• Φωτιές του νου

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #132641  από Στάθης
 Πέμ Μαρ 05, 2020 2:52 pm
Πάντα εικονίζομαι τις φλεγμονές της πολλαπλής σκλήρυνσης σαν φωτιές που καίνε κομμάτι ενός δάσους. Μια δασική έκταση έχει πάντα την δύναμη της αναγέννησης, αν όμως η φωτιά συμβεί πολλαπλές φορές στο ίδιο κομμάτι του δάσους, χάνεται σιγά σιγά αυτή η δυνατότητα.

Σαν η σκανδάλη της φωτιάς, έχει πάντα γνώμονα π.χ. τα σκουπίδια, ένα πεταμένο τσιγάρο, έναν κεραυνό, έναν εμπρησμό κ.α. στην αντίθετη πλευρά πυρόσβεσης της φωτιάς, υπάρχει η κάθαρση, η πρόνοια, η προφύλαξη, η γαλήνη, ο καθαρός ουρανός.

Τι μου συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, οι φωτιές έχουν ηρεμήσει αρκετά, τα φάρμακα έχουν εξαλειφθεί, ο φόβος έχει μηδενιστεί, η απροβλεψία έχει μεταμορφωθεί σε σιγουριά. Παρακάτω, παραπέμπω κάποιοι τρόποι που παίζουν σημαντικό ρόλο κατά την εμπειρία μου στην τιθάσευση των φλεγμονών στην σκλήρυνση.


1. Προσπαθώ να παρατηρώ της σκέψεις μου. Κάνω συχνές προσπάθειες κατά την διάρκεια της μέρας και νύχτας (ειδικά πριν τον ύπνο) να παρατηρώ τι γίνεται στο μυαλό μου, χωρίς κρίση. Αφήνω τις σκέψεις να περνούν από το μυαλό μου χωρίς να τις ακολουθώ. Το ίδιο και με τα συναισθήματα που αναδύονται, είτε είναι θετικά είτε αρνητικά. Δεν πίστευα ποτέ ότι το κεφάλι μου είχε μέσα τόση πληροφορία άχρηστη, τόσες φοβικές σεναριακές ταινίες, τόσα πράγματα και άγχη. Με την παρατήρησή αυτών, σιγά σιγά μπορώ να βελτιώνω το τοπίο, επικεντρώνοντας περισσότερο στην αναπνοή μου και λιγότερο στην ταύτιση με της σκέψεις αυτές. Κάποτε έριχνα βενζίνη στην φωτιά, τώρα προσπαθώ να μην το κάνω.

2. Ξεκινάω την μέρα μου δραστήρια, νωρίς με καλές πρακτικές. Πίνω ένα ποτήρι νερό, παίρνω βαθιές αναπνοές, περπατάω λίγο, δροσίζω τα φυτά μου, κάνω διατάσεις, τεντώνομαι αφήνω λίγο τις πρώτες πινελιές τις καθημερινότητάς μου να είναι ιδιαίτερα συνειδητές, γαλήνιες. Η πραγματοποίηση αυτής της καθημερινής δέσμευσης μου το πρωί με έχει βοηθήσει να καλλιεργήσω μια πιο βιωματική σχέση με τον εαυτό μου (σαν να παγώνει για λίγο ο χρόνος) και αυτό μου μεταμορφώνει σιγά σιγά μια καλύτερη ποιότητα ημέρας και ζωής.

3. Κυνηγάω κάποιο χόμπυ με πάθος. Π.χ. είδα μεγάλο καλό στα πολύ δύσκολα της πάθησης κυνηγώντας το χόμπυ της φωτογραφίας. Μετά έπιασα την ποδηλασία. Μετά τον χορό. Κατανοώ την δύσκολη σωματική μας κατάσταση σε πολλές περιπτώσεις, αλλά δοξάζω την ζωή που έχει μύρια ενασχολήσεις για εμάς να αποκαλύψουμε. Αυτό το καιρό προσπαθώ να δαμάσω το χειμερινό κολύμπι. Άλλοι έχουν δει μεγάλη ευεργεσία από την γιόγκα, άλλοι από την βοτανολογία, άλλοι από την αστρολογία. Βρίσκοντας το χρόνο και προσπαθώντας να ακολουθήσουμε κάτι που μας ενεργοποιεί ψυχικά και δημιουργικά, λειτουργεί θαυμαστά προς την πυρόσβεση της νόσου. Και αυτό με τις κόκκινες γραμμές δεν ισχύει και τόσο όταν τείνουμε παράλληλα προς την αποτοξίνωση, αντιοξείδωση και κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

4. Αποδοχή της κατάστασής μας, ανάληψη της ευθύνης, αδιάκοπη εργασία γύρω από αυτήν. Μπορεί να μην μας αρέσει η νόσος της ΣΚΠ, μέχρι να μπορέσουμε να αλλάξουμε την κατάσταση (και όμως αλλάζει), η μόνη μας επιλογή είναι να την αντιμετωπίσουμε και να ασχοληθούμε με αυτήν, όχι με γνώμονα ότι φταίνε οι άλλοι (το σύνηθες), αλλά περισσότερο με την φιλοσοφία "μέσα μου δημιουργήθηκε, μέσα μου θα ιαθεί".

5. Βαθιές Αναπνοές. Μπορώ να γράψω χιλιάδες άρθρα για την αναπνοή και το πόσο με έχει βοηθήσει προς την καθημερινή θεραπεία. Ότι μας συμβαίνει, όλα καταλήγουν στην αναπνοή. Αν μου πιάσουν την μύτη, αν μου κλείσουν το στόμα, πόσο καιρός μου μένει στην ζωή. Πόσο νόημα έχει η σκλήρυνση, το άγχος, οι κρίσεις, τα λεφτά, το μίσος, ο φόβος. Αναπνέω βαθιά, χρήσιμες τεχνικές υπάρχουν εκατοντάδες, από τον Wim Hof των ρεκόρ, στις τεχνικές διαλογισμού του Osho, από το βιβλίο του Έκχαρτ Τόλε "Η Δύναμη του Τώρα", στο αλατοσπήλαιο τις γειτονιάς μου. Πρώτα έρχεται η αναπνοή μου, μετά έρχεται ο Στάθης και μετά όλα τα υπόλοιπα. Το οξυγόνο μεταφέρει το ίαμα μέσο της Καρδιάς μας, σε όλο το σώμα.


Οι περισσότεροι από εμάς τους πάσχοντες περνούμε την ζωή μας ψάχνοντας για το φάρμακο που θα μας σώσει. Αφηνόμαστε στην ελπίδα του γιατρού, όταν μέσα μας έχουμε δεκάδες εστίες πυρκαγιών από τον τρόπο που ταυτιζόμαστε με τις πύρινες σκέψεις μας, από την ασφυξία της αναπνοής μας, από το πόλεμο των συναισθημάτων μας.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να αναζητήσουμε την γαλήνη έξω από μας και να την αφομοιώσουμε μέσα μας την ίδια στιγμή. Πρέπει να δημιουργήσουμε χώρο σιωπής, γαλήνης μέσα μας για να ζήσουμε με νοητική ειρήνη και καλό είναι να ριζώσουμε στη ζωή υπό αυτό το πρίσμα. Μόνο τότε μπορούμε να είμαστε σε κατάσταση πυρόσβεσης, τιθάσευσης των πυρκαγιών. Εδώ είναι που μπορεί και μαλακώνει η σκληρότητα της σκλήρυνσης.


Εικόνα

Στάθης.
 #132677  από Nikos35
 Κυρ Μαρ 15, 2020 3:56 am
Πολύ ενθαρρυντικη η ανάρτηση σου Στάθη.

Άραγε να μπορεί ο νους να εξημερώσει το σωμα?
 #132678  από Στάθης
 Κυρ Μαρ 15, 2020 11:36 am
Nikos35 έγραψε: Κυρ Μαρ 15, 2020 3:56 am Πολύ ενθαρρυντικη η ανάρτηση σου Στάθη.

Άραγε να μπορεί ο νους να εξημερώσει το σωμα?
Μια καλύτερη προσέγγιση πιστεύω είναι η συνεργασία αυτών.

Δηλαδή πιστεύω ότι το σώμα εργαλείο μας δύναται σκεύος εξημέρωσης του νου με τις προαναφερθείσες πρακτικές και πολλές άλλες που ο καθένας μας βιώνει.
Ο νους σκεύος εμπειρίας, γνώσης και αυτογνωσίας δύναται να θέσει την κατεύθυνση, καθαρότητα και συνέπεια των πρακτικών.
Μαζί σε αρμονία, φέρουν την δύναμη της εξελίξεώς και θεραπείας μας, αρκεί η παρατήρηση των ελαττωμάτων τους και η διάθεση για ευθυγράμμιση με το βέλτιστον.
Το βέλτιστον φέρει η Συνείδηση (το Πνεύμα) με σκεύος την Καρδιά αποτύπωμά μας.

Εικόνα