Ο πυρετός μου άλλαξε τα φώτα!

[fewtile]

Έχει προσέξει κανείς πως όταν κάνει υψηλό πυρετό, υπάρχει μεγάλη επιδείνωση στα συμπτώματα της νόσου; Παράδειγμα, σήμερα είμαι με 38.5 και δυσκολεύομαι να περπατήσω από το ένα πόδι... τρομακτικό. Όταν τον ρίχνω τον πυρετό με αντιπυρετικά βελτιώνεται το περπάτημα.
Μάλλον ίωση η οποία ακόμα δεν μου έχει περάσει και είμαι σε αναμένα κάρβουνα!
Κανείς με ανάλογη εμπειρία;

[kath]

Απο την προηγουμενη τεταρτη με ξεκινησε ιωση,πυρετος οχι ιδιαιτερα ψηλος,μεχρι 38,2 κ αυτο μονο μια μερα. Δεκατα ομως που απο χθες αρχιζουν να υποχωρουν.Ολες αυτες τις μερες ειδικα τη μερα του 38,το πρωι δεν μπορουσα να σηκωθω ειχα "μαγκωσει" να το πω και το αριστερο ποδι δυσκολια στην βαδιση.Πονος στα κοκκαλα σε ολο το σωμα. Οποτε αρρωσταινω ετσι ειναι οποτε κουραγιο κ περαστικα. Κι αν κανεις καποια θεραπεια πχ ενεσεις,εκεινες τις μερες παρε "αδεια"απ'τη σημαια

[Στάθης]

Όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία του σώματος για οποιονδήποτε λόγο (π.χ. ίωση, άσκηση, ζέστη ήλιος), τότε αυτό κάνει την μεταβίβαση των σημάτων του Κεντρικού Νευρικού συστήματος να διαρρέει από τις πλάκες-βλάβες τις μυελίνης ευκολότερα.



Καλή Ξεκούραση και γρήγορα περαστικά !!

[fewtile]

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά, αποτελείτε στήριγμα!
Άραγε το οτι κολλάμε ιώσεις να έχει να κάνει με αδύναμο ανοσοποιητικό; Πως μπορούμε να το δυναμώσουμε;

[fewtile]

Απο την προηγουμενη τεταρτη με ξεκινησε ιωση,πυρετος οχι ιδιαιτερα ψηλος,μεχρι 38,2 κ αυτο μονο μια μερα. Δεκατα ομως που απο χθες αρχιζουν να υποχωρουν.Ολες αυτες τις μερες ειδικα τη μερα του 38,το πρωι δεν μπορουσα να σηκωθω ειχα "μαγκωσει" να το πω και το αριστερο ποδι δυσκολια στην βαδιση.Πονος στα κοκκαλα σε ολο το σωμα. Οποτε αρρωσταινω ετσι ειναι οποτε κουραγιο κ περαστικα. Κι αν κανεις καποια θεραπεια πχ ενεσεις,εκεινες τις μερες παρε "αδεια"απ'τη σημαια

Χρειάστηκες αντιβίωση;

[fewtile]

Σήμερα μετά από 3 χρόνια έκανα πάλι αυτά τα δέκατα που πραγματικά μου αλλάζουν τα φώτα από άποψης κόπωσης και δυνατότητας μετακίνισης ακόμα και μέσα στο σπίτι.
Ο μεγάλος φόβος είναι ατυτός της μοναξιάς όταν συμβαίνουν τέτοια σκηνικά και η ανημποριά που τα συνοδεύει. Όταν είναι μόνος κανείς όλα αυτά τα βιώνει εις διπλούν. Ανναρωτιέμαι, τι κάνετε εσείς τόσο μέχρι να περάσει η ίωση, αλλά τι επιλέγετε σαν διατροψή εκείνες τις στιγμές. Είστε προετοιμασμένοι από πρίν και εάν ναι, πως;