Καλημερα σε ολη την ομαδα!!! Θα ηθελα τη γνωμη σας και την αποψη σας στο θεμα της κληρονομικότητας στη σκληρηνση!Ο αντρας μου διαγνώστηκε με σκλήρυνση πριν 8 μήνες έπειτα από μούδιασμα από τη μέση και κάτω στην ηλικία των 30... Τους τελευταίους 8 μήνες είναι μία χαρά και ακολουθούμε εναλλακτική θεραπεία με βιταμίνες στο γνωστό μεταβολομικο κέντρο στο Κολωνάκι προς το παρόν έχουμε μία άριστη πορεία... Σήμερα πήραμε γνωμάτευση σκληρύνσης και για τη μητέρα του έπειτα από εξετάσεις λόγω αστάθειας η οποία είναι 62 χρόνων... ακόμα δεν ξέρουμε πολλά όμως σκέφτομαι να επισκεφτούμε τον κύριο Κυ******** ώστε να εμποδίσει κάποια άλλη εξέλιξη λόγω της ηλικίας....Αυτό που με τρομάζει περισσότερο μιας και ο άντρας μου είναι τόσο θετικός άνθρωπος και τόσο δυνατός που μου έχει περάσει μέσα μου πως ποτέ δεν θα πάθει κάτι, είναι η κληρονομικότητα στα παιδιά μας...Εχει κάποιος παρόμοιες εμπειρίες; Ξέρει κάποιος κάτι παραπάνω να με βοηθήσει; συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, καλή δύναμη σε όλους με αγάπη και πίστη!
αντζελινα έγραψε: ↑Τρί Αύγ 20, 2019 11:12 am ........Εχει κάποιος παρόμοιες εμπειρίες; Ξέρει κάποιος κάτι παραπάνω να με βοηθήσει; συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, καλή δύναμη σε όλους με αγάπη και πίστη!Το θέμα κληρονομικότητας στην σκλήρυνση είναι ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο θέμα. Αν και δεν θεωρείται κληρονομική, υπάρχει ένα διαμοιρασμό γονιδίων στα μέλη μιας οικογένειας οπότε υπάρχει η έννοια της προδιάθεσης στα μέλη, αν και το ποσόστό κληρονομικότητας θεωρείται χαμηλό, υπάρχει. Η προδιάθεση μηδενίζεται πιστεύω με αρκετούς τρόπους, σαν η σκλήρυνση δημιουργείται και εμφανίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της από μία ηλικία (μετά την εφηβεία) και πάνω. Καλή ψυχολογία, καλή διατροφή και εντατική άσκηση, καμία νόσος δεν έχει θέση σε μια τέτοια ζωή.
Όσο για την πορεία του άντρα σας είναι ιδιαίτερα θετικό να ακους για άριστες πορείες κάτι ανάλογο υπάρχει σε αρκετούς συνασθενείς μας σε τέτοιες κατευθυντήριες γραμμές. Για τον γιατρό που αναφέρεστε για την μητέρα σας, η ποσότητα ασθενών που διαχειρίζεται είναι τόσο μεγάλη που ταλαιωρείται όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και η ιατρική φροντίδα των ασθενών (που είναι το σημαντικότερο).
Καλή δύναμη Αντζελίνα σε όλους σας!!!
