μην κανεις ετσι.... ετσι ειναι στην αρχη... σε καταλαβαινω απολυτα... ειδικα αν εισαι μονη στο σπιτι... αν εχεις κι αλλα παιδακια ειναι χειροτερο... ολα καλα θα παν... θα συνιθισεις... δεν μπορω να σου δωσω αλλιως δυναμη, θα τη βρεις μεσα σου. ολες οι μικρομανες, ετσι νιωθουν
. ειναι και η ορμονικη αλλαγη-ξανα. θα στανιαρεις-οπως λεν στα μερη μου. κοιτα το θαυματακι σου, την ωρα που κοιμαται, την ωρα που η φωνουλα του σου σπαει τα τυμπανα-και τα νευρα
- και σκεψου οτι εισαι ολος του ο κοσμος εσυ, αρα πρεπει να σταθεις ορθια. αλλωστε, επιλογη δικη σου ηταν! ορθια λοιπον για ολους σας. κι εγω καθε φορα -3 παιδια σε 4 χρονια
- στα προθυρα νευρικου κλονισμου
ημουν... και τωρα δηλαδη εκει βρισκομαι
αλλα όλα παλευονται. τα κοιταω την ωρα που κοιμουνται και... καταλαβαινεις σιγουρα τι νιωθω. 'αλλο αν θελω να τα
πολλες φορες τη μερα
. βρες χρονο και καποιον δικο σου και πηγαινε καμια βολτα, ακομα και να βολταρεις στη γειτονια μονη σου, ακομη και σουπερμαρκετ, σε βεβαιωνω, ειναι ακρως "νευροθεραπευτικο"... ολα να σου παν καλα. δεν ειναι αναγκη καθε ζορισμα να φερνει ωση!
υγ. ο καιρος ειναι τελειος για βολτες! οσο ειχα το πρωτο, το εβαζα στο μαρσιπο και... οργωνα τον τοπο στο περπατημα! και με το δευτερο, ενα στο καροτσι και το μωρο στο μαρσιπο, παλι το ιδιο... με το τριτο ζοριστηκα λιγο,-εκει
το μεγαλο ζορι... δεν ειχα τριτο χερι! αλλα ολα καλα πηγαν!