναι ό,τι πιο αισιόδοξο και αληθινό συνάντησα τον τελευταίο 1,5 μήνα, καθώς από την αρχή είχε ακουστεί η ΣΚΠ για την περίπτωση μου και είχα βλακωδώς βουτήξει στην ανεξέλεγκτη πληροφορία του διαδίκτυου. Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος..
Από χθες κάθομαι και διαβάζω εδώ διάφορα θέματα με τον πανικό του πρωτάρη, οπότε θα μου επιτρέψετε κάποιες γενικές παρατηρήσεις/ερωτήσεις.
Όπως κατάλαβα από την γιατρό, όχι ευθέως φυσικά, αλλά και από δω μέσα, η γνώση τους γύρω από την ΣΚΠ είναι αρκετά ελλιπής. Όπως είναι βέβαια και πάρα πολλά άλλα πράγματα στην δυτική επιστήμη και ιατρική. Οπότε αυτό σαν γεγονός, βλέποντας και τα σχόλια σας, εξατομικεύει πάρα πολύ, όχι μόνο την αγωγή, αλλά κυρίως και τις αποφάσεις που παίρνει κανείς για τον ίδιο του τον εαυτό. Πράγμα που φαντάζομαι πως προκαλεί ένα άγχος, διότι είμαι ακριβώς στην αρχή και δεν ξέρω ποιον δρόμο να ακολουθήσω. Επίσης κατάλαβα πως αρχίζει ένας αγώνας αντοχής ψάχνοντας τον γιατρό που θα σου κάνει κλικ, επίσης εξουθενωτικό. Είναι νωρίς θα μου πείτε να μιλάω για αυτά και θα έχετε απόλυτο δίκιο. Απλά θέλω να ξεκινήσω με τα σωστά βήματα και ας είναι προς το άγνωστο.
Μου πρότεινε αγωγή πρώτης γραμμής με ιντερφερόνες (Avonex) και είμαι σκεπτικός για το ξεκίνημα. Η ερώτηση μου λοιπόν για αρχή είναι, ξεκινάς την αγωγή κάνοντας μια υποστηρικτική διατροφή και ζωή; Δίνεις χρόνο να τσεκάρεις τις παρενέργειες των φαρμάκων και κρίνεις μετά; Αν είσαι και λίγο καχύποπτος με την δυτικότροπη φαρμακο-ζωή γενικότερα τι άλλο μπορείς να κάνεις;
Παιδιά να συγχωρέσετε το πιθανό χάος των ερωτήσεων, ξέρετε πως είναι να είσαι νέος στην συνθήκη αυτή..
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, ξανα λέω είστε ο,τι πιο υποστηρικτικό μπορεί να συναντήσει κάποιος ασθενής με ΣΚΠ, για ευνόητους λόγους. Εύχομαι ειλικρινά καλή δύναμη σε όλους και όλες.
Τον Μάιο ξεκίνησε, εντάθηκε και έμεινε στο σύμπτωμα της διπλωπίας, μέχρι που νοσηλεύτηκα στο Παπαγεωργίου για 5ήμερη κορτιζόνη. Εκεί έκανα τις γνωστές σε όλους εξετάσεις, με την παρακέντηση να σφραγίζει το πόρισμα προσφάτως.
Καταρχάς, το φόρουμ είναι ό,τι πιο αισιόδοξο και αληθινό συνάντησα τον τελευταίο 1,5 μήνα, καθώς από την αρχή είχε ακουστεί η ΣΚΠ για την περίπτωση μου και είχα βλακωδώς βουτήξει στην ανεξέλεγκτη πληροφορία του διαδίκτυου. Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος..
Από χθες κάθομαι και διαβάζω εδώ διάφορα θέματα με τον πανικό του πρωτάρη, οπότε θα μου επιτρέψετε κάποιες γενικές παρατηρήσεις/ερωτήσεις.
Όπως κατάλαβα από την γιατρό, όχι ευθέως φυσικά, αλλά και από δω μέσα, η γνώση τους γύρω από την ΣΚΠ είναι αρκετά ελλιπής. Όπως είναι βέβαια και πάρα πολλά άλλα πράγματα στην δυτική επιστήμη και ιατρική. Οπότε αυτό σαν γεγονός, βλέποντας και τα σχόλια σας, εξατομικεύει πάρα πολύ, όχι μόνο την αγωγή, αλλά κυρίως και τις αποφάσεις που παίρνει κανείς για τον ίδιο του τον εαυτό. Πράγμα που φαντάζομαι πως προκαλεί ένα άγχος, διότι είμαι ακριβώς στην αρχή και δεν ξέρω ποιον δρόμο να ακολουθήσω. Επίσης κατάλαβα πως αρχίζει ένας αγώνας αντοχής ψάχνοντας τον γιατρό που θα σου κάνει κλικ, επίσης εξουθενωτικό. Είναι νωρίς θα μου πείτε να μιλάω για αυτά και θα έχετε απόλυτο δίκιο. Απλά θέλω να ξεκινήσω με τα σωστά βήματα και ας είναι προς το άγνωστο.
Μου πρότεινε αγωγή πρώτης γραμμής με ιντερφερόνες (Avonex) και είμαι σκεπτικός για το ξεκίνημα. Η ερώτηση μου λοιπόν για αρχή είναι, ξεκινάς την αγωγή κάνοντας μια υποστηρικτική διατροφή και ζωή; Δίνεις χρόνο να τσεκάρεις τις παρενέργειες των φαρμάκων και κρίνεις μετά; Αν είσαι και λίγο καχύποπτος με την δυτικότροπη φαρμακο-ζωή γενικότερα τι άλλο μπορείς να κάνεις;
Παιδιά να συγχωρέσετε το πιθανό χάος των ερωτήσεων, ξέρετε πως είναι να είσαι νέος στην συνθήκη αυτή..
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, ξανα λέω είστε ο,τι πιο υποστηρικτικό μπορεί να συναντήσει κάποιος ασθενής με ΣΚΠ, για ευνόητους λόγους. Εύχομαι ειλικρινά καλή δύναμη σε όλους και όλες.