Η Σκλήρυνση κατά πλάκας, πως σε κλάσματα του δευτερολέπτου γκρεμίζει ότι ξέραμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Τα υλικά αγαθά γίνονται άχρηστα, τα περήφανα αισθήματα γίνονται ταπεινά, η ματαιοδοξία συνθλίβεται κάτι από τον μανδύα της πάθησης, τα χρήματα αποκτούν τρομακτικό νόημα ένωσής με την υγεία. Η σκλήρυνση μεταλλάσσει τόσο βαθιά την καρδιά, που ξαφνικά γίνεσαι τόσο ευαίσθητος, που το ίδιο το κέντρο της ύπαρξης σου γίνεται το κέντρο του κυκλώνα.

Η Σκλήρυνση κατά πλάκας θα σου φέρει μια περίεργη ευαισθησία. Θα σου φέρει τη σπουδαία αίσθηση ότι κάτι ξέχασες και ήρθε η ώρα να το ανακτήσεις, να το προχωρήσεις και να το αναπτύξεις.

Οι μέρες έρχονται και φεύγουν, τα χρόνια έρχονται και φεύγουν, οι εποχές έρχονται και περνάνε, αλλά η αναμονή της θεραπείας μας, του φαρμάκου ίασής μας σαν μια μεγάλη σιωπή μέσα στο σκοτάδι.

Η ίαση (θεραπεία) της ΣΚΠ δεν είναι φάρμακο, τεχνική ή κάποια μυστική μέθοδος. Δεν είναι κάτι που μπορείς να μάθεις ή να πάρεις. Είναι μια ανάπτυξη. Ολόκληρη η Ζωή σου αναπτύσσεται μέσα από ολόκληρη την Ζωή σου. Η θεραπεία δεν είναι κάτι που μπορεί να προστεθεί σε εσένα έτσι όπως είσαι. Μπορεί να έρθει σε εσένα μέσα από την βασική μεταμόρφωση, μέσα από την μετάλλαξη. Είναι ένα άνθισμα, μια ανάπτυξη. Η ανάπτυξη συμβαίνει πάντοτε από μέσα μας. Δεν είναι κάτι που προστίθεται έξω από εμάς. Όπως ακριβώς δεν μπορεί να προστεθεί η αγάπη, αλλά αναπτύσσεται από σένα, από την δική σου ολότητα. Πρέπει να πας εσύ προς την Θεραπεία σου.

Στον δρόμο προς την Θεραπεία, θα δημιουργήσεις καινούργιες φιλίες, φιλίες με νόημα. Φιλίες με τα δέντρα, με τα πουλιά, με τα ζώα, με τα βουνά, με τα ποτάμια, με τους ωκεανούς , με τα αστέρια.

Η ευαισθησία μας προστάζει να αγγίξουμε τα ίδια μας τα βάθη, εκεί που βρίσκεται η αλήθεια και αγάπη, η μουσική και θεϊκότητα.  Εκεί όπου το Φως της ίασής μας ξεχύνεται για να μας αποφυλακίσει, μετακινώντας τους βράχους που εμποδίζουν το νερό να κυλήσει από την Πηγή της Ζωής.

∫ Στάθης