• ζαλαδες!!!!!!

  • Αγωγές ιντερφερόνης (Interferon beta-1a) όπως PLEGRIDY, AVONEX, REBIF, BETAFERON, EXTAVIA κτλ.
Αγωγές ιντερφερόνης (Interferon beta-1a) όπως PLEGRIDY, AVONEX, REBIF, BETAFERON, EXTAVIA κτλ.
 #42112  από kiriakidouchr
 Πέμ Οκτ 21, 2010 7:07 pm
Παιδια εμενα εν τελει ηταν καθαρα ψυχολογικο και οπως εχω αναφερει και σε αλλο topic αναγκαστικα να επισκευτω ψυχιατρο για να μου πει οτι περναγα ενα ειδος καταθλιψης :-(
Γιωτα μου τι αλλο να σου πω!
Κοιταξε το και απο αυτη τη πλευρα και πανω απο ολα βγαλτο λιγο απο το μυαλο σου και θα δεις οτι (χωρις παρεξηγηση) οτι ειναι ιδεα σου τελικα μαλλον!
Ευχομαι οτι καλυτερο γλυκεια μου και ολα θα πανε καλα!!! :happy-cheerleadersmileygirl:
 #42113  από Giota
 Πέμ Οκτ 21, 2010 7:41 pm
ΠΗΓΑ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ Κ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ Κ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ. ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ Κ ΒΕΛΤΙΩΣΗ Κ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΠΕΡΑΣΑ ΜΕ ΙΛΙΓΓΟ. ΤΥΧΑΙΟ? ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩΩΩΩΩ
 #42139  από Γιάννης
 Παρ Οκτ 22, 2010 10:51 am
Κορίτσια προσοχή με τα αντικαταθλιπτικά, αυτά τα φάρμακα πρέπει να τα βοηθήσεις για να σε βοηθήσουν, ρωτήστε αναλυτικά αυτόν που σας τα γράφει, ζαλίστε τον στις ερωτήσεις μέχρι να πάρετε απαντήσεις, η γνώμη μου είναι οτι μόνο οι ψυχοθεραπευτικές τεχνικές βοηθάνε. Προσπαθώ να είμαι πάντα προσεκτικός όταν συζητώ τέτοια θέματα, ίσως γιατί τους όρους ψυχολογία, ψυχοθεραπεία, τους θεωρούσα πάντα αδόκιμους (τι σημαίνει ψυχή;) για τεχνικές πρόκειται, που μπορεί όμως να είναι πολύ βοηθητικές έως και ευεργετικές.
Εχω ξαναγράψει παλαιότερα οτι, κατά τη γνώμη μου, το ενδεδειγμένο για την περίπτωσή μας είναι ψυχοθεραπευτικές ομάδες (αποκλειστικά πασχόντων) με ειδικό συντονιστή ο οποίος θα διασφαλίζει το (όσο το δυνατόν) καλύτερο αποτέλεσμα.
 #79976  από BRW
 Παρ Οκτ 26, 2012 12:49 pm
Καλησπερα,
εχω ΣΚΠ, εδω και 6 χρονια αλλα ολα καλα!Το θεμα είναι οτι εδω και περίπου έξι μήνες ιδιαίτερα πρωινές ώρες αλλα κάποιες φορες και αλλες ωρες νιωθω μια τρομερη ζαλαδα σα να με τραβαει κατι προς τα κατω και αναγκαζομαι να μεινω καθιστη για λιγη ωρα και μεχρι να φτασω μεχρι ενα σημειο να πρεπει να κατσω στη διαδρομη καμποσες φορες,οι γιατροι μου λενε οτι ειναι μια χαρα και γενικα καθε φορα που παω να το συζητησω φοβαμαι οτι θα ακουσω η θα με αντιμετωπισουν σα να ειναι ψυχολογικο!Δεν ειναι ψυχολογικο ουτε ειναι κριση πανικου δε φοβαμαι κατι πραγματικα.Δεν ξερω μηπως επιρεαζει ορμονοολικα η ιντερφερονη και μπορει να προκαλεσει κατι τετοιο.