Έχει αρχίζει και ξεθωριάζει το πώς ήταν να ήμουν στο κόσμο μου μια ζωή .Ότι μπορούσα να κάνω τα πάντα και ας μην έκανα τίποτα ,αυτή η ελεύθερια και η βαρεμάρα στο τώρα κάνω αυτό και αύριο ότι μου έρθει χωρίς άγχος και επιπτώσεις.
Τώρα ξεκινάει ο φόβος στο αν τύχη αυτό αν πάθω αυτό προσέχω δεν κάνω δεν μπορώ να κάνω ...ελπίδα ότι αν θα βγουν καλύτερα φαρμακα .Γενικοτερα μια κατάσταση ζωής που στην ηλικία μου απλά με τρελαίνει μου γεμίζει αμφιβολίες άγχος στενοχώρια ,αποθημενα και με βάζει στο περιθώριο.
Και ξανά από την αρχή την επόμενη μέρα που θα ξυπνήσω είναι συνεχής αγώνας ψυχολογικος και σωματικός ,στον οποίο τη μια μέρα θα είσαι μέτρια και θα προσπαθείς την άλλη θα είσαι χάλια .η καλή μας μέρα είναι η μέτρια προς χάλια μέρα ένος απλού καθημερινού ανθρώπου...
Όταν προσπαθώ να κάνω κάτι φυσιολογικό νιώθω περίεργα ότι κάπου στη γωνία κάτι με περιμένει και με σταματάει και αλλοτε μου το θυμίζει ότι πλέον έχω όρια ... γέλοια όρια ...
Ζω μια ζωή που δεν θέλω ...Ζω αλλαγές που δεν θέλω αναγκάζομαι να αλλάξω πράγματα που δεν θέλω και συνέχεια ακούω το εντάξει δεν πεθαίνεις κιόλας .
Το να πεθάνω δεν μου λέει κάτι όσο εγωιστικό και αν ακούγεται γιατί πολύ απλά αργοπεθαίνω μέσα μου από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτό ο εφιάλτης.
Και το μόνο μου αποκουμπι είναι η πίστη και η ελπίδα πως θα είμαι καλά και πως τα πράγματα εξελίσσονται .Δηλαδή ψεύτικες ελπίδες τις οποίες προσπαθώ να κρατάω αληθινές για να συνεχίσω.Διατροφες /Διαλογισμός/φάρμακα/παρά ιατρικά φάρμακα/ γυμναστική/χημειοθεραπείες / χενφα / ψυχοθεραπείες χίλιες δυο διαφορετικές ελπίδες που δεν είναι λύσεις είναι στάσεις για τη ζωή ενώ κάποτε ήμουν καλά είχα όνειρα ανεκπλήρωτα ,και τώρα το βουλωνω και είμαι στον αέρα .
Λεφτά /δουλειές /σχέσεις/ ταξίδια/ οικογένεια/ βόλτες / αγάπη/ έρωτας / αλκοόλ/ ξενύχτια / τρελές / να ζω μόνος / ....ζωή αυτά είναι που με βάζει στο περιθώριο η φίλη μας και πονάω μέσα μου γιατί κανείς δεν το αξίζει αυτό πόσο μάλλον εγώ δεν το αξίζω αυτό .Η σκλήρυνση δεν σ μαθαίνει να ζεις ..Σε αναγκάζει να κάνεις αλλαγές καλές γιατί οι κακές θα σε διαλύσουν στο πι και φι .Δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο σε κάνει ευάλωτο ανθρώπο με ψυχολογικά.Σε κάνει να φοβάσαι .Σε κάνει να νευριάζεις.Σε απογοήτευει .Σε σταματά .Σε αλλάζει και όχι προς το καλύτερο .
Ναι είμαστε μαχητές αλλά επειδή προσπαθούμε κάθε μέρα να επιβιώσουμε από μ@λ@κίες ... και άλλοι πολλοί παραπάνω από εμένα τον νέο συνπαθων .
Θα ήθελα να μάθω πως αντιμετωπίζεται εσείς τι ζωή ! Τις δουλειές τις σκοτουρες ,την αγάπη ,τις βόλτες .Ίσως μάθω πραγματα που να με βοηθήσουν. ευχαριστώ
Τώρα ξεκινάει ο φόβος στο αν τύχη αυτό αν πάθω αυτό προσέχω δεν κάνω δεν μπορώ να κάνω ...ελπίδα ότι αν θα βγουν καλύτερα φαρμακα .Γενικοτερα μια κατάσταση ζωής που στην ηλικία μου απλά με τρελαίνει μου γεμίζει αμφιβολίες άγχος στενοχώρια ,αποθημενα και με βάζει στο περιθώριο.
Και ξανά από την αρχή την επόμενη μέρα που θα ξυπνήσω είναι συνεχής αγώνας ψυχολογικος και σωματικός ,στον οποίο τη μια μέρα θα είσαι μέτρια και θα προσπαθείς την άλλη θα είσαι χάλια .η καλή μας μέρα είναι η μέτρια προς χάλια μέρα ένος απλού καθημερινού ανθρώπου...
Όταν προσπαθώ να κάνω κάτι φυσιολογικό νιώθω περίεργα ότι κάπου στη γωνία κάτι με περιμένει και με σταματάει και αλλοτε μου το θυμίζει ότι πλέον έχω όρια ... γέλοια όρια ...
Ζω μια ζωή που δεν θέλω ...Ζω αλλαγές που δεν θέλω αναγκάζομαι να αλλάξω πράγματα που δεν θέλω και συνέχεια ακούω το εντάξει δεν πεθαίνεις κιόλας .
Το να πεθάνω δεν μου λέει κάτι όσο εγωιστικό και αν ακούγεται γιατί πολύ απλά αργοπεθαίνω μέσα μου από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτό ο εφιάλτης.
Και το μόνο μου αποκουμπι είναι η πίστη και η ελπίδα πως θα είμαι καλά και πως τα πράγματα εξελίσσονται .Δηλαδή ψεύτικες ελπίδες τις οποίες προσπαθώ να κρατάω αληθινές για να συνεχίσω.Διατροφες /Διαλογισμός/φάρμακα/παρά ιατρικά φάρμακα/ γυμναστική/χημειοθεραπείες / χενφα / ψυχοθεραπείες χίλιες δυο διαφορετικές ελπίδες που δεν είναι λύσεις είναι στάσεις για τη ζωή ενώ κάποτε ήμουν καλά είχα όνειρα ανεκπλήρωτα ,και τώρα το βουλωνω και είμαι στον αέρα .
Λεφτά /δουλειές /σχέσεις/ ταξίδια/ οικογένεια/ βόλτες / αγάπη/ έρωτας / αλκοόλ/ ξενύχτια / τρελές / να ζω μόνος / ....ζωή αυτά είναι που με βάζει στο περιθώριο η φίλη μας και πονάω μέσα μου γιατί κανείς δεν το αξίζει αυτό πόσο μάλλον εγώ δεν το αξίζω αυτό .Η σκλήρυνση δεν σ μαθαίνει να ζεις ..Σε αναγκάζει να κάνεις αλλαγές καλές γιατί οι κακές θα σε διαλύσουν στο πι και φι .Δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο σε κάνει ευάλωτο ανθρώπο με ψυχολογικά.Σε κάνει να φοβάσαι .Σε κάνει να νευριάζεις.Σε απογοήτευει .Σε σταματά .Σε αλλάζει και όχι προς το καλύτερο .
Ναι είμαστε μαχητές αλλά επειδή προσπαθούμε κάθε μέρα να επιβιώσουμε από μ@λ@κίες ... και άλλοι πολλοί παραπάνω από εμένα τον νέο συνπαθων .
Θα ήθελα να μάθω πως αντιμετωπίζεται εσείς τι ζωή ! Τις δουλειές τις σκοτουρες ,την αγάπη ,τις βόλτες .Ίσως μάθω πραγματα που να με βοηθήσουν. ευχαριστώ