Με λενε Γιωργο και βιωνω αυτο που λεγεται απομυελινωση ή ΣΚΠ εμμεσα πλην ομως εντονα μια που ο <ασθενης> ειναι η γυναικα μου και οχι εγω. Διαγνωστηκε εδω και 1,5 χρονο περιπου.
Διαβαζω αρκετο καιρο τωρα το φορουμ σαν επισκεπτης. Αφορμη για να γραφτω ηταν κατι που μολις προχτες διαβασα, και μου κινησε το ενδιαφερον, εχω ηδη στηλει και πμ στο ατομο που το εγραψε.
Για να ειμαι ειλικρινης προσωπικα ακομα προσπαθω να συνηθισω τον τριτο που μπηκε στη ζωη μας. Η μαλλον τον τεταρτο μια που ο τριτος μπηκε πριν 19 χρονια περιπου, το ονομα του ζαχαρο, επισκεφτηκε την γυναικα μου στην εγκυμοσυνη και του αρεσε οποτε ειπε να μεινη μονιμα μαζι της, δεν αντεχε στην ιδεα να την χασει.
Σε αυτον τον 1,5 χρονο και μετα το αρχικο ξεσπασμα που οδηγησε στο να ανακαλυψουμε την σκπ ξεκινησαμε με το συνηθισμενο 15ημερο σχημα κορτιζονης, προσπαθησε να περασει σε ιντερφερονη ρεμπιφ 44 αλλα μετα 20 μερες περιπου αποφασισε οτι ψυχολογικα δεν αντεχει το τρυπημα, τρεις φορες την βδομαδα, μια που ηδη τρυπιωταν 2-3 φορες την μερα για την χορηγηση ινσουλινης. Ετσι βγηκαμε σε αναζητηση αλλης λυσης. Ειδαμε αρκετους γιατρους οι πλειοψηφια προτεινε ιντερφερονες, και ενας τισαμπρι. Προσωπικα το απεριψα λογω πιθανον παρενεργειων.
Τελικα καποιος γνωστος μας προτεινε γνωστο γιατρο του κολωνακιου. Στην πρωτη επισκεψη και μετα απο (βλακεια λεω εγω και μαλιστα μεγαλη) επιμονη συγγενη της γυναικας μου αποφασισε να ξεκινηση θεραπεια εκει. Εκανε για 15 μερες ενα εντατικο σχημα και μετα απο λιγο αρχισε να πηγαινει 1 φορα τον μηνα.
Σε αυτο το διαστημα αρχισε να αλλαζει καπως η συμπεριφορα της, ειχε νευρα χωρις λογο, καποιες ξαφνικες εκρηξεις θυμου η αλλες φορες εντονη μελαγχολια η ακομα και καποιες φορες εδειχνε να μην μπορει να καταλαβει τι της λεμε. Οταν αρχισα να ρωταω και να ζηταω εξηγησεις σχετικα με το τι δινει της γυναικας μου και αν αυτο εχει σχεση με την αλλαγη στην συμπεριφορα της η απαντηση ηταν και ειναι δεν ξερεις τι λες αυτα ειναι απο την αρρωστια της ειδικα σε σχεση με το διαβητη και ειναι επιβαρυμενη κατασταση. Γιατρε ξερω την γυναικα μου ποτε δεν ηταν ετσι η απαντηση μου. Ακους τι σου λεω παντα ετσι ηταν εσυ δεν το εβλεπες, η εξυπναδα του. Και της εδωσε καποιες σταλες για να ηρεμει οπως ειπε. Μετα την δευτερη φορα που της πηρε ηταν σαν φυτο, ψαχνοντας λοιπον ανακαλυψα οτι ηταν ισχυρο ηρεμιστικο που δινουν σε σχιζοφρενεις. Εννοειτε οτι δεν την αφησα να τις ξαναπαρει, και προτιμω να αντεχω τις οποιες παραξενιες που σιγα σιγα με τον καιρο ευτυχως μειωνονται.
Για να μην σας κουραζω σε πιεση δικη μου παντα ποτε δεν μας λεει τι σκ**α της δινει σαν θεραπεια και το μονο που καταφερα να του παρω σαν απαντηση ηταν αμα δεν γουσταρεις παρτην και φυγε. Πραγμα που ημουν ετοιμος να κανω αλλα κρατηθηκα γιατι καποια στιγμη που απλα καθυστερησε μια δοση για μια βδομαδα, ηταν πραγματικα διαλυμενη, χωρις να εχει ορεξη για τιποτα και χωρις κουραγιο για κινηση, εστω και την πιο μικρη. Και ολα αυτα εννοειτε με το αζημιωτο αφου ειναι ιδιωτικος γιατρος και οχι σε καποιο νοσοκομειο, πρπει να του εχουμε αφησει μεχρι τωρα απο περσι τον ιουνιο γυρω στα 2-3 χιλιαρικα.
Οποτε η πρωτη μου σκεψη ειναι οτι θα πρεπει με καποιο τροπο να βρω τι της δινει πριν αποφασισω σοβαρα για οποιαδηποτε αλλαγη, για να γινει αυτη οσο γινεται πιο ανωδυνα για εκεινη.
Απο την αλλη σκεφτομαι να την παρω, και να παμε που; Καθαρα για ψυχολογικους λογους δεν σκεφτομαστε καν την οποια μορφη ιντερφερονης μια που η καλη ψυχολογικη κατασταση παιζει πρωταρχικο ρολο σε ολη αυτη την ιστορια. Το τισαμπρι εξακολουθω να μην το θελω σαν λυση. Οποτε προς το παρον ειμαστε κατι σαν ας το πουμε φυλακισμενοι στην ολη κατασταση.
Καταλαβατε πιστευω γιατι λεω οτι παρολο που ειναι εμμεσο μεν βιωνω ομως εντονα την ολη κατασταση. Οπως και γιατι γραφτηκα μελος σαν αναζητητης.
Φιλικα και με την συγγνωμη μου αν το μεγαλο ποστ κουρασε καποιους. Ευχομαι σε ολους εδω τα καλυτερα.
Διαβαζω αρκετο καιρο τωρα το φορουμ σαν επισκεπτης. Αφορμη για να γραφτω ηταν κατι που μολις προχτες διαβασα, και μου κινησε το ενδιαφερον, εχω ηδη στηλει και πμ στο ατομο που το εγραψε.
Για να ειμαι ειλικρινης προσωπικα ακομα προσπαθω να συνηθισω τον τριτο που μπηκε στη ζωη μας. Η μαλλον τον τεταρτο μια που ο τριτος μπηκε πριν 19 χρονια περιπου, το ονομα του ζαχαρο, επισκεφτηκε την γυναικα μου στην εγκυμοσυνη και του αρεσε οποτε ειπε να μεινη μονιμα μαζι της, δεν αντεχε στην ιδεα να την χασει.
Σε αυτον τον 1,5 χρονο και μετα το αρχικο ξεσπασμα που οδηγησε στο να ανακαλυψουμε την σκπ ξεκινησαμε με το συνηθισμενο 15ημερο σχημα κορτιζονης, προσπαθησε να περασει σε ιντερφερονη ρεμπιφ 44 αλλα μετα 20 μερες περιπου αποφασισε οτι ψυχολογικα δεν αντεχει το τρυπημα, τρεις φορες την βδομαδα, μια που ηδη τρυπιωταν 2-3 φορες την μερα για την χορηγηση ινσουλινης. Ετσι βγηκαμε σε αναζητηση αλλης λυσης. Ειδαμε αρκετους γιατρους οι πλειοψηφια προτεινε ιντερφερονες, και ενας τισαμπρι. Προσωπικα το απεριψα λογω πιθανον παρενεργειων.
Τελικα καποιος γνωστος μας προτεινε γνωστο γιατρο του κολωνακιου. Στην πρωτη επισκεψη και μετα απο (βλακεια λεω εγω και μαλιστα μεγαλη) επιμονη συγγενη της γυναικας μου αποφασισε να ξεκινηση θεραπεια εκει. Εκανε για 15 μερες ενα εντατικο σχημα και μετα απο λιγο αρχισε να πηγαινει 1 φορα τον μηνα.
Σε αυτο το διαστημα αρχισε να αλλαζει καπως η συμπεριφορα της, ειχε νευρα χωρις λογο, καποιες ξαφνικες εκρηξεις θυμου η αλλες φορες εντονη μελαγχολια η ακομα και καποιες φορες εδειχνε να μην μπορει να καταλαβει τι της λεμε. Οταν αρχισα να ρωταω και να ζηταω εξηγησεις σχετικα με το τι δινει της γυναικας μου και αν αυτο εχει σχεση με την αλλαγη στην συμπεριφορα της η απαντηση ηταν και ειναι δεν ξερεις τι λες αυτα ειναι απο την αρρωστια της ειδικα σε σχεση με το διαβητη και ειναι επιβαρυμενη κατασταση. Γιατρε ξερω την γυναικα μου ποτε δεν ηταν ετσι η απαντηση μου. Ακους τι σου λεω παντα ετσι ηταν εσυ δεν το εβλεπες, η εξυπναδα του. Και της εδωσε καποιες σταλες για να ηρεμει οπως ειπε. Μετα την δευτερη φορα που της πηρε ηταν σαν φυτο, ψαχνοντας λοιπον ανακαλυψα οτι ηταν ισχυρο ηρεμιστικο που δινουν σε σχιζοφρενεις. Εννοειτε οτι δεν την αφησα να τις ξαναπαρει, και προτιμω να αντεχω τις οποιες παραξενιες που σιγα σιγα με τον καιρο ευτυχως μειωνονται.
Για να μην σας κουραζω σε πιεση δικη μου παντα ποτε δεν μας λεει τι σκ**α της δινει σαν θεραπεια και το μονο που καταφερα να του παρω σαν απαντηση ηταν αμα δεν γουσταρεις παρτην και φυγε. Πραγμα που ημουν ετοιμος να κανω αλλα κρατηθηκα γιατι καποια στιγμη που απλα καθυστερησε μια δοση για μια βδομαδα, ηταν πραγματικα διαλυμενη, χωρις να εχει ορεξη για τιποτα και χωρις κουραγιο για κινηση, εστω και την πιο μικρη. Και ολα αυτα εννοειτε με το αζημιωτο αφου ειναι ιδιωτικος γιατρος και οχι σε καποιο νοσοκομειο, πρπει να του εχουμε αφησει μεχρι τωρα απο περσι τον ιουνιο γυρω στα 2-3 χιλιαρικα.
Οποτε η πρωτη μου σκεψη ειναι οτι θα πρεπει με καποιο τροπο να βρω τι της δινει πριν αποφασισω σοβαρα για οποιαδηποτε αλλαγη, για να γινει αυτη οσο γινεται πιο ανωδυνα για εκεινη.
Απο την αλλη σκεφτομαι να την παρω, και να παμε που; Καθαρα για ψυχολογικους λογους δεν σκεφτομαστε καν την οποια μορφη ιντερφερονης μια που η καλη ψυχολογικη κατασταση παιζει πρωταρχικο ρολο σε ολη αυτη την ιστορια. Το τισαμπρι εξακολουθω να μην το θελω σαν λυση. Οποτε προς το παρον ειμαστε κατι σαν ας το πουμε φυλακισμενοι στην ολη κατασταση.
Καταλαβατε πιστευω γιατι λεω οτι παρολο που ειναι εμμεσο μεν βιωνω ομως εντονα την ολη κατασταση. Οπως και γιατι γραφτηκα μελος σαν αναζητητης.
Φιλικα και με την συγγνωμη μου αν το μεγαλο ποστ κουρασε καποιους. Ευχομαι σε ολους εδω τα καλυτερα.
Με λενε Γιωργο
και τωρα πια δεν τραγουδαω ισως καποτε να ξαναρχισω
και τωρα πια δεν τραγουδαω ισως καποτε να ξαναρχισω